Kontynuując wątek o rodzeństwie, najstarszy jest pod wieloma względami podobny do Jedynego. Przed narodzinami brata lub siostry jest sam. Wszystko dla niego. Wraz z narodzinami kolejnego dziecka Jedyny natychmiast staje się Najstarszym. To, co można było zrobić wcześniej, jest teraz niedozwolone. Na przykład zanim mogłeś być niegrzeczny i nie chodzić do przedszkola. Teraz najstarsze dziecko ma więcej ograniczeń, obowiązków, a nawet obowiązków. Wszyscy krewni przypominają mu o jego nowym statusie, konieczności prawidłowego zachowania, pomagania matce z lalką. Jeśli jesteś Starszym, prawdopodobnie pamiętasz swoje zaskoczenie takimi zmianami. Wczoraj byłeś dzieckiem, a dziś rano nagle stałeś się kilka lat starszy. Mama jest zmęczona, nie denerwuj jej. Jest cały czas z dzieckiem. Nie ma dla ciebie czasu. Nie możesz hałasować, mój brat śpi. Spacerujesz z mamą według planu, kiedy Junior już śpi, a nie tak, jak Ty chcesz. Bliscy zadają Ci dorosłe pytania i oczekują od Ciebie gotowości do bycia dorosłym we wszystkim. Zauważasz, że uśmiechają się do ciebie i są szczęśliwi, ale twój brat (siostra) jest bardziej mile widziany. Opiekują się nim, rozmawiają z nim, chwalą go za każdą drobnostkę, nawet za mokre pieluchy. A ty biegniesz do nich ze swoimi rysunkami i rękodziełem, spieszysz się, aby opowiedzieć im o swoich sukcesach, a odpowiedź brzmi: „Brawo, baw się dalej” i tyle. Szkoda, prawda? roi się w Twojej głowie. Sugerujesz mamie, żeby zabrała Juniora do szpitala, sklepu, na pole i zostawiła go w kapuście. Rodzice są z tego powodu oburzeni, karcą i wyrzucają. Znowu jesteś sam ze swoim nieszczęściem. Potem się do tego przyzwyczajasz, rozpraszasz się sprawami swoich dzieci, a czasem nawet cieszysz się, że masz brata (siostrę). Dorastając, wspominasz wszystkie swoje smutki Młodszemu, odzyskując utraconą władzę. Rodzice często nadają Seniorowi status „rodzica zastępczego”, aby opiekował się Młodszym. Wzmacniają to zwrotami typu: „opiekuj się bratem”, „musisz pomóc siostrze”, „już nas nie będzie, nie zostawiaj brata”. Najstarszy wykonuje polecenia rodziców. Dlatego oprócz twojej rodziny istnieje rodzina twojego brata lub siostry. Na pierwszą prośbę matki biegniesz, by pomóc Juniorowi. Mama skarży się na niego. A Wy słuchacie, słuchacie, słuchacie... I znowu pomagacie. Coś w rodzaju błędnego koła bez początku i końca. Wszystkie umiejętności nabyte w dzieciństwie sprawiają, że jesteś osobą odnoszącą sukcesy, odpowiedzialną, wyrozumiałą i reagującą. Jesteś dobrym przywódcą i mentorem. Być może odnalazłeś się w dziedzinie pedagogiki, psychologii lub medycyny. Zarabiasz pieniądze. To praca poprzez ciągły wysiłek. Potrafisz pracować. Czasami denerwuje Cię radość Juniora, a raczej jego nieodpowiedzialność. Wszystko w nim jest jak woda po kaczce. Młodszy nie spieszy się z rozwiązaniem typowych problemów rodzinnych. Jest przekonany, że dasz sobie radę ze wszystkim lub czeka, aż wszystko samo się rozwiąże. Młodszy płynie z prądem, ale ma też swoje obawy. Nie może pokonać Starszego. Zawsze jest do przodu. Młodszy stara się zwyciężyć w tej konkurencyjnej walce. A jednak zawsze pozostaje drugi, najmłodszy. Najstarsze Dziecię jest mu stale podawane jako przykład. Wszystko działa lepiej i szybciej. Zawiąż sznurowadła, naucz się wiersza. Starszy może iść sam na spacer, młodszy nie. Najstarszy już pracuje lub jest żonaty, a Ty wciąż siedzisz w szkolnej ławce. Młodszy jest zazdrosny o status i władzę starszego. Zawsze jest cieniem Starszego. Starszy jest zazdrosny o to, że młodszy jest kochany i wspierany bardziej emocjonalnie, a także finansowo. Czasami między rodzeństwem dochodzi do rozejmu. A potem znowu konflikty i wyrzuty „byłeś od dzieciństwa…”. Młodsi są świetni w sprzedaży i sektorze usług. Pieniądze przychodzą do nich z łatwością. Chętnie je wydają i znów zarabiają. Ogólnie rzecz biorąc, pieniądze nie są najważniejszą rzeczą w ich życiu. Bardziej cenią emocje, przygodę i nowość. Młodszy dorasta, ucząc się różnych aspektów życia z łatwością i przyjemnością. Czasami uniemożliwia mu to dorastanie. Infantylizm w wyniku zwiększonej uwagi pozostawia ślad. Pewna dziecinność i bezbronność czyni go ulubieńcem towarzystwa, przywódcą, a nawet małżonka. Młodsza wie, jak podlizać się i dziękować. Wie, jak przypadkowo ujawnić błędy Starszego i uszło mu to na sucho