Od autora: opublikowane na stronie Czynniki psychologiczne wpływające na stan fizyczny (Zaburzenia psychosomatyczne). Jak dusza i ciało oddziałują na siebie? To pytanie dręczy ludzi od dawna. Ponad sto lat temu zarówno lekarze, jak i psychiatrzy byli zgodni co do tego, że niektóre choroby łączą przyczyny psychologiczne i fizjologiczne. Termin „zaburzenie psychosomatyczne” został po raz pierwszy użyty przez Heinrotha w 1818 r. w odniesieniu do bezsenności. Po pewnym czasie do zaburzeń psychosomatycznych zaczęto zaliczać wrzody trawienne, bóle głowy spowodowane migreną, astmę oskrzelową i szereg innych chorób. W czasach Franciszka Aleksandra, w okresie największego rozkwitu psychoanalizy, prawie wszystkie choroby tłumaczono przyczynami psychologicznymi, czy raczej psychoanalitycznymi. Założono na przykład, że główną rolę w rozwoju chorób odgrywają różne nieświadome konflikty, których stłumiona energia wpływa na organizm. Jednak dalsze badania naukowe wykazały błędność takiej absolutyzacji. Obecnie większość badaczy medycyny, psychiatrii i psychologii uznaje, że każda choroba ma przyczyny bio-psycho-społeczne. Każdy wie, że chroniczny stres może odgrywać ogromną rolę w powstaniu, rozwoju i pogłębieniu chorób. I odwrotnie, dobry stan psychiczny, przyjemny nastrój pomaga odzyskać siły. Według kryteriów amerykańskich, aby rozpoznać chorobę jako psychosomatyczną, należy najpierw: stwierdzić, że wystąpienie lub pogorszenie istniejącej choroby lub zaburzenia zbiegło się z wystąpieniem lub pogorszeniem istniejącej choroby lub zaburzenia: wystąpieniem istotnych psychologicznie bodźców ze środowiska, choroba (np. reumatoidalne zapalenie stawów) lub znane zaburzenie patofizjologiczne (np. ból głowy, migrena); Należy również zauważyć, że istnieje pewna różnica między chorobami psychosomatycznymi i somatycznymi. Przykładami chorób, w których często występują przyczyny psychiczne są: - ataki paniki, agorafobia; - choroby układu sercowo-naczyniowego: wysokie ciśnienie krwi, niewydolność serca, zaburzenia rytmu; - choroby układu oddechowego: astma oskrzelowa, zespół hiperwentylacji; układu: wrzód trawienny i wrzodziejące zapalenie jelita grubego; - choroby mięśni szkieletowych: reumatoidalne zapalenie stawów, bóle krzyża; - różne choroby skórne, endokrynologiczne i immunologiczne, - problemy związane z otyłością i anoreksją, - bóle głowy (migrena, napięciowy ból głowy); Jak rozpoznać, że choroba ma charakter psychosomatyczny? Po pierwsze, zwykle występuje zbieżność czasowa pomiędzy wystąpieniem lub zaostrzeniem choroby a cierpieniem psychicznym danej osoby w tym okresie, często sami widzimy przyczynę: „Nakrzyczano na mnie – serce biło mi mocno, dzieci to chuligani – boli mnie głowa." Nie jest tajemnicą, że nasze życie jest pełne różnorodnych stresów i problemów. Przez jakiś czas sobie z nimi radzimy, czasami jednak organizm może działać nieprawidłowo, co często prowadzi do różnych chorób. Ponadto, jeśli dana osoba chodzi do lekarzy różnych specjalizacji przez długi czas i bezskutecznie, a oni nie mogą ustalić charakteru i przyczyny jego choroby, świadczy to również o jego psychosomatycznym charakterze. W takim przypadku oprócz przyjmowania leków wskazane jest skorzystanie z pomocy i wsparcia psychologicznego w jakiejś formie.