Co to jest psychoterapia? Dziedzina medycyny? Magia? Albo po prostu pogadać? Bardzo często w swojej pracy spotykam się z podobnymi pytaniami ze strony klientów. Ale najważniejsze pytania to: „Czy psychoterapia jest skuteczna?” Na początek ważne jest, aby zrozumieć, czym jest psychoterapia. Dosłownie psychoterapia jest tłumaczona jako „uzdrowienie duszy” lub „uzdrowienie duszy”. ” Obydwa tłumaczenia subtelnie oddają znaczenie psychoterapii. „Uzdrowienie duszy” – praca z klientami, których „dusza boli” i którzy potrzebują jej uzdrowienia. W związku z tym psychoterapeuta, stosując specjalne techniki, pomaga klientowi rozwiązać jego problem lub poprawić jego stan psychiczny. „Uzdrawianie duszy” to bardziej subtelny proces, w którym terapeuta angażuje się w psychoterapię, uzdrawiając duszą, na przykład wykorzystując w swojej pracy empatię. Warto zaznaczyć, że „uzdrawianie duszy” to tylko część procesu psychoterapeutycznego, jednak obecnie nie ma ogólnie przyjętej, jasno określonej definicji psychoterapii. Istnieją modele psychoterapii o charakterze medycznym i psychologicznym (w niektórych źródłach są one uzupełniane socjologiczne i filozoficzne). W tym artykule rozważę psychologiczną formę psychoterapii, której jestem specjalistą. Psychoterapia opiera się na psychologii i wiedzy psychologicznej. Ma jednak także własne podstawy teoretyczne, wykraczające poza zakres nauk psychologicznych, często nakierowane na praktyczną pracę psychoterapeuty i jest nauką stosowaną. Psychoterapeutą jest zazwyczaj osoba posiadająca wykształcenie psychologiczne (czasami psychiatryczne lub pedagogiczne), a także dodatkowe wykształcenie z zakresu psychoterapii (np. terapia Gestalt, psychoanaliza, analiza jungowska i tym podobne, czy też integracyjna edukacja psychoterapeutyczna). Kształcenie, oprócz kursu teoretycznego, a także regularna superwizja, obejmuje zazwyczaj także psychoterapię osobistą (indywidualną i/lub grupową). Dlaczego jest to konieczne? Faktem jest, że psychoterapeuta przed rozpoczęciem pracy z klientami musi rozwiązać swoje wewnętrzne problemy, trudności i konflikty, aby nie przenosić ich na swoich klientów. Ponadto proces psychoterapeutyczny wymaga głębokiego zanurzenia. Dlatego zagłębiając się z klientem, ważne jest, aby najpierw nauczyć się, jak to zrobić samodzielnie. Oprócz opisanych powyżej form psychoterapii, istnieje również ogromna liczba ich rodzajów. Większość rodzajów psychoterapii opiera się na technikach konwersacyjnych (wyjątkami są psychoterapia zorientowana na ciało, terapia sztuką, terapia piaskiem i muzykoterapia oraz niektóre inne rodzaje psychoterapii). Nie jest to jednak zwykła pogawędka. Proces ten nie jest równoznaczny ze zwykłą rozmową z przyjacielem lub towarzyszem podróży. Oczywiście każda forma rozmowy może mieć efekt psychoterapeutyczny. Jednak nie zawsze i nie zawsze na długo Do technik konwersacyjnych zalicza się: różne rodzaje pytań, empatyczne słuchanie, a także, w niektórych rodzajach psychoterapii, pracę z przeniesieniem i przeciwprzeniesieniem, interpretację snów, pracę ze skojarzeniami i wiele więcej. Należy zauważyć, że jest to cała nauka, której zawiłości są dość trudne do zrozumienia dla osoby niezwiązanej z psychoterapią. W psychoterapii klient mierzy się ze swoją nieświadomością. Niezbędny jest udział psychoterapeuty w tym procesie. Gdy klient uświadomi sobie coś, co było nieświadome, ale wpłynęło na jego życie, powodując ból lub dyskomfort, możliwe są zmiany w jego relacjach z ludźmi i światem, zmiany w życiu w ogóle. Jest to oczywiście praca długoterminowa, dlatego nie należy spodziewać się zmian już po pierwszych konsultacjach. Warto też zaznaczyć, że pierwsze 3-4 konsultacje z reguły mają charakter wprowadzający. Dlatego na pytanie, czy psychoterapia działa, odpowiem w ten sposób: „Psychoterapia na pewno działa. Jednak zmiany zwykle zachodzą powoli. Tak działa nasza psychika. Poza tym ważne jest szczere zainteresowanie klienta i profesjonalizm./