Urodziłaś dziecko i to jest początek nowego życia – Twojej rodziny i Twojego dziecka. Przed nami jeszcze wiele nowych odkryć i przyjemnych emocji. Aby jednak nic nie przyćmiło adaptacji do nowego życia i korzystnie wpłynęło na rozwój dziecka, pierwsze półrocze trzeba spędzić w sposób szczególny. Jak najlepiej spędzić pierwsze sześć miesięcy życia dziecka? Błędy młodych mam: 1. Poczucie wolności od żołądka i chęć dużo ruchu. Ruch jest przydatny dla kobiety, która urodziła, ale dla pewnej kategorii kobiet w ciąży uprawianie sportu od razu może być niebezpieczne!2. Zrobić na nowo to wszystko, czego nie udało mi się zrobić przez ostatnie 3-4 miesiące ciąży. Kiedy dziecko śpi, matka zajmuje się domem, życiem codziennym, gotowaniem, nauką i pracą na pół etatu.3. Czując się trochę głupio pod koniec ciąży, kobieta postanawia aktywnie zaangażować się w samorozwój, który trwa także po porodzie: ogromny napływ nowych informacji uzupełniają informacje o dziecku, jego rozwoju i wychowaniu.4. Prowadź aktywne życie społeczne. Każda szanująca się mama powinna mieć zdjęcie bransoletki z datą i wagą noworodka, a wtedy pojawia się mnóstwo wydarzeń i zdjęć z tych wydarzeń w myśl zasady „nie daj sobie umrzeć z nudów na urlopie macierzyńskim! ”5. Życie sowy. Oczywiście noc jest zawsze szansą, żeby mama w końcu zaznała spokoju! Nawet gdy karmienie piersią jest już na etapie przygotowania i trzeba stale być blisko dziecka, możesz w nocy oglądać seriale, przeglądać portale społecznościowe, robić zakupy w Internecie, aby być na bieżąco i być w trendach. Myślę, że wielu rozpozna siebie w tych punktach, ale niestety takie działania prowadzą do zmęczenia matki, gdy dziecko skończy rok. Bo zadaniem organizmu po porodzie jest rekonwalescencja i trzeba to zrobić „właściwie”. Co powinieneś zrobić? 1. Wybierz drzemkę z dzieckiem. Pomoże Ci to dostroić się i szybko nauczyć się słyszeć jego potrzeby. Wcześniej zaspokajałeś jego potrzeby od wewnątrz. Teraz ważne jest, aby matka potrafiła zrozumieć dziecko. Przez pierwsze 6 miesięcy matka i dziecko znajdują się w fuzji emocjonalnej i fizycznej. Tylko dzięki tej fuzji możliwa jest produkcja oksytocyny w dużych ilościach, która pozwala na nawiązanie przywiązania, a co za tym idzie, poczucie bycia kochanym i potrzebnym. Sen pomaga także mamie odzyskać siły. Nie należy dewaluować procesu porodu i tego, jak bardzo jest on kosztowny dla organizmu. Wszystkie rezerwy zostały uruchomione, potrzebują odpoczynku. Oprócz pełnego snu w nocy najważniejszą rzeczą do zrobienia w ciągu pierwszych 6 miesięcy jest drzemka w ciągu dnia. W przyszłości nie będziesz już mógł tyle spać, dlatego lepiej wykorzystać tę chwilę. 2. Zapewnij organizmowi odżywianie: urozmaiconą żywność (bogatą w mikroelementy), tlen (przy spacerach z autostrady), pożywienie dla umysłu (filtruj przepływ informacji, nie zaśmiecaj głowy sprawami wywołującymi niepokój). Matki zapominają, że są ziemią dla dzieci i postępują w myśl zasady „wszystko dla innych, co zostaje dla siebie”. Najgorzej jest wtedy, gdy kobieta od razu zaczyna wracać do formy sprzed ciąży – nie dopełniając się, a spalając tłuszcz, „tracąc” ciało. Potrzebna jest aktywność fizyczna jako sposób na odciążenie organizmu, praca z plecami, ramionami i ćwiczenia Kegla są przydatne i ważne dla kobiety w czasie porodu, a nie mięśnie brzucha, pośladków i ćwiczenia cardio.3. Wyeliminuj na jakiś czas kontakty społeczne z osobami, które udzielają rad bez pytania, okazując się ekspertami we wszystkim, poniżając młodą, niedoświadczoną matkę. Ogranicz także na jakiś czas oglądanie mediów społecznościowych (zrezygnuj z subskrypcji). sieci. Mówiąc delikatnie, kobiety, które rodziły, potrafią być równie zdenerwowane jak kobiety w ciąży. Tło hormonalne powróci do poziomu sprzed ciąży i wpływ „idealnych” matek na samoocenę nowożeńców nie jest w tym okresie najbardziej potrzebny. 4. Otaczaj się troskliwymi ludźmi. Matka opiekuje się dzieckiem i poświęca mu się w większym stopniu, a to jest ważne w ciągu tych 6 miesięcy. Wtedy to poświęcenie przyniesie owoce! Ale ktoś inny musi opiekować się mamą! I trzeba umieć przyjąć pomoc i poprosić o pomoc. Nie trzeba być silnym, to niepotrzebne bohaterstwo, które do niczego nie prowadzi. Te proste czynności pozwalają skupić się na dziecku, ponieważ to właśnie w ciągu tych 6 miesięcy dziecko otrzymuje (lub nie otrzymuje).