Zrobił coś paskudnego i doznał radości. Był piękny sierpniowy dzień, panna młoda w pięknej, modnej sukni ślubnej uśmiechała się, ale gołym okiem było widać, że dziewczyna jest lekko zaniepokojona. Stałem niedaleko grupy druhen i dlatego usłyszałem, jak jedna z nich powiedziała dość głośno (tak, żeby panna młoda usłyszała): „Och, i będzie płakać od swojego małego Artura, nie wyszłabym za kogoś takiego. ” Ma wesele i dotyka mojego tyłka. Od razu widać, że będzie spacerowicz. Dlaczego to powiedziała? Czy chciała pomóc przyjaciółce, czy ją skrzywdzić? Sadyzm psychiczny to tendencja do zadawania cierpienia drugiej osobie bez użycia siły fizycznej i czerpania z tego przyjemności. Psychologiczny sadysta znajduje słaby lub wrażliwy punkt danej osoby i „szturcha” go ostrym słowem lub swoim zachowaniem. Są to wyrażenia z obszaru „och, jak przybrałeś na wadze”, „tak się zestarzejesz, jesteś chory?” - ogólnie rzecz biorąc, coś, co z pewnością pozostawi u człowieka gorzki posmak lub po prostu zrujnuje jego wakacje, jak w przykładzie ślubu. Możesz zrozumieć, że komunikowałeś się z psychologicznym sadystą po tym, że zaczynasz zauważać negatywne uczucia w sobie: irytacja, irytacja, niezadowolenie, zwątpienie, frustracja – tak naprawdę to do czego dąży sadysta i dlatego na jego twarzy będzie widać satysfakcję. Choć jeśli sadysta jest też dobrym artystą, to potrafi zagrać, że mu współczuje. Dzięki Internetowi możemy zobaczyć, że takich psychologicznych sadystów jest całkiem sporo, piszą różne paskudne rzeczy i do tego swoje „agresywne plucie”. ” osiąga swój cel, wtedy odczuwa przyjemność. Kiedy ktoś zostaje obrażony, aktywują się te same części jego mózgu, co podczas bólu fizycznego. Wydzielają się te same hormony, co podczas bicia fizycznego. Główną linią obrony psychosadystów jest to, że opowiadają się za prawdą. Przecież skąd będziesz wiedział, że jesteś starym, grubym, łysym facetem, jeśli Ci o tym nie powie Dziewczyna przyszła do mnie w stanie poważnego wyczerpania nerwowego? W ciągu sześciu miesięcy pracy pod okiem psychosadystycznego szefa prawie zapadła na poważne zaburzenie psychiczne. Na szczęście miała siłę woli i inteligencję, żeby zrezygnować. Mały, pulchny, zły troll z nieuregulowanym życiem osobistym znęcał się nad młodą dziewczyną przez sześć miesięcy, nie tylko mówiąc jej paskudne rzeczy, ale także pozwalając sobie rzucać jej papiery w twarz. pod przykrywką źle skomponowanego tekstu lub pozbawić ją nagrody pieniężnej należnej wszystkim pracownikom pod pozorem kar. W życiu rodzinnym sadyzm psychologiczny najczęściej objawia się pod pozorem edukacji. To zawsze krytyczny małżonek, to bardzo surowy ojciec, to niezadowolona teściowa lub teściowa Psychoterapeutka A.A. Szczegolew uważa: ... (sadyzm) objawia się w zadawaniu cierpień psychicznych i moralnych, w odurzającej kpinie z godności ludzkiej. Zmysłowość okrucieństwa całkowicie wypełnia psychikę podekscytowanego sadysty; w chwilach triumfu całkowicie zapomina o całej swojej mentalnej brzydocie, oddając się zawrotnemu poczuciu wszechpotężnego władcy, który może bezkarnie zrobić ze swoją ofiarą, co chce. Co można sklasyfikować jako psi-sadyzm? Regularne obelgi i wyrzuty, groźby wyrządzenia krzywdy fizycznej (kara), odrzucenie lub przymus, szantaż, dewaluacja samej osoby lub jej wkładu. Po jakich znakach możesz zrozumieć, że komunikujesz się z psycho-sadysta? W związkach często się boisz, boisz się zaakceptować coś na własną rękę, bojąc się sprowokować gniew swojego partnera. Z jakiegoś powodu jesteś niespokojny przed spotkaniem z partnerem. Często płaczesz lub czujesz się upokorzony po komunikacji. Jaka jest różnica między psi-sadyzmem a zwykłymi kłótniami. Fakt, że psychosadyzm jest regularnie powtarzanym zachowaniem, stanowi pewien niezdrowy klimat w związkach. Jeśli Twój partner w gniewie mówi do Ciebie wiele nieprzyjemnych rzeczy, nie jest to jeszcze przejaw psychosadyzmu, może to być obrona psychologiczna danej osoby. Główną oznaką psisadyzmu jest przyjemność wynikająca z faktu, że ktoś inny odczuwa ból. Teraz zastanów się, jak to zrobić.