Od autora: fragmenty artykułów z Internetu (Wikipedia i inne źródła) Materiał z Wikipedii - wolnej encyklopediiSamouszkodzeniaCięcie przedramieniaICD-10X84.ChorobyDB30605 29126Samookaleczenie -harm - celowe uszkodzenie tkanki ciała bez intencji samobójczych. Najczęstszą formą samookaleczenia jest przecięcie skóry, ale samookaleczenie obejmuje również szeroki zakres zachowań, w tym pieczenie, drapanie, uderzanie lub ściskanie części ciała, zapobieganie gojeniu się ran, wyrywanie włosów i używanie toksycznych substancji -szkoda jest odnotowana w DSM-IV jako objaw zaburzenia osobowości typu borderline. Jednakże pacjenci z innymi diagnozami mogą również dokonać samookaleczenia, na przykład depresji, zaburzeń lękowych, nadużywania substancji psychoaktywnych, zaburzeń odżywiania, zespołu stresu pourazowego, schizofrenii i różnych zaburzeń osobowości. Co to jest w zachodniej psychologii? szkoda wyrządzona przez osobę własnym ciałem (w odróżnieniu od szerszego pojęcia zachowania autodestrukcyjnego, autodestrukcyjnego, autoagresywnego, autodestrukcyjnego – zachowania autodestrukcyjnego) pojęcia samookaleczenia (SI) – „samookaleczenia” obrażenia”, samookaleczenie (SH) - „samookaleczenie”, samookaleczenie to przemoc używana (SIV) – „samookaleczenie”, samookaleczenie (SM) – „samookaleczenie”, samookaleczenie (SIB) – „zachowanie samookaleczające”. Zachowanie samookaleczające ma na celu uwolnienie lub redukcję emocji nieznośnych (osoba ma nadzieję uporać się z bólem emocjonalnym) lub wiąże się z poczuciem niemożności działania lub odczuwania. Rozszerzona definicja zachowań samookaleczających obejmuje uszkodzenie ciała poprzez zaburzenia odżywiania (anoreksję i bulimię), tatuaże, kolczyki oraz szereg zachowań kompulsywnych: onychotillomanię (zniszczenie paznokci i wyrostków okołopaznokciowych), onychofagię (obgryzanie paznokci i wyrostków okołopaznokciowych). onychocheilofagia (obgryzanie paznokci, wałków okołopaznokciowych i warg), autodepilacja – trichotillomania (wyrywanie włosów) z możliwością dalszej trichofagii (zjadanie włosów), dermatotillomania (wyskubywanie skóry), zwichnięcie stawów palców, a także inne formy nie- uszkodzenia śmiertelne, do których zalicza się: gryzienie rąk i innych części ciała (częściej – warg, języka); drapanie skóry; drapanie ran, wrzodów, szwów, znamion; samotnące; perforacja części ciała z umieszczeniem ciał obcych w otworze; uderzanie przedmiotami pięścią i głową oraz bicie siebie (najczęściej pięścią lub drutem); zastrzyki (szpilkami, gwoździami, drutem, piórkiem itp.); samooparzenia (zwykle od papierosa); niepełne samouduszenie (bez chęci zwiększenia podniecenia seksualnego i osiągnięcia satysfakcji seksualnej); nadużywanie alkoholu, leków i narkotyków (z zatruciem i przedawkowaniem bez zamiaru samobójczego); spożycie żrących środków chemicznych, baterii, szpilek. Samookaleczenie może kontrolować silne emocje. Może przywrócić osobę w stanie silnego pobudzenia fizjologicznego do normalnego stanu. Celowe wyrządzenie krzywdy może odwrócić uwagę od bólu emocjonalnego i usunąć stan emocjonalnego odrętwienia. Samoprzemoc jest sposobem wyrażania rzeczy, których nie da się wyrazić słowami, np wyrażanie złości, szokowanie innych lub szukanie pomocy i wsparcia. Zachowania samookaleczające mogą wywołać poczucie kontroli nad swoim ciałem, jeśli jesteś bezsilny w innych obszarach swojego życia. Czasami aktywuje się myślenie „magiczne” i możesz sobie wyobrazić, że raniąc siebie, zapobiegniesz czemuś gorszemu. Ponadto, raniąc siebie, wpływasz na zachowanie innych i możesz wywołać w nich poczucie winy, co może sprawić, że zaczną się o ciebie troszczyć lub odwrotnie. Nienawiść do siebie i obwinianie siebie mogą być ze sobą powiązane. U niektórych osób, które dokonały samookaleczenia, w dzieciństwie mogą zdarzać się epizody przemocy fizycznej, seksualnej i emocjonalnej. Mogą błędnie obwiniać siebie.