Przypowieść o dziewczynie, która poradziła sobie z lękiem związanym z niepewnością Dawno, dawno temu żyła dziewczyna o imieniu Anna, która często martwiła się nieznanymi wydarzeniami w przyszłości. Zawsze marzyła o poznaniu i zobaczeniu swojej przyszłości. Chciałaby uniknąć kłopotów, a przynajmniej „rozłożyć dla siebie słomkę”. Ale im bardziej się martwiła, tym silniejszy stawał się jej niepokój, a potem lęk zaczął zakłócać jej życie - powodował bezsenność, dystans wegetatywno-naczyniowy, a nawet zaburzenia odżywiania. Na obrzeżach lasu mieszkał mądry starzec. Dziewczyna postanowiła przyjść do niego po radę. Starszy opowiedział Annie przypowieść o dziewczynie, która nauczyła się ufać swojemu losowi i przestała dręczyć się obawami o nieznane. Przypowieść, którą starzec napisał dla Anny: Pewnego zwyczajnego poranka dziewczyna obudziła się i rozpoczęła swój dzień, nie przeczuwając, że los przygotował dla niej coś niesamowitego. Tego dnia nie wszystko poszło zgodnie z planem: autobus, którym zwykle łapała punktualność, odjechał wcześniej, a kawiarnia, w której jadła śniadanie, była zamknięta z powodu wypadku. Dziewczyna mogła się zdenerwować i popsuć sobie nastrój, ale zamiast tego postanowiła potraktować te wydarzenia jako wyzwanie i obrócić je na swoją korzyść. Zamiast czekać na następny autobus, dziewczyna zdecydowała się przejść się po mieście. Idąc zauważyła ciekawy butik sprzedający wyjątkową biżuterię. Dziewczyna weszła do środka i kupiła kolczyki, które stały się jej nowym ulubionym dodatkiem. Kolczyki te przypomniały jej o zagubionych kolczykach ukochanej i zmarłej już babci. Następnie, gdy dziewczyna zdecydowała się coś przekąsić, zauważyła małą kawiarnię, której wcześniej nie zauważyła, ponieważ śniadanie zawsze jadła gdzie indziej. Postanowiła wejść i spróbować nowego śniadania, które okazało się świetne. Dało jej zupełnie nowe doznania smakowe. W drodze do domu dziewczyna spotkała starego przyjaciela, którego dawno nie widziała, i świetnie się bawiła, dzieląc się wrażeniami ze swojego dnia. Ten dzień ją zaskoczył. W ten sposób dziewczyna zdobyła doświadczenie w akceptowaniu i przekształcaniu wydarzeń, choć niezbyt znaczących, ale nieoczekiwanych, jakie przynosi jej życie. Zamiast opierać się zmianom w ustalonym przez siebie porządku, nauczyła się szukać nowych możliwości w małych zmianach i cieszyć się każdą za chwilę. Anna po przestudiowaniu przypowieści zdała sobie sprawę, że jej rolą jest zaakceptowanie i przekształcenie wydarzeń przedstawionych przez wszechświat. Zaczęła uczyć się żyć chwilą, doceniać to, co ma i być otwarta na to, co przyniesie jej przyszłość. Z każdym dniem Anna stawała się spokojniejsza i znajdowała siłę, by stawić czoła wszelkim wyzwaniom, jakie stawia przed nią życie. Uświadomiła sobie, że niepewność daje jej możliwość rozwoju, ewolucji i przezwyciężenia lęków. W ten sposób, na przykładzie przypowieści, Anna nauczyła się akceptować niepewność jako część życia. Jej niepokój przestał uniemożliwiać jej cieszenie się teraźniejszością i zaczął pomagać jej budować przyszłość z pewnością siebie i optymizmem. Cieszę się z polubień i dyskusji. Natalya Shashkova, psycholog, przestrzeń empatii. tel nagrywaj WhatsApp, Telegram 8(950)656-11-55