Cukrzyca jest chorobą, którą trudno wyleczyć bez wsparcia farmakologicznego, jedynie poprzez terapię. Skontaktowała się ze mną matka, której córka choruje na cukrzycę od 2. roku życia. W tej chwili dziewczynka ma 6 lat. Dziewczyna od 3 lat jest na insulinie. Poziom cukru był zawsze stale wysoki. Oczywiście pewna dawka insuliny obniżyła je do normy. Napisałem kilka bajek, po których poziom cukru ustabilizował się w normie (w ramach choroby). Oferuję jedną z takich bajek. I żeby nasze dzieci były zdrowe. W jednym mieście, ani dużym, ani małym, mieszkali mieszczanie - ani duzi, ani mali. I zajęli się swoimi sprawami – ani dużymi, ani małymi. W tym Mieście rzeki płynęły wszędzie, ponieważ zasilały to miasto. A mieszkańcy miasta byli wobec siebie bardzo wrażliwi i jeśli ktoś zachorował, to inni mieszkańcy wykonali za niego pracę i pomogli mu szybciej wrócić do zdrowia. Co ciekawe, mieszkańcy nie mogli się widzieć, ale ze sobą rozmawiać. I tak współpracowali harmonijnie, aby miasto prosperowało i z każdym dniem stawało się piękniejsze. Pewnego dnia nad miastem pojawił się cień. Początkowo mieszkańcy nie rozumieli, o co chodzi. Zaczęli szeptać między sobą. Cień rósł i w końcu pojawił się jego właściciel. To był Sugar Lump, ogromny, biały i przerażający. Mieszkańcy byli zakłopotani – po co przyjechała do ich cudownego i spokojnego miasta? Tymczasem Głowa Cukru znalazła wygodne miejsce w mieście i zaczęła żyć. Jedynie mieszkańcy poczuli się z tym źle. Kostka cukru osłodziła całe miasto. Jego cukier rozpuścił się w rzekach miasta, kryształki cukru leżały na ulicach i nawet deszcz w mieście stał się słodki. Cukier na ulicach uniemożliwiał mieszkańcom poruszanie się, słodki deszcz powodował więdnięcie wszystkich roślin, a cukier w rzekach wprawiał mieszkańców miast w smutek, ospałość i senność. Mieszkańcy byli zmęczeni Cukrową Bryłką uniemożliwiającą im życie jak wcześniej i zaczęli myśleć o tym, jak ją wypędzić. Pomyśleliśmy i przypomnieliśmy sobie, że w mieście mieszka czarodziejka, która przygotowuje różne przydatne mikstury i wywary. Mieszkańcy zwrócili się o pomoc do czarodziejki i poprosili ją o przygotowanie remedium na cukier. Czarodziejka zgodziła się i długo wyczarowywała lekarstwo. Rezultatem jest płyn, który może obniżyć poziom cukru. Czarodziejka podała ten płyn mieszkańcom i przekazała pożegnalne słowa. - wlej ten płyn do rzek i powiedz „cukier spadaj!” - następnie udaj się do miejsca, gdzie mieszka bryła cukru - i posyp ją płynem, mówiąc „cukier precz!” - a ja też przygotuję ten płyn i my zawsze będę go używać, wtedy cukier będzie zawsze normalny. Mieszkańcy podziękowali czarodziejce i zrobili wszystko, co powiedziała. Rzeki zostały oczyszczone z cukru, a sama Bryła Cukru uciekła z miasta i nigdy nie wróciła. I od tego momentu miasto zaczęło żyć i prosperować, rosnąć i rozwijać się w harmonii i równowadze.