Wczoraj pojechaliśmy na daczę, przekopaliśmy się do domu przez zaspy, na grilla, aby ugotować pierwszego grilla w tym roku. Z zachwytem machała łopatą, odgarniając śnieg na świeżym powietrzu w jasnym słońcu. Tam jeszcze wyraźniej można poczuć wiosnę wśród białych zasp z fioletowymi cieniami niż w oczyszczonej (w większości) Moskwie, czuć zmęczenie organizmu przy pracy fizycznej, czuć radość z widocznego od razu efektu i apetyt z zapach mięsa gotowanego na ognisku. Jakoś to uspokaja i uspokaja. Czytałam (chyba u neurologa Roberta Sapolsky'ego), że we współczesnym świecie jest to trudne dla naszego mózgu, gdzie nie można spodziewać się rezultatu, często jest on znacznie opóźniony lub w ogóle niewidoczny. W dużych firmach każdy jest odpowiedzialny za część dużego zadania, niektórzy rozpoczynają pracę, inni ją kończą, wiele osób uczestniczy w tym procesie, co utrudnia przypisywanie sobie zasług za wynik. A system nagród w mózgu opiera się na fakcie, że widzimy wynik naszych działań, oceniamy konsekwencje i albo cieszymy się owocami naszej pracy, albo dostosowujemy strategię i próbujemy ponownie. Jeśli w kółko działania do niczego nie prowadzą, kończy się energia na ich powtarzanie (mówią: „poddaj się”). Kompetentni menedżerowie biorą to pod uwagę i podkreślają znaczenie każdego pracownika, koncentrując się na tym, jakie wyniki i wskaźniki można osiągnąć. Często trzeba samemu stać się godnym liderem. Zauważ, co działa, pracuj nad analizą błędów, aby uwzględnić to w przyszłej pracy, nagradzaj za przeróbki, wspieraj w długoterminowych projektach, nie prześlizguj się przez wyniki, ale skupiaj się na nich, aby utrwalić swój sukces i pomóc powtarzaj to powoli, regulując wewnętrzny system, uczysz się zauważać nie tylko znacznik w kolumnie zrobione/nie zrobione, ale także niuanse, jak w grze „gorąco/zimno” – czy zbliżyłeś się do tego, czego byś chciał. tak jak. Takie podejście pozwala dostrzec zalety możliwości sprawdzenia się po drodze: dostrzec siebie w procesie, swoje siły i umiejętności, sprawdzić, czy cel jest trafny i skorygować kurs na czas, nauczyć się czegoś nowego, prawidłowo rozdzielić zasoby, jeszcze raz pochwal się za wytrwałość i wyjaśnij, co mi się podobało i co wydało mi się interesujące w tym procesie. W ten sposób nawet przy większych przejęciach udaje nam się dotrzeć do końca ścieżki. Uczymy się więc przez całe życie dostrzegać siebie w każdym dniu i odpowiadać duszą i ciałem na to, czym udaje nam się wypełnić te dni na moje konsultacje, abyśmy wspólnie ustalili, jakie cele chcemy dla siebie osiągnąć i jak cieszyć się tą podróżą! Można się zapisywać i zadawać pytania w telegramie https://t.me/a_gor92 Mój kanał https://t.me/psychology_gor