Od autora: Polecana do przeczytania podczas pracy z atakami paniki, niepokojem, lękami, które pojawiają się na tle nadmiernej samokontroli. Pomoże Ci znaleźć wewnętrzne rezerwy na zmiany i ponowną ocenę okoliczności życiowe i wartości.© Bondarovich A.A. Człowiek żył, jak mu się wydawało, tak, jak powinien żyć prawdziwy mężczyzna: dużo pracował, zarabiał pieniądze i wymagał od siebie. Jego ciało żyło w zużyciu ciągłe przeciążenie i chęć odpoczynku - Musisz, możesz, jesteś silny - powtarzał sobie często ten człowiek w chwilach, gdy miał ochotę usiąść, być słabym, udawać nieudolnego... Dzięki tym niekończącym się „! powinien”, udało mu się w życiu wiele osiągnąć: prestiż, szacunek, poczucie potrzeby, ważności, bogactwa. Jednak w środku często odczuwał dyskomfort i pustkę... Któregoś dnia jego ciało postanowiło go przed czymś ostrzec człowiek szedł i zemdlał. W zasadzie ze zdrowiem nie miał nic złego, ale jego organizm chciał znaleźć legalny sposób na bycie słabym, a nie silnym. czuć się zaopiekowaną z zewnątrz, przyciągnąć uwagę... Atak paniki przyszedł na ratunek. Musiałam wydać wszystkie pieniądze na lekarzy, badania... Ale wszyscy mówili: „Jesteś zdrowa!” matka i żona potrafiły uwierzyć w ból i cierpienie człowieka, a w chwilach strachu i niepokoju dawały mu niezbędne wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Bardzo nieprzyjemne było dla mężczyzny odczuwanie jego słabości i bezradności. Nie był wykorzystany do tego i nie miał zamiaru się do tego przyzwyczajać. - Co jest ze mną nie tak? Dlaczego ja „Czy czuję się źle?” Mężczyzna był zakłopotany. „Zacznij doceniać siebie i swoje ciało, daj sobie szansę na bycie sobą! – wykrzyknął jego wewnętrzny głos. „Obiecuję, po prostu przywróć mi spokój ducha! Jestem gotowy zapłacić każdą cenę!” – błagał. „Naiwny, czy twoje zdrowie ma jakąkolwiek wartość materialną? gdy się rozejrzysz i zobaczysz, co ma prawdziwe wartości w twoim życiu” – powiedział Ataka, gdy podeszła. I wtedy mężczyzna przypomniał sobie swoje dzieciństwo, swoje ulubione rozrywki, swoje głupie marzenia i pragnienia, swoją naturalność i spontaniczność… z jakiegoś powodu pamiętał, że jako dziecko był bardzo strachliwym i marudnym chłopcem, ale dzięki temu, że jego ojciec ciągle powtarzał, że „prawdziwi mężczyźni nie płaczą”, pewnego dnia obiecałem sobie, że będę prawdziwym, silnym mężczyzną Czas mijał, a człowiek stopniowo zaczął rozumieć znaczenie słów wypowiadanych do niego przez jego wewnętrzny głos i jego życie uległo zmianie, a jego zdrowie stopniowo wróciło do normy. Przykładowe pytania: Co oznacza dla Ciebie ta przypowieść, jakie jest jej znaczenie czyli ?Czego może nauczyć ta przypowieść? PSPPrzypowieści psychologiczne są doskonałym i skutecznym środkiem rozwoju, uczenia się i komunikacji. Przypowieści są wskazówkami pośrednimi, podpowiedziami, które przenikają do serc jak nasiona. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że przypowieść nie przekazuje żadnych przydatnych informacji, ale to tylko na pierwszy rzut oka Przypowieści to nie tylko teksty, a nie tylko fikcyjne historie. Przypowieści zawierają jakąś konkretną prawdę, jakąś konkretną lekcję. Każda przypowieść może czegoś nauczyć. Czytając przypowieści na nowo, za każdym razem można znaleźć w nich coś nowego. Przypowieść to krótki utwór narracyjny o charakterze budującym, zawierający naukę moralną w formie alegorycznej (alegorycznej). Szeroko stosowany w psychologii w celu omówienia pewnych problemów związanych z charakterem i zachowaniem danej osoby oraz znalezienia sposobów rozwiązania istniejących trudności..