Syndrom odroczonego życia. Wiele osób cierpi na ten syndrom – jest to odkładanie przyjemności i pragnień na później. Podam Ci kilka przykładów, abyś dokładnie zrozumiał, o czym mówimy. Przykładowo: obecnie mieszkam w wynajętym mieszkaniu. więc nie trzeba w to za dużo inwestować, można jeść z talerzy, które zostawiła właścicielka, piękne, pasujące do wnętrza, kupię je później, jak już będę miała własne mieszkanie, ale na razie wytrzyma. Ogólnie rzecz biorąc, na razie możesz oglądać mały, stary telewizor, ale duży, dobrej jakości, kupię później, nie teraz. Mieszkanie nie jest moje, po co w nie teraz inwestować, na razie tak będę mieszkać, ale jak już będę mieć swoje, to zrobię najlepszy remont z projektem, fajnym wyposażeniem...ale na razie to zrobię bądź cierpliwy. Albo kupię sobie piękne rzeczy, ale na razie ich nie będę nosić, więc będzie jakaś specjalna okazja, wtedy wyciągnę z szafy piękną czerwoną sukienkę, ale na razie niech się waży i ja Założę dżinsy i szlafrok. To na specjalną okazję, ale na razie będę jak wielu innych, nie będę seksowna. Lub ktoś marzy o przeprowadzce do innego kraju: obejrzał już wszystkie filmy na YouTube na temat tego, co jest potrzebne do przeprowadzki, przestudiował wszystkie dziedziny, spojrzał na szkoły, do których może wysłać swoje dziecko, przestudiował wszystkie kwestie techniczne ubezpieczenie, czynsz, lekarstwa itp. Zna już obcy region lepiej niż swój własny, w którym teraz mieszka, ale... mijają miesiące, lata i nic się nie dzieje... on wciąż czeka na idealny moment: teraz zarobię trochę dodatkowych pieniędzy, dziecko trochę podrośnie, nauczę się języka i wtedy wszystko pozostanie w WTEDY. Myślimy, że pewnego dnia wszystko się skończy: rzeczy, problemy i wtedy będziemy żyć. Ale niestety mamy rację tylko w jednym, że wszystko się kiedyś skończy! Kiedy piszemy wersję roboczą, życie toczy się dalej. Takich „później/kiedyś” może być wiele. Na pewno każdy z Was ma swoją listę. Bardzo spodobało mi się jedno przeciwieństwo „Pewnego dnia” – „Nigdy”! Jak myślisz, wiele osób jest podatnych na zespół opóźnionego życia. Żyjemy tak, jakbyśmy mieli przed sobą jeszcze dwieście lat. Planujemy, marzymy o zrobieniu tego, czego tak bardzo pragniemy, co sprawi przyjemność, ale bardzo często dobrowolnie zamykamy realizację naszych planów i marzeń w szafie z pięknym napisem „PÓŹNIEJ”. Kiedy to nastąpi później, oczywiście nikt z nas nie jest w stanie tak naprawdę powiedzieć, ale mniej więcej każdy zna czas... A jeśli jesteś ze sobą szczery, po prostu zamień „WTEDY” słowem „NIGDY”. Co się stanie? ⁃ Moje mieszkanie nigdy nie będzie piękne⁃ Nigdy się pięknie nie ubiorę⁃ Nigdy nie przeprowadzę się do innego kraju itp. Osoby z zespołem opóźnionego życia są najczęściej perfekcjonistami. Potrzebują go idealnie lub wcale, jak czarny lub biały, nie ma innych kolorów. I zamiast żyć lepiej teraz, czekają na ideał później, aż w końcu zostaje im NIGDY. I to je niszczy... Ulubionym „po” kobiet jest „Wyjdę za mąż/poznam mężczyznę, a potem przyjdzie szczęście”. Ulubionym „po” mężczyzn jest „Wrócę na nogi, osiągnę stabilny sukces finansowy, wtedy będę szczęśliwy, wtedy założę rodzinę.” Ale ty i ja wiemy: stabilność i trwały spokój po prostu nie istnieją. Zawsze będą jakieś problemy czy trudności, zawsze będzie się wydawało, że „jeszcze trochę i wszystko się uda”. Ale to oszustwo, dziecinna iluzja. Nie ma idealnego momentu. NIGDY nie będziesz całkowicie gotowy na rodzinę lub rodzicielstwo, idealna stabilność nigdy nie stanie się dla ciebie, relacje nigdy nie będą gładkie (tylko jeśli umrą). Będą chwile, kiedy poczujesz, że „to jest na zawsze”, ale potem pojawią się ostre krawędzie. Życie nie daje gwarancji. Dochodzi się do jednego szczytu, ale za nim pojawia się następny. Jeśli zauważyłeś tendencję do odkładania spraw na później, a właściwie do odkładania życia na później, to mam dla Ciebie kilka rad, które pomogą Ci zmienić kurs wobec siebie (patrz kontynuacja). Jeśli potrzebujesz pomocy, chętnie Ci pomogę! Zapisz się na konsultację: 8-905-593-79-90 Jeśli Ci się spodobało!)