Ostatnio dużo uwagi poświęcam grupom interwizorów; ciekawi mnie, jak powstają i rozwijają się, czas trwania, co decyduje o wartości i wyjątkowości grupy dla uczestników, jakie pojawiają się trudności i jak je pokonuje się. Moje zainteresowanie wynika z faktu, że sam jestem członkiem grupy interwizorów. Jako praktykujący psycholog potrzebuję po prostu wzbogacającego i odżywczego środowiska do wzrostu i rozwoju. Interwizja to dla mnie kolegialna superwizja, kiedy współpracownicy udzielają sobie wzajemnego wsparcia. Zazwyczaj grupy interwizorów nie żyją długo, od kilku miesięcy do roku. Są jednak grupy, które działają przez kilka lat. Rozmawiałem z jednym z moich kolegów-psychologów, który jest członkiem tej samej grupy superwizyjnej i produktywnie pracuje w tej samej grupie superwizyjnej od ponad 10 lat. Powodem pozostania mojego kolegi w tej grupie superwizyjnej przez wiele lat było zaspokojenie potrzeby profesjonalnego wsparcia i pracy ze złożonymi przypadkami, analiza przypadków oraz wartość osobistych relacji z członkami grupy. Na czas trwania uczestnictwa w grupie wpływ miał jasny cel istnienia grupy – otrzymywanie informacji zwrotnej od współpracowników i chęć działania w środowisku zawodowym, a także wzajemny szacunek, wzajemna wartość, zasada wymiany. Jeżeli w superwizji wymiana energii odbywa się kosztem pieniędzy, to w interwizji następuje poprzez sprzężenie zwrotne. Na czas trwania wpływała także tolerancja, lojalność, akceptacja w grupie pomimo różnic, wartość wzajemnej troski, brak chęci podkreślania siebie, takt i wrażliwość, obecność zdrowej rywalizacji, chociaż osoby o wyraźnych cechach rywalizacji odchodziły Grupa. Moja grupa interwizorska jest wartościowa i wyjątkowa, ponieważ uczestnicy odkrywają jedność poglądów w sposobie postrzegania człowieka i jego istnienia w świecie, w grupie różnice się wyjaśniają, a różnice zostają podtrzymane; Podoba mi się to, że w grupie otrzymuję doświadczenie ludzkiego wsparcia i jednocześnie niekoniecznie są bliskie relacje, ale dystans zawodowy jest krótki. Wszyscy uczestnicy chcą bezpiecznej przestrzeni bez osądzania i oceniania, jest chęć zrozumienia drugiego, a Ty możesz liczyć na uczciwość i szczerość swoich współpracowników. Ważne jest również docenianie różnic wszystkich uczestników. Rozumiemy, że z jednej strony jesteśmy równie niedoskonali, a z drugiej strony nie jesteśmy sobie równi i to jest bardzo fajne, bo odkrywając słaby punkt, rozumiemy obszary naszego rozwoju. Oczywiście grupa ma swoje trudności, a grupa je rozwiązuje i pokonuje. Narodziły się normy i zasady, według których grupa żyje i będzie przyjmować w swoje szeregi nowych członków. Zadaniem jest znalezienie nowych form pracy. Mamy też niepisaną zasadę – odpowiedzialność za obecność na spotkaniu. Każdy członek grupy jest częścią grupy i jest odpowiedzialny za jej utrzymanie. Bardzo mi się to podoba i popieram taki wkład w prace grupy i czuję wdzięczność innym za taki sam wkład w jej istnienie. Jak myślicie, moi koledzy? Napisz swoje recenzje i opinie. Prosimy o wypełnienie ankiety Szanowni Specjaliści, wskażcie maksymalny czas pracy w jednej grupie kontrolnej Jeden miesiąc Trzy miesiące Pół roku 1 rok 2 lata 3 lata 5 lat 7 lat 10 lat Powyżej 10 lat.