Pewna kobieta zapytała mnie, jaka jest różnica między strachem a niepokojem. I jak pozbyć się tego „dobra”... Mitologia starożytnej Grecji pozostawiła nam opowieść o dwóch bogach wojny, braciach bliźniakach: Fobosie, który jest odpowiedzialny za prawdziwe niebezpieczeństwo, i Deimosie, który napełnił umysł myślami i lękami o tym, co może się wydarzyć. Oznacza to, że Fobos wywołał strach, a Deimos niepokój. Strach i niepokój, choć podobne do braci bliźniaków, działają inaczej. Strach dotyczy intymności. O tym, że jesteś zbyt blisko tego, co postrzegasz jako zagrożenie. Chodzi o teraźniejszość. Teraźniejszość, która przypomina pierścień: po jednej stronie tego pierścienia pojawia się strach, a po drugiej potrzeba jego pokonania. Walczą między sobą, ciągną w różnych kierunkach, dają mnóstwo energii i pokonują się z różnym skutkiem. A na niepokój przyjdzie czas. Boisz się czegoś, na co jeszcze nie nadszedł czas. Coś, co jeszcze się nie wydarzyło. Chodzi o coś niepewnego, niezrozumiałego, mglistego i niebezpiecznego. Chodzi o wrażliwość i niemożność zdobycia zrozumiałej dla siebie formy. O myślach, które mają strasznie mało wsparcia. O „nieczuciu” własnych granic, wymiarów i braku zrozumienia tego, kim lub czym jesteś – małą łódką uderzającą w szalejący żywioł, czy latarnią morską ratującą inne statki. Niepokój dotyczy przyszłości. O znalezieniu odpowiedzi na pytania: czy mogę; czy sobie z tym poradzę; Czy wystarczy mi...by wydostać się z pochmurnej, nieprzejrzystej mgły do ​​realnego świata i znaleźć się w ringu pomiędzy strachem a potrzebą jego pokonania...Czy wiesz co rozwiewa mgłę niepokoju i pozwala pokonać strach w kręgu rzeczywistości? Czy wiesz, co pomaga zatrzymać myśli, które w krótkim czasie wykonują tysiące obrotów wokół Twojej głowy? Działania. Małe kroki. Uważny wobec siebie, zapewniający przestrzeń na manewry, prześlizgujący się przez palce czasu, ale pozwalający poczuć swoje możliwości, siłę, granice i wymiary. Działania, które otulą Cię jak śnieg otula bezbronne drzewo, nagie i pozbawione liści, chroniąc je aż do wiosny. Małymi krokami i czynami... Zadbaj o siebie na czas... Olga Karavanopsycholog kliniczny