Od autora: Olga Nikołajewna Pashnina Jak wiadomo, ogólną sytuację, jaka rozwinęła się w naszym kraju w ostatnich latach, można określić jako krytyczną. Społeczeństwo rosyjskie w dalszym ciągu doświadcza ostrego kryzysu społecznego (gospodarczego, politycznego, moralnego itp.) i nie widać jeszcze rzeczywistej poprawy. W związku z tym zapotrzebowanie społeczne na pomoc psychologiczną dla ludności jest wysokie i stale rośnie. Podstawową dyscypliną psychologiczną odpowiedzią na te potrzeby jest psychologia kliniczna, do której należy neuropsychologia. Neuropsychologia jest nauką młodą. Pomimo bardzo długiej historii badań mózgu jako substratu procesów psychicznych, która sięga przednaukowych wyobrażeń starożytnych autorów o mózgu jako siedzibie duszy oraz ogromnej ilości faktycznie zgromadzonej przez klinicystów na całym świecie, neuropsychologia jako system wiedzy naukowej pojawiła się dopiero w latach 40. i 50. XX wieku. Ochrona zdrowia ludzkiego jest jednym z najważniejszych obszarów praktyki publicznej, wymagającym udziału specjalistów z zakresu neuropsychologii. Pomoc dla chorego - osoby dorosłej, dziecka - z szeroką gamą chorób mózgu (naczyniowych, urazowych, nowotworowych itp.) We współczesnych placówkach medycznych zapewniają nie tylko lekarze, ale także neuropsycholodzy. Ścisłe powiązanie neuropsychologii z praktyką zdrowotną można prześledzić już od pierwszych etapów jej powstawania. Obecnie usługi neuropsychologiczne są coraz częściej wprowadzane do praktyki instytucji medycznych w Moskwie, Petersburgu i innych miastach. Stosując ujednolicone metody badań neuropsychologicznych, można wyróżnić różnorodne populacje pacjentów, przede wszystkim pacjentów ze zmianami w mózgu, ale także z innymi chorobami, które nie wpływają na mózg. Celem badania neuropsychologicznego jest określenie obszaru uszkodzeń mózgu i ocena dynamiki stanu wyższych funkcji psychicznych. Kierunek neurorehabilitacji ukierunkowany jest na odbudowę HMF uszkodzonych w wyniku miejscowych uszkodzeń mózgu. Organizując trening rehabilitacyjny, konieczna jest wstępna, dokładna analiza neuropsychologiczna struktury psychologicznej zaburzeń mowy i innych HMF. Dopiero po tej analizie można wybrać odpowiednie programy i metody treningu regeneracyjnego. Szereg zasad uczenia się regenerującego: * zasada polegania na nienaruszonym aferentacji * zasada polegania na treści semantycznej aktywności mowy * zasada korzystania z rozszerzonego zestawu środków zewnętrznych z ich stopniowym „zapadnięciem się” * zasada sceny itp. (A.R. Luria 1948) Obecnie w wielu placówkach medycznych w naszym kraju prowadzone są praktyczne prace nad przywróceniem upośledzonych funkcji psychicznych i rehabilitacją osobowości pacjenta metodami neuropsychologicznymi. Głównym z nich jest: Moskiewskie Centrum Patologii Mowy i Neurorehabilitacji (kierowane przez profesora V.M. Szkłowskiego).