Samosabotaż to niesamowity podświadomy wzorzec zachowań, który stawia opór działaniu i uniemożliwia osiągnięcie celu. Skąd bierze się autosabotaż? Główną przyczyną „wewnętrznego hamulca” jest strach. Wyobraź sobie, że zostajesz wyrzucony z łodzi na środku dużej rzeki. Natychmiast ogarnia Cię dziki strach i panika. - „Nie będę pływać, nie mam sił!” Od tych myśli drętwieją Ci ręce i wszystko w środku się kurczy. Zaczynasz gorączkowo miotać się i wołać o pomoc. Po pewnym czasie poczujesz się wyczerpany i zaczniesz tonąć. Całą twoją energię pochłonie strach i głupie, chaotyczne ruchy. Strach uniemożliwia „pływanie” i dążenie do celu. Dążenie do celu Strach ma wiele przyczyn – są to stare niepowodzenia, blokady i traumy, które powstają na skutek zwątpienia. Wątpienie w siebie to przekonanie: „Nie uda mi się”. Pewność siebie. Zastanówmy się, skąd bierze się pewność siebie. Jeśli niepewność rodzi porażkę, pewność siebie rodzi zwycięstwo. Na wielkie zwycięstwo składa się wiele małych zwycięstw. Wszystko, czego potrzebujesz, to zacząć iść do przodu. Wykonuj wiele małych kroków. Sztuka małych kroków Nie próbuj od razu przejść na drugą stronę rzeki. Zamiast panikować i wołać o pomoc, wystarczy zacząć się ruszać. Po pewnym czasie zauważysz, że brzeg jest już blisko. Zawracając, zdasz sobie sprawę, że przepłynąłeś już duży dystans. To, co kiedyś wydawało Ci się niemożliwe, jutro stanie się dla Ciebie rzeczywistością, jeśli tylko zaczniesz się ruszać. Nie prędkość jest ważna, ale liczba i regularność kroków. To jak pójście na siłownię i podniesienie dużego ciężaru na raz, najprawdopodobniej po prostu się nadwyrężysz. Jedynym sposobem na podniesienie dużych ciężarów jest regularne treningi i stopniowe zwiększanie ciężaru. Przyczyny wewnętrznych przeszkód W zasadzie autosabotaż ma tylko 2 przyczyny: 1. Nuda, gdy po prostu nie jesteś zainteresowany - oznacza to, że idziesz w złą stronę lub wyznaczasz czas. 2. Strach, gdy idziesz we właściwym kierunku, ale się boisz. To, czego naprawdę chcemy, zawsze powoduje strach, jest to całkowicie normalne. Wszystko, co musisz zacząć, to zrozumieć, jaka emocja za tym stoi, nuda czy strach? Jeśli to nuda, to powinieneś zmienić kierunek ruchu; jeśli to strach, to zacznij się ruszać, małymi krokami zmierzaj do celu.