W odległym królestwie, w trzydziestym królestwie, żyła piękna księżniczka. Miała na imię Kamila. Była piękna na twarzy, czystego serca, miła i skromna. Plotki o tak pięknej księżniczce rozeszły się po całej ziemi Wielu książąt zabiegało o jej względy, ale jej serce milczało. I tak zabiegał o nią najpiękniejszy książę świata, który jak zwykle wjechał do pałacu na białym koniu i poprosił króla o rękę i serce swojej córki. I Camilla zakochała się w tym księciu - mądrym, wysokim, dostojnym, przystojnym i oczywiście miłym. Grali jak zwykle wesołe wesele, wydali wielką ucztę, o której mówią: „a ja tam piłem miód i piwo, wąsy leciały, ale do ust mu to nie wchodziło. I książę zabrał swoją żonę-księżnicę do swego odległego królestwa - daleko... Zamknął ją, jak głosi piosenka, „w wysoki pałac, do którego nikt nie może wejść.” I wkrótce książę zamienił się w strasznego, ziejącego ogniem smoka, nakazał księżniczce go kochać, czytać, leczyć, rozkładać jego łóżko i bawić się, kiedy tylko chciał. Jak długo lub krótko Camilla żyła w ten sposób ze smokiem - tylko że nie była ani żywa, ani martwa. Chociaż była łagodna, nie mogła tolerować nienawistnej osoby obok niej. Ten smok nie mógł być jej mężem. Wziął ją w posiadanie poprzez oszustwo. I żył oszustwem: oszukiwał też innych, odbierał bogactwa bogatym, a także okradał biednych. Camilla postanowiła uciec z tej strasznej niewoli. Zaczęła prosić czyste słońce, które widziała tylko z okna swojej rezydencji, aby pomogło jej zamienić się w niebieską gołębicę i odlecieć przed znienawidzonym smokiem. Słońce zlitowało się nad Camillą, zesłało jej dobro na pomoc jej wróżkę, która stała się niewidzialna i poleciał do księżniczki, podczas gdy smok latał wokół swoich mrocznych spraw. Wróżka rzuciła zaklęcie swoją magiczną różdżką, zamieniła księżniczkę w gołębicę i odleciała do odległego zamorskiego królestwa, a nie do swoich rodziców, aby ziejący ogniem smok nie mógł jej odnaleźć. I teraz żyje już od wielu lat w tym zamorskim królestwie, ucząc dzieci języków obcych, bo to wykształcona dziewczyna, a strach nie puszcza jej biednego serca. Ciągle wyobraża sobie smoka, co jeśli znów ją odnajdzie? I zaczęła chodzić ze spuszczoną głową, zakrywając swoją śliczną twarz, i zaczęła ubierać się w najprostsze ubrania, aby nikt nie zgadł, że jest księżniczką; Sama zaczęła wydawać się brzydka. A który książę może ją teraz tak kochać? A jeśli tak, to jak można mu ufać? Pomyśl, kim on się później okaże, jak to zrozumiesz? A może oni wszyscy tacy są, ci książęta... Najwyraźniej zły smok rzucił na nią urok, tak że nie mogła nikogo kochać i że nie mogła już nikomu zaufać. Dobrej Wróżce zrobiło się żal dziewczyny. Wysłała księżniczkę do dobrej czarodziejki, aby zdjęła z dziewczyny zły czar smoka, aby Camilla znów poczuła się jak księżniczka, aby mogła pozbyć się strachu, aby mogła się zakochać znowu i na pewno z prawdziwym księciem, a nie smokiem. Ale wkrótce bajka zbiera żniwo, ale praca nie jest szybko zakończona... Ciąg dalszy możesz przeczytać tutaj: Opowieść o prawdziwej księżniczce. Ciąg dalszy bajki o Księżniczce i Smoku Na konsultację można zapisać się poprzez wiadomość prywatną na stronie, dzwoniąc pod numer +7 916 158 13 08 (preferowana aplikacja Whats App lub Telegram))