Od autorki: Artykuł ukazał się w magazynie VladHealth w sierpniu 2010 r. Kiedy rodzice przyprowadzają swoje dzieci do psychologa z skargami na złe zachowanie, słabe wyniki w nauce, lęki i inne problemy, często słyszą sformułowanie: „Zrób coś z nim”. Chodzi jednak o to, że negatywne zachowanie dziecka, a często także jego problemy zdrowotne, mają bezpośredni związek z funkcjonowaniem systemu rodzinnego. A to oznacza, że ​​pomóc dziecku można jedynie pracując z całą jego rodziną. Rodzina to system mający swoje własne funkcje i prawa, w którym wszyscy członkowie są ze sobą powiązani, a w systemowej terapii rodzin – wszelkim zachowaniem i zdrowiem. problemy członków rodziny uznawane są za objawy świadczące o zaburzeniach w całym systemie. Często objawy te służą osiągnięciu określonych celów taktycznych w relacjach z bliskimi. Psycholog A. Czernikow podaje w swojej książce dwa proste przykłady: Dziecko ma ból głowy, ból brzucha itp. w momencie, gdy musi iść do szkoły, objaw może odzwierciedlać niepokój dziecka o jego sukces, zwłaszcza jeśli w domu stawiane są mu nadmierne wymagania; objaw ten pozwala również na uniknięcie chodzenia do szkoły. W rodzinie jest kilkunastoletni chłopiec, który jest bardzo przywiązany do swojej matki. Mama jest mężatką po raz drugi. Równolegle z narodzinami brata u nastolatka pojawiają się problemy z zachowaniem lub wynikami w nauce. W ten sposób nastolatek reaguje na pojawienie się rywala i poprzez ekstremalne zachowanie „komunikuje”, że czuje się opuszczony. Jego problemy odwracają uwagę matki i ojczyma od noworodka, a nastolatek, otrzymując część negatywnej uwagi, czuje, że rodzice w dalszym ciągu pełnią swoje funkcje w stosunku do niego. Często symptomatyczne zachowania stają się interpersonalnymi manewrami władzy, nieświadomym sposobem kontrolowania innych ludzi : Przykładowo, małe dziecko z moczeniem rodzice często zabierają je na noc z łóżeczka do łóżka, natomiast jeśli wieczorem dziecko spędza noc w łóżku rodzica, nie obserwuje się moczenia, co świadczy o bezradności dziecka nieświadomie kontroluje tego, kto się o niego troszczy Lub: po rozwodzie rodziców wyniki w nauce dziecka gwałtownie spadają. Może to być nie tylko przejaw stresu, ale także nieświadoma manipulacja: często rozwiedzeni rodzice zaczynają się więcej komunikować, próbując. aby rozwiązać problem, który się pojawił. Zatem objaw służy zbliżeniu rodziców. Objawowe zachowanie może być metaforą i nieść dla rodziców pewien komunikat, który można rozszyfrować. Oto kilka przykładów metaforycznego znaczenia objawów z dzieciństwa: Anoreksja (zespół polegający na braku uczucie głodu lub świadoma odmowa jedzenia): - odmawiam życia - chcę więcej uwagi (zobacz, jaki jestem chudy) - regresja (chcę być mała) Bulimia (zaburzenie odżywiania charakteryzujące się gwałtownym wzrostem apetyt): - Zastąpienie braku miłości - Będę jeść za dwoje (na pamiątkę...) - Zajadanie agresji, niepokoju Kradzież pieniędzy rodzicom: - Przyciąganie uwagi - Zbliżanie rodziców - Podnoszenie statusu wśród rówieśników - Rekompensowanie braku miłości do pieniędzy - Niemożność otwartego proszenia („Nie ma u nas zwyczaju prosić o pieniądze”) Choroby skóry: - Nie dotykaj mnie! (moje granice zostały naruszone) - Brak ciepła i czułości. Niedobre wyniki w szkole - Nieudani rodzice (Okazywanie lojalności: „Nie różnię się od ciebie!”) - Nie jestem taki jak ty (protest) - Zbliżanie rodziców razem - Osiągnięcie statusu wśród rówieśników Ucieczka z domu - Nie jestem tu potrzebna - Szukaj mnie - Szukam czegoś (kogoś) Lęki - Pragnę opieki, bezpieczeństwa - Potrzebuję kogoś (czegoś) - „Mamo, bądź zawsze przy mnie” (podstawowa nieufność do świata) - Dysfunkcje seksualne u rodziców Zatem w terapii rodzinnej klient (np. dziecko z problemami) jest postrzegany nie jako pacjent medyczny, ale raczej jako element systemu rodzinnego, który funkcjonuje z Psycholog sugeruje możliwość pomocy terapeutycznej dziecku lub dorosłemu pacjentowi za pośrednictwem rodziny, w której zachorował lub doznał różnego rodzaju nieprawidłowości. W związku z tym skupienie pracy.97).