Historia druga - samostanowienie Zróbmy mały eksperyment, specjalista zaproponował Igorowi Świetnie, uwielbiam ćwiczyć, odpowiedział Super. Następnie usiądź wygodnie i weź kilka głębokich wdechów i wydechów, wdech przez nos i wydech przez usta. Zrelaksować się. Teraz spójrz na jeden obiekt, który jest obok ciebie. Przyjrzyj się mu uważnie, jeśli wydaje dźwięki, posłuchaj. Wyrzuć wszystko inne wokół ciebie. Tylko Ty i przedmiot. Teraz stań się tym obiektem, rozumiem, że może to zabrzmieć dziwnie, ale mimo to stań się nim. Stań się przy nim tym, czym jest. Poczułaś coś? Tak, stałam się jakoś ograniczona, twarda, zimna i statyczna. Świetnie! Powiedziałem! Bardzo dobrze. Teraz przyjrzyj się wszystkim przedmiotom w pomieszczeniu. Dla każdego z osobna i wszystkich razem. Zostańcie nimi, po prostu wszystkimi razem. To nie wychodzi zbyt dobrze…. Wszystko jest w jakiś sposób zagmatwane i pomieszane. Jedno uczucie, potem drugie! Kiedy patrzę na coś miękkiego, wrażenia są takie same; kiedy patrzę na stół, jest zupełnie inaczej i wszystko jest pomieszane. Teraz zrób to, spójrz na 1 obiekt, potem na pokój, potem znowu na 1 obiekt i tak dalej 2-3 razy. Pojawi się rodzaj przypływu i odpływu. Trochę fal i zmian w środku, zupełnie inne doznania. Tak! To prawda. Jak myślisz: „Co mówi ta technika?” Okazuje się, że jeśli utożsamiam się z jednym przedmiotem, to czuję coś jednego i konkretnego. A jeśli utożsamiam się z większym rozmiarem i różnymi przedmiotami, to mam inne odczucia i większy rozmiar (głębokość). Jeśli usuniesz/odrzucisz myśli (świadomość) i pozostawisz jedynie doznania/uczucia, spójrz na ścianę - zobaczysz jedno! A wielkość tego jest pewna – jest równa wielkości ściany, a jeśli wyjrzysz przez okno, zobaczysz znacznie więcej. Zatem im bliższe i mniejsze obiekty patrzymy, tym bliższy jest nasz wzrok! Także granica słuchu! TO NIC innego jak – OGRANICZENIE wzroku, słuchu. Nasz tzw. OREOL to granice (maksimum) naszych zmysłów. W końcu, kiedy podczas wykonywania ćwiczenia spojrzałeś na 1 obiekt, ograniczyłeś się, ale fizycznie MIAŁEŚ okazję widzieć, słuchać i czuć znacznie dalej. GŁÓWNA MYŚL: KIM JESTEM - „JA JESTEM GRANICĄ MOJEJ UWAGI!” Jestem tym, z czym się identyfikuję! Im mniejsza jest moja identyfikacja, tym większe są ograniczenia! OGRANICZAM SIĘ! Ale dodając myślenie i wyobraźnię do swoich zmysłów, rozszerzasz się do nieskończoności/nieograniczoności! Myśli są nieograniczone! Stąd WNIOSEK: sposób, w jaki myślimy i wyobrażamy sobie, jest uruchamiany! TAK SIĘ STAJEMY! Ważne jest, aby ROZWIJAĆ swoją wrażliwość i umieć wyobrażać sobie (myśleć) na większą skalę, a wtedy Twoje życie nabierze nowych barw, a Ty dostaniesz wszystko, czego zapragniesz! © Kardashov Alexander, 2023. Psycholog, Psycholog okołoporodowy, AcmeologKonsultacje +79180212008 Moja strona internetowa i mój blog