Od autora: Zestaw kroków do konsekwentnego rozwoju własnej inteligencji emocjonalnej. Fakt. Każdy człowiek postrzega emocje i uczucia niezwykle indywidualnie. Dlatego też w obliczu alternatywnego postrzegania emocji ze strony obcych lub bliskich osób często wpada w pułapkę stresu wynikającą z problemu wyboru motywacyjnego – gdy musi podejmować decyzje, nie znając ani nie rozumiejąc motywów zachowania przeciwnika. Oświadczenie. Każda osoba powinna opracować własną mapę emocji i udostępniać jej fragmenty (lub nawet pełną wersję) przynajmniej swoim bliskim, gdy tylko uświadomi sobie wszystkie korzyści płynące z posiadania i regularnego korzystania z mapy emocji, z pewnością zacznie to robić Stwórz To . I oczywiście zmienisz go na swój wiersz. W końcu emocja to Twoja subiektywna ocena/uczucie wobec zdarzenia/osoby/stanu. Czyli rodzaj etykiety, którą przywiązujesz do zjawisk wokół i wewnątrz ciebie, która niesie ze sobą pewien zestaw wrażeń i dlatego jest postrzegana jako coś, co można nazwać. Z własnego doświadczenia powiem tak – ani jeden mój klient nigdy nie zaakceptował całej stworzonej przeze mnie karty. I dzięki Bogu! W końcu głównym zadaniem mapy emocji jest pomoc w uświadomieniu sobie dwóch prostych rzeczy - szczęścia i sukcesu. A to, jak bardzo moja próżność zostanie pogłaskana (jako autora oryginalnej wersji mapy) to już dziesiąta rzecz :). Po czym powinieneś usiąść i subiektywnie (i tylko subiektywnie) na leżącej przed tobą kartce papieru podzielić całe swoje otoczenie społeczne na kilka kręgów zaufania. Głównym kryterium wyodrębnienia tych kręgów będzie poziom dostępu do Twoich emocji. Oznacza to, że sam decydujesz, komu powiesz, jak czytać swoje emocje, jak określić ich istotę i stopień intensywności. Bazując na moich doświadczeniach w pracy z klientami w zakresie coachingu i poradnictwa rodzinnego, polecam zidentyfikować 6 poziomów zaufania. Koło I stopnia – podwładni. To ludzie, którzy z woli losu (a czasem także wewnętrznego kaprysu) trafili w ręce niesamowitego menadżera (Ty). Przydatne jest, aby tacy ludzie wiedzieli o Tobie tylko dwie rzeczy – jak określić swoją złość i satysfakcję. Koło drugiego poziomu to motywatory. To ci ludzie, którzy z woli losu (choć chwilowo) znaleźli się w pozycji twoich szefów (no cóż, lub ludzie, którzy postrzegają siebie jako takich, na przykład teściową lub teściową można tak sklasyfikować). Pomocne jest przekazanie tym osobom informacji zwrotnej na temat tego, jak mogą zrozumieć Twoje uczucia entuzjazmu, nudy, strachu i irytacji. W końcu są z tobą połączeni poprzez ruch w kierunku jakiegoś wspólnego celu materialnego. A takie osiągnięcie zależy bezpośrednio od ich (przełożonych) umiejętności budowania granic w relacjach zespołowych. Koło poziomu 3 – koledzy. Dla nich bardzo przydatne będzie podniesienie kurtyny przed emocjami zestawu komunikacyjnego (entuzjazm, nuda, egoizm, samotność, niepokój, irytacja), co pozwala „współmieszkać” na tym samym terytorium bez nadmiernych konfliktów, kłótnie i manipulacje. Krąg przyjaciół czwartego poziomu. Chociaż przyjaciele są Twoim zasobem, życiową rozrywką, a czasem wsparciem i wsparciem, zaleca się, aby ujawniali jedynie ograniczony zestaw Twoich doświadczeń, tzw. „zestaw prezentów” (radość i smutek, zainteresowanie i nuda). Pozwoli ci to zdobyć zaradne kontakty społeczne bez ryzyka zdrady i rozczarowania. Jeśli Twoi znajomi twierdzą, że jesteś gotowy na zwiad z nimi, możesz umieścić ich na kolejnym poziomie. Krąg 5. poziomu to Twoi bliscy. Nie myl ich z bliskimi (niektórzy mogą w ogóle nie zostać wpuszczeni do Twojej duszy:). Ważne jest, aby Twoi prawdziwi bliscy wiedzieli o Tobie prawie wszystko. Ważne jest, aby Cię zrozumieć i móc zapewnić wsparcie emocjonalne i empatię. Zasługują na to, aby poznać Cię, jak mówią, od środka. Dodatkowo brak wzajemnego zrozumienia na poziomie emocjonalnym pomiędzy bliskimi osobami gwarantuje Ci ocean problemów w postaci konfliktów, skarg, trwałych roszczeń, a nawet samookaleczeń. Jedyne uczucie, którego nie znają: