Od autora: Materiał pochodzi z podręcznika dotyczącego metody „Psychoterapia nowego rozwiązania. Teoria i praktyka”, którego autorami są M. i R. Goulding. PROGRAMOWANIE RODZICCZE Wielu rodziców to robi nawet nie podejrzewaj, że za ich instrukcjami lub pozwoleniami tworzą ukryte programy dla twoich dzieci, które mają ogromny wpływ na ich przyszłe życie. Sugeruję zapoznanie się z nimi! Polecenia wydawane dzieciom przez rodziców kojarzą się z emocjami pozytywnymi lub negatywnymi. Seria pozytywnych poleceń: „Będzie mi miło, jeśli sprawisz mi przyjemność”, „...będziesz aktywny”, „...będziesz myśleć”, „...zaufasz mi”, „… będziesz sobą” itd. Im więcej pozwoleń, tym dziecko będzie miało więcej szczęścia. Te uprawnienia to „złoty fundusz naszej psychiki”. Ponieważ dziecko ma wiele możliwości wyboru, co zrobić. Grupę poleceń negatywnych stanowią polecenia-przepisy, ścisłe, jasne polecenia, które określają, jak dziecko powinno się zachować, aby nie zdenerwować mamy i taty, tym bardziej pouczenie w formie posłuszeństwa, gdy dziecko ogranicza się przestrzeganiem tych zakazów, tj im więcej ograniczeń, tym bardziej nieszczęśliwa osoba. 15 poleceń „-”: „NIE BĄDŹ, NIE ŻYJ” - „dobrze, jeśli cię nie ma”, „lepiej byłoby bez ciebie” „NIE RÓB TEGO” - „pozostań bierny”; ; „NIE CZUJ SIĘ” „NIE MYŚL” - „jeszcze mały” „NIE UFAJ, NIE ZBLIŻAJ SIĘ” „NIE WYRÓŻNIAJ SIĘ, NIE BĄDŹ ZNACZĄCY” - „Twoje miejsce jest tam, nikt Cię nie prosi, poradzimy sobie bez Ciebie” „NIE BĄDŹ DOROSŁY, NIE ROŚNIJ się” - „jak miło, gdy jesteś taki mały” „NIE BĄDŹ DZIECKIEM” - „już jesteś dorosły chłopak, masz już 4 lata, musi być odpowiedzialność” „NIE OSIĄGAJ SUKCESU” „NIE WYRÓŻNIAJ SIĘ” „NIE BĄDŹ SOBĄ” „NIE BĄDŹ NORMALNY” NIE BĄDŹ ZDROWY „NIE NALEŻĄ”, „NIE CIESZĄ SIĘ” Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich: „NIE BĄDŹ, NIE ŻYJ” Najstraszniejszy nakaz. Synonimy dla „zginąć”, „zniknąć”, „umrzeć”. „Będę zadowolony, jeśli znikniesz”. Nie zawsze przekaz ten jest przekazywany otwarcie i świadomie. Pierwsze nagrania tego polecenia można uzyskać w łonie matki, jeśli kobieta dowie się, że przez przypadek jest w ciąży, a dziecko jest niechciane. Całe ciało kobiety będzie temu przeciwne. Toksykoza i groźba przerwania ciąży są często oznaką, że podstawą jest niechęć do przyjęcia tego dziecka, odrzucenie go. Potem, gdy dziecko jest poddawane próbom pozbycia się go (aborcja) i przeżywa, przeżywa wbrew sobie, ale pamięć pozostaje „nie chcieli mnie”, rodzi się dziecko i poważnie obciąża życie rodziców. Na przykład: mama jest studentką, tata opuścił rodzinę, dziecko jest bardzo podobne do taty, mama nieświadomie będzie miała do dziecka negatywny stosunek. Odepchnie złe myśli nadmiernym zajmowaniem się dzieckiem, dochowywaniem formalności, ale dziecko będzie czytało te informacje na poziomie intuicji. Inny przykład: moja mama miała bardzo trudny poród z pęknięciami, po porodzie długo ciężko chorowała, pojawiło się zapalenie sutka, a każdemu karmieniu towarzyszyły bardzo bolesne odczucia. W tym momencie matka nieświadomie odpycha dziecko, w wyniku czego stara się coraz rzadziej wykonywać procedurę karmienia, przenosząc dziecko na karmienie sztuczne. Inny przykład: w dużej rodzinie pojawia się dziecko, postrzegane przez matkę jako „ciężar”, a mąż jest pijakiem i nic nie zarabia… matka patrząc na to myśli: „Po co mi kolejny ciężar? !” - matka przenosi na dziecko swój „-” emocjonalny stosunek, którego istotą jest to, że „gdyby cię nie było, byłoby lepiej”, „jesteś bezwartościowy, gdyby cię nie było, moje życie byłoby poszło inaczej”, „mój smutek”. Jeśli jest to nadawane stale, dziecko opracowuje program „Mama będzie zadowolona, ​​jeśli mnie nie będzie” – program ten utkwi w głowie dziecka na autopilocie. To bardzo trudny program. Jeśli dziecko przeżyło, nadal będzie miało niezrozumiałe pragnienie „umrzeć, zniknąć ze świata”. Tacy ludzie mogą w późniejszym życiu odczuć wielką ulgę, gdy dowiedzą się, że są nieuleczalnie chorzy.…