"Jak to się stało, że jestem mamą alkoholika?" „Dlaczego mój mąż jest narkomanem?” „Rozwiodłam się z pijącym mężem i wyszłam ponownie za mąż, ale mój mąż okazał się alkoholikiem. Dlaczego?” Często słyszę takie pytania na konsultacjach. Jako specjalista ds. uzależnień mogę stwierdzić, że jednej z przyczyn powstawania uzależnienia i/lub współzależności należy szukać w rodzinie rodzicielskiej. W tym artykule będę kontynuowała rozmowę na temat różnic pomiędzy rodziną funkcjonalną i dysfunkcyjną. Zacznij tutaj. Rodzina funkcjonalna. Członkowie rodziny wiedzą, jak zaspokoić swoje potrzeby. Rodzina dysfunkcyjna. W takich rodzinach czasami nawet podstawowe potrzeby nie są zaspokajane. Dzieci wychowywane w takich rodzinach nie czują się kochane i pożądane. Mogą mieć obawy związane z niepewnością. Nie mają one wsparcia, opieki i uwagi dorosłych. Jeśli mówimy o potrzebach rodziny, to według G. Navaitisa można wyróżnić następujące główne kategorie potrzeb rodziny: - tworzenie i utrzymanie materialnych warunków życia. rodzina; - potrzeby miłości i opieki związane z macierzyństwem; - potrzeba bliskości psychicznej i fizycznej; - potrzeba komunikacji w rodzinie. Funkcjonalna rodzina. Rodzice robią, co mówią. Dysfunkcyjna rodzina. Rodzice mogą mówić jedno, a robić drugie. Na przykład ojciec może rozmawiać z dziećmi o niebezpieczeństwach związanych z paleniem i alkoholizmem, ale sam pali i pije w obecności dzieci. Albo matka może powiedzieć dzieciom, że ojciec jest po prostu chory, chociaż w rzeczywistości będzie bardzo pijany. Dzieci czują się oszukane, ale zmuszone są pogodzić się z zasadami rodziny funkcjonalnej. Funkcje ról są wybierane, a nie narzucane Strukturę ról charakteryzuje przede wszystkim podział ról, czyli to, jakie obowiązki pełni każdy z jej członków w rodzinie i na jakich zasadach budowane są relacje ról. Może występować współpraca lub podział funkcji. W takich rodzinach funkcje ról można narzucać bez uwzględnienia pragnień i możliwości członków rodziny. Na przykład starsze dziecko może być odpowiedzialne za picie rozwiedzionej matki i innych dzieci. Matka nie spełnia w tym przypadku swojej bezpośredniej roli kochanki ogniska domowego i wychowawczyni dzieci. Najstarsze dziecko przejmuje rolę rodzica. System ról funkcjonuje we wszystkich rodzinach, ale wraz ze zmianą okoliczności członkowie rodziny muszą się zmienić i dostosować do nowego środowiska, aby atmosfera w rodzinie pozostała zdrowa. Na przykład właściwe okazywanie uczuć matczynych w stosunku do rocznego dziecka jest zupełnie niewłaściwe w stosunku do trzynastoletniej nastolatki, dlatego rola matki musi dostosować się do nowej rzeczywistości. W rodzinach dysfunkcyjnych zaprzecza się głównym aspektom rzeczywistości, a role pozostają sztywno ustalone. W rodzinie jest miejsce na wszelkiego rodzaju hobby, zainteresowania i rozrywkę. W takich rodzinach rozrywka może być postrzegana inaczej. Czasami zdarza się, że na funkcjonalną rodzinę po prostu nie ma pieniędzy. Błędy są wybaczane, uczą się na nich Dysfunkcyjna rodzina. Członkowie rodziny są surowo karani psychicznie, a często także fizycznie. Może występować zachowanie agresywne, łącznie z wydaleniem z rodziny funkcjonalnej. Elastyczność wszelkich zasad, praw rodzinnych, możliwość ich omówienia Rodzina dysfunkcyjna. Zasady rodzinne to szczegółowe instrukcje dotyczące zachowania, jakiego oczekuje się od wszystkich członków rodziny. Poświęcenie czasu na rozmowę o zasadach rodzinnych to świetna inwestycja w szczęśliwą przyszłość, ale w rodzinach dysfunkcyjnych takie zasady są często albo bardzo rygorystyczne, albo w ogóle nie omawiane. Czasami zasady są narzucane bez możliwości uzgodnienia ich na naradzie rodzinnej. Przeczytaj przydatny artykuł: „Oznaki dysfunkcyjnej rodziny”. Inne artykuły autora możesz przeczytać tutaj. Z szacunkiem i troską o Ciebie, Marina Kudrina. Zarejestruj się na konsultację tutaj