1. CZYM SĄ GŁASZENIE I DLACZEGO SĄ POTRZEBNE DLA RODZINY Głaskanie jest jednostką społecznego uznania, aby zrozumieć tę koncepcję, trzeba wiedzieć, że każdy człowiek w swoim rozwoju od chwili urodzenia jest obdarzony dwiema potrzebami: 1) pragnieniem. bodziec – musimy wiedzieć, że ktoś go potrzebuje i musimy być pewni, że możemy wysłać komuś naszą zachętę 2) pragnienie uznania – musimy otrzymać odpowiedź na naszą zachętę. CZYM SĄ UDERZENIA: - BEZWARUNKOWE (takie uderzenia są zadawane właśnie w ten sposób, bez stawiania człowiekowi żadnych warunków na samo jego istnienie, bez oceny jego zachowania); - WARUNKOWE (takie uderzenia są zadawane za coś, dla pewnych warunków, zasługa, ocena zachowania); - POZYTYWNE (mają konotację pozytywną); - NEGATYWNE (mają konotację negatywną lub ochronną); - WERBALNE (przekazywane poprzez słowa); - NIEWERBALNE (przekazywane poprzez ruchy ciała, działania, oddech, spojrzenie); - PLASTIKOWE (SZTUCZNE) – pochlebstwa, głaskanie, które trzeba z siebie „wycisnąć”. PRZYKŁADY: Bezwarunkowe – „Witam! Cieszę się, że cię widzę!”, „Kocham cię!”, „Dziękuję, że istniejesz”, „Nienawidzę cię!” Warunkowe, pozytywne, werbalne - „Dziękuję za umycie naczyń”, „Dobra dziewczyna za to, że zostałaś „A”!”, „Masz piękne oczy”, „Świetnie wyglądasz!”, „Świetnie tańczysz”. Warunkowe, pozytywne, niewerbalne – Uścisk dłoni w uznaniu za dobrze wykonaną robotę, przyjazne „Przybicie piątki” warunkowe, negatywne, Werbalne – Negatywne konotacje: „Jesteś taki głupi!”, „Nigdy ci się nie uda!”, „Jesteś taki nieuważny!”, „Jesteś takim głupcem!” Koloryzacja ochronna: „Przestań się bujać na krześle! Możesz upaść!”, „Nie pij wody dużymi łykami!” Warunkowe, negatywne, niewerbalne – Mama zmarszczyła brwi lub westchnęła z dezaprobatą, widząc, że dziecko się bawi3. TEORIA EKONOMIKI GŁADZENIA Mamy jedną trudność – często zdarza się, że nie umiemy wymieniać uderzeń. Ta trudność ma swoje źródło w dzieciństwie (jak wiele innych), ponieważ w każdej rodzinie rozwijają się dorośli, nie wiedząc nawet, czym jest głaskanie pewne zasady (lub uczą zasad, których nauczyli je ich własni rodzice) i zmuszają swoje dzieci do ich przestrzegania, co znacznie utrudnia im w późniejszym życiu. Są to „ZASADY” (NIE ZASADY!): Pierwsza zasada NIE DAJ GASKU KIEDY CHCESZ JE PODAĆ! (Oznacza to, że nie możesz kogoś chwalić, bo inaczej pomyśli, że mu pochlebiasz. Nawet bez twojej pochwały on wie, że jest dobry) Druga zasada NIE PYTAJ O UDERZENIA, KIEDY ICH POTRZEBUJESZ! (Jeśli dadzą ci coś na twoją prośbę, będziesz coś tej osobie winien do końca życia.) Trzecia zasada NIE AKCEPTUJ UDERZEŃ, JEŚLI JE CHCESZ I ZOSTAŁY CI DANE! (Nawet jeśli ci je zaoferują, i tak będziesz musiał za to później zapłacić. „Dają ci grosz, ale będziesz musiał je oddać za rubla!”) Czwarta zasada NIE ODRZUCAJ głaskania, jeśli TY NIE CHCĘ ICH! (Jeśli oferują ci „z głębi serca”, ale wcale ci się to nie podoba, nie możesz odmówić. Wtedy chcesz czegoś dobrego, ale ci tego nie dadzą.) Piąta zasada TAK NIE DAWAJ SOBIE UDERZEŃ NIGDY, W ŻADNYM PRZYPADKU, W ŻADNYCH PRZYPADKACH (A to wcale nie jest dobre. Szkoda!)! We wszystkich tych „zasadach” musisz pozbyć się cząstki „nie”, aby to zrobić czuć się dobrze! 4. JAK MOŻESZ OTRZYMAĆ UDERZENIA • Tak po prostu, nic dla tego nie robiąc (po prostu BĄDŹ) • Zarabiaj (zrób coś dla tego) • Proś (inni nie powinni zgadywać i zgadywać, czego chcesz) • Samouderzenia (możesz) Nie chwal siebie, nikt nie będzie chwalił)