Jej kolejnym zainteresowaniem były próby komponowania własnej muzyki... Teraz Ira, czując jej szczególny stan, usiadł przy pianinie... Przez chwilę po prostu siedziała, patrząc na klawisze i czując, jak pochłania ją ten szczególny stan. .. Potem ostrożnie położyła palce na klawiaturze i... Pierwszy akord... Drugi... Trzeci... Ira ułożyła je w kwadrat, w myślach nucąc powstającą melodię... Próbowała uchwycić dokładnie taką kombinację, która zabrzmi w jej duszy. On odpowie i zaśpiewa kolejnym akordem... Czas więc może się ciągnąć lub wręcz przeciwnie, płynąć szybko i niezauważenie. Ale zawsze planowała ten czas, żeby zdążyć przed powrotem rodziców... Nigdy nie opowiadała im o swoim nowym hobby, chociaż w głowie brzmiała muzyka i bardzo chciała się nią podzielić chociaż z kimś... Czasem była tak pochłonięta. To zajęcia, że ​​ta melodia prześladowała ją przez cały dzień w szkole. A Ira starała się to zatrzymać w głowie, nie zapomnieć jego dźwięku, dopóki nie pobiegła do domu i nie otworzyła pokrywy fortepianu... Nie potrafiła nagrać wymyślonej melodii, po prostu nie próbowała. Zaczęła jednak zapisywać akordy, ze zdziwieniem wykorzystując wiedzę zdobytą podczas nauki w szkole muzycznej. Ale główna melodia siedziała w jej głowie i za każdym razem, gdy ją wykonywała, Ira potrafiła ją improwizować i zmieniać, udoskonalając ją od przypadku do przypadku... Ach, jaka szkoda, że ​​nie miała okazji nagrać tego na jakimś nośniku a potem posłuchaj, żeby zrozumieć, jak to brzmi dla widza... Bardzo chciała to usłyszeć jako widz! ...Pewnego dnia Ira zdecydowała się na nowy eksperyment i napisała piosenkę... To było kolejne przyjemne odkrycie. Najpierw narodziła się melodia... Ira ją zagrała, zbierając nuty, które brzmiały jej w głowie... I wtedy , grając, nagle do głowy wpadły mi słowa... I płynnie, linijka po linijce, połączyły się w rymowaną historię... To było takie ekscytujące, a jednocześnie takie łatwe... Ira odkrywał coraz więcej nowych talentów w sobie i podobało jej się to... Lubiła być ze sobą... Ten nowy, muzyczny... Poczuła się dobrze i ciepło w tym swoim świecie, który mógł teraz brzmieć jak melodia...