Synchroniczność to termin wprowadzony przez szwajcarskiego psychologa i myśliciela C. G. Junga w artykule pod tym samym tytułem. W tym artykule nie będę posługiwał się podejściem naukowym - ten artykuł odpowiada na pytanie: jak zastosować zasadę synchroniczności w życiu codziennym Większość ludzi wie o istnieniu świadomości i nieświadomości. Jeśli spojrzeć na to, czego jesteśmy świadomi, to jest to tylko niewielka część naszej osobowości. Powstaje pytanie: jak możesz dowiedzieć się więcej o sobie, jeśli masz ograniczoną liczbę fragmentów informacji, które jesteś w stanie zrozumieć? Załóżmy, że mamy przed sobą lidera zespołu. W jaki sposób może mu pomóc zasada synchroniczności (synonim: jednoczesność) Przyjrzyj się uważnie zespołowi i jego charakterystyce – dowiesz się, co kryje się w nieświadomości lidera. Na przykład lider jest osobą twardą i dyrektywną, a zespół (jednocześnie mający pewność siebie lidera) jest niepewny i pozbawiony inicjatywy. Skąd to pochodzi? A to tylko odzwierciedlenie nieświadomych procesów i wewnętrznych wyzwań lidera zespołu – informacje te lider może wykorzystać dla własnego rozwoju, jeśli tylko odważy się zadać pytanie: dlaczego otacza go taki zespół? zasada synchroniczności pokazuje, jak świadome i nieświadome elementy są zrównoważone w systemach. To, czego jesteśmy świadomi – uważamy za część naszej osobowości (kojarzymy ze światem wewnętrznym, cechami charakteru), czego w sobie nie jesteśmy świadomi – manifestuje się w postaci rzeczywistości zewnętrznej, aby być świadomym. Czasami objawia się to obsesyjnie – powtarzając się wielokrotnie w postaci wzorców rzeczywistości, efektów „de jà vu”, tego samego drapania na czole… Po uświadomieniu sobie i przetworzeniu informacji otrzymanych ze świata zewnętrznego – pojawiają się nowe właściwości naszego osobowość staje się nieświadoma i pojawia się w odbiciu - w postaci zmienionego świata - a dokładniej tego, co możemy dostrzec naszymi zmysłami. Wracając do przykładu: nasz przywódca na poziomie świadomości jest pewien, że jest w porządku - i na zewnątrz świat pokazuje mu, że inni są przegranymi i przegranymi. Tak naprawdę jest to coś, czego bardzo się boi i przed sobą ukrywa. Jego przekonanie, że „ja jestem ok, ale inni nie” jest świadome, a w nieświadomości siedzi strach, który objawia się na twarzy podwładnych – przeciwne przekonanie, że „ze mną nie jest dobrze, a innym jest dobrze”. W naszym przykładzie liderowi udało się zastosować mechanizmy obronne psychologiczne, aby starannie ukryć ten strach przed swoim umysłem, ale mimo to strach objawił się w postaci osób, które „przyciągnął do siebie” do swojego zespołu. W przypadku podwładnych sytuacja jest odwrotna - są świadomi swojej niepewności, ale nie zauważają nieświadomej „dumy” i poczucia wyższości, arogancji, które odzwierciedla dla nich ich przywódca. Dla liderów grupy obowiązuje zasada synchroniczności objawia się tym, że obserwując zachowania grupy można dowiedzieć się, jakie nieświadome procesy zachodzą u prezentera. Dla psychologa jego klienci staną się lustrem. W rodzinach – pozostali członkowie rodziny i ich charaktery. Itd. Osobliwością zjawiska synchroniczności jest to, że nasze nieświadome procesy, które w tej chwili są ważne, aby dotrzeć do naszej świadomości, z pewnością przedostaną się w „znakach” ze świata zewnętrznego, będą próbowały zostać zauważone na przykład w forma pewnych okoliczności, że „rozwścieczamy” osoby, których zachowanie nas dotyka, szczegóły, na które „nagle” zwracamy uwagę To przecież nie zawsze są rzeczy nieprzyjemne – czasami możemy zauważyć, że mamy szczęście lub że „nagle”. ” zaczęło się czymś cieszyć - To także informacja zwrotna, że ​​nasza nieświadomość urosła, rozwinęła się i poradziła sobie z jakimś ważnym zadaniem. Zatem obserwuj i nie spiesz się z odrzuceniem tego, co zauważyłeś, z czym się nie zgadzasz. Możliwe, że jest to dla Ciebie ważna informacja pochodząca z Twojej nieświadomości. Z wyrazami miłości i szacunku dla Ciebie, Olga Guseva, trenerka NLP, psycholog, trenerka transformacji, ekspertka w tej dziedzinie>>>