Koncepcja kontaktu granicznego w Gestalt jest jedną z głównych. To tutaj zachodzą wszelkie zjawiska związane z interakcją człowieka z otoczeniem. Każda potrzeba wynika z niedoboru lub nadmiaru czegoś. A żeby zaspokoić każdą potrzebę: od fizjologicznej (jedzenie czy pójście do toalety) po wyższą (szacunek, miłość, samorealizacja), niezbędny jest kontakt z otoczeniem. Kontakt następuje na granicy. Gdzie kończy się Jaźń, a zaczyna nie-Jaźń. Jednakże inni ludzie w ogóle nie istnieją, aby czynić nam dobro. Otoczenie nie zawsze jest dla nas sprzyjające. Wymaga to konieczności posiadania granic i umiejętności ich obrony. Jakość Twojego życia, a czasem także życia Twoich bliskich, często zależy od tego, jak elastyczne są Twoje granice. Jakie trudności mogą pojawić się w wyznaczaniu granic? Mówiąc prościej, możemy wyróżnić kilka najczęstszych opcji. Granice mogą być zbyt sztywne. Kiedy NIEZALEŻNIE od sytuacji pozostajemy albo zbyt otwarci i ufni, albo zbyt zdystansowani i „kłujący”. Możemy mieć trudności z określeniem naszych granic. Kiedy nie możemy obronić naszej opinii, naszych pragnień, naszych marzeń, naszego wyboru, naszego terytorium itp. Jednym słowem, kiedy jesteśmy zbyt podatni na wpływy innych ludzi. Możemy nie zauważyć, jak przekraczamy granice innych ludzi. Z tego powodu mogą ucierpieć nasze relacje z innymi ludźmi. Nasze granice potrafią być na tyle nieprzeniknione nie tylko od zewnątrz, ale i od wewnątrz, że przesłania, które zostały wysłane w świat, do niego nie docierają, lecz pozostają naszą własnością. Osoba taka nie może na przykład okazywać drugiej osobie swojej złości, irytacji czy urazy. I to uczucie pozostaje w nas (z reguły nie ma to zbyt korzystnego wpływu na zdrowie). Mogą pojawić się trudności z okazywaniem czułości i miłości. Nadal może istnieć wiele opcji: od fuzji i introjekcji po projekcję i egotyzm. Ale to temat na inny artykuł. Warsztaty „Moje, Twoje granice” będą poświęcone konkretnie tematowi granic osobistych i sposobom ich budowania. Powitanie!