Myślenie stereotypowe Ostatnio byliśmy z mężem i dzieckiem na wakacjach w parku, spacerowaliśmy, dobrze się bawiliśmy. Ale jak wiadomo, wszystko, co dobre, prędzej czy później się kończy i nasz spacer nie był wyjątkiem – czas wracać do domu. Biorę telefon, zamawiam taksówkę, przekazuję mężowi informacje o samochodzie i kierowcy i to natychmiast usłyszeć „Anuluj! Zadzwońmy po inny samochód! Od razu zapytałam męża: „Co się dzieje?” „Spójrz na niego, na pewno samochód będzie brudny i będzie miał nieprzyjemny zapach we wnętrzu. I ja i dziecko!” odpowiedział mąż. Żebyście zrozumieli, na zdjęciu był mężczyzna w wieku około 55-60 lat, korpulentnej budowy i nie do końca przyjacielskim wyrazie twarzy. W tym momencie byłem już bardzo zmęczony, więc moim celem było szybkie dotarcie do domu, 5 minut czekania i podjechała do nas taksówka. Mąż już zmarszczył brwi i był gotowy powiedzieć: „No, a nie mówiłem!” Otwieramy drzwi, siadamy... i oto auto jest idealnie czyste, nie ma obcych zapachów, klima działa, a ponury kierowca ze zdjęcia okazał się bardzo miłym i towarzyskim człowiekiem (nawiasem mówiąc, mój mąż rozmawiał z nim przez całą drogę). A potem pomyślałam, jak bardzo stereotypowe myślenie na nas wpływa! Jak uczono nas w szkole, najpierw musimy podać definicję. Myślenie stereotypowe to zmniejszenie elastyczności myślenia, objawiające się trudnością w zmianie postaw własny światopogląd i na jego podstawie budujemy pewne ramy i ograniczenia naszego myślenia, czyli tworzymy swój własny, indywidualny zestaw stereotypów. Natura jest mądra i stworzyła te stereotypy nie bez powodu, ale żeby ułatwić życie naszemu mózgowi. Cóż, wyobraźmy sobie, że za każdym razem mózg zbierał informacje, przetwarzał je, rozumiał, co jest „dobre”, a co „złe” itp. Byłoby to kolosalne zadanie, które wymagałoby dużo energii. A wszystko jest tak proste, jak w grze „Skojarzenia”. Pojawił się wyzwalacz - pojawiła się przygotowana (automatyczna) instalacja. Cóż, na przykład: mężczyzna z butelką wódki w rękach jest pijakiem; młody lekarz to kiepski specjalista; wszystkie dziewczyny uwielbiają kolor różowy; drogie = wysoka jakość itp. Krótko mówiąc, stereotypowe myślenie to Twój osąd, którego się trzymasz. Zdarza się, że stereotypy uniemożliwiają nam życie, rozwój i otwarcie się na ten świat. Jak sobie z nimi poradzić? - Najpierw zacznij śledzić w sobie swoje stereotypy. - Zrozum, jak bardzo Ci przeszkadzają. - Zapomnij o opiniach innych ludzi, wsłuchaj się w siebie i wyciągnij własne wnioski. - Logicznie obalaj swój stereotyp. Znajdź jak najwięcej argumentów na rzecz przeciwnej opinii. Jakie masz stereotypy i jak z nimi walczysz. Podziel się w komentarzach.