Każde działanie i zaniechanie danej osoby ma swoją motywację, w której ważne jest, aby osoba zrozumiała, czego dowodzi i dla kogo, czyli identyfikuje osobę znaczącą w tej chwili trudno zrozumieć, w jakim celu wykonywana jest czynność, ponieważ . motyw rzadko staje się wyraźny, często ukryty pod rutynową, niewiążącą okolicznością. W rzeczywistości człowiek nie robi nic za nic. Każde wydarzenie wiąże się z jednym z ważnych dla jednostki aspektów życia: miłością, pochwałą, zwróceniem na siebie uwagi lub w wyniku publicznego upokorzenia. Na pozór człowiek myśli o rutynowych codziennych czynnościach, które można odłożyć na później, przesunąć, przekreślić lista lub po prostu zignorowana. I tutaj Najważniejsze jest zrozumienie, co kryje się pod zwykłym lenistwem lub, przeciwnie, skrupulatnością. Lenistwo to nic innego jak unikanie działań w myślach. I tu zasadnicze pytanie brzmi: „Po co?” Myśli jedna po drugiej szukają argumentów przemawiających za lenistwem bliżej bezczynności, zwiększając okresy słabości. Słabość opiera się na uczuciach, których doświadcza człowiek, gdy poniesie porażkę. Osoba czuje się winna lub zawstydzona. Wstyd i poczucie winy zwiększają ryzyko nieosiągnięcia sukcesu, wzmacniając bezczynność beznadziejnością i zagłuszając własny gniew. Dlaczego dana osoba czuje się winna? Kto zdecydował, że wstydem jest się złościć? Skąd bierze się lenistwo? Początkowo złość jest dana przez naturę i dziecko przejawia całą gamę uczuć i emocji. Dziecko jest zazdrosne o matkę i wścieka się, a dorośli niemal od kołyski narzucają wstyd i poczucie winy na naturalne przejawy uczuć, wyobcowując je i zastępując je uśmiechem. Myślenie Clipem stwarza również iluzję radości tam, gdzie złość, złość. manifestuje się uraza, zazdrość, cierpienie i ból. Dziecko upadło – zabawnie, ryczało – śmiali się, uderzali – uśmiechali się. Okrucieństwo emocjonalne objawia się kolejnym pytaniem: po co? I za każdym razem następuje wycofanie, gdy człowiek w poszukiwaniu odpowiedzi znajduje jedynie chęć stają się wyimaginowanymi zachowaniami bez doprecyzowania szczegółów, w oparciu o budowanie dialogu i komunikacji z wyjaśnieniem reakcji na sytuację. Wnioski bez wyjaśnienia pogłębiają myśli w bezczynność, potwierdzając każdy wniosek dotyczący dokonanego działania, podsumowując niezależne rozumowanie i to, co rozmówca myślał, zdecydował i zrobił. , na podstawie własnej opinii. Wyjaśnianie sytuacji rozszerza różnice w interakcjach między ludźmi za pomocą pytań wyjaśniających i komunikatów „ja”, które rozważymy w kolejnych publikacjach. Możesz też zapisać się na konsultację osobistą lub internetową, wysyłając wiadomość prywatną https://www.b17.ru/go_3hh lub WhatsApp https://wa.me/message/MNXMQTNXF2M2P1