Zygmunt Freud, nasz słynny guru psychoanalizy, wysunął hipotezę dotyczącą szczególnych etapów rozwoju osobowości psychoseksualnej: 1. Ustny 2. Analny 3. Falliczny 4. Narządy płciowePonadto w tym schemacie koniecznie uwzględnił okres spokoju, czyli okres utajony. Występuje w wieku 6-7 lat. Ale Freud nie uważał okresu utajonego za etap rozwoju. Freud nazwał te etapy psychoseksualnymi, ponieważ uważał, że głównym czynnikiem rozwoju człowieka jest instynkt seksualny, który wyznacza główną strefę erogenną na każdym etapie. Freud powiedział, że na każdym etapie danego rozwoju istnieje pewien obszar, który dąży do określonych działań, aby wywołać szczególne przyjemne napięcie. O każdym etapie opowiem bardziej szczegółowo1. Doustny. Rozpoczyna się w momencie urodzenia i kończy około 1,5 roku życia. W tym okresie dziecko jest bezradne, a jego życie zależy od opiekujących się nim dorosłych. Głównym obszarem jest okolica ust. Wiąże się to z zaspokojeniem potrzeby jedzenia, a to przynosi przyjemność. Freud uważał ten rodzaj za główną strefę erogenną w tym okresie. Ponadto powiedział, że usta są główną strefą erogenną przez całe życie człowieka. Dziecko na początku ssie pierś lub butelkę, jednak pod koniec karmienia, gdy zostanie odstawione od piersi, zacznie ssać kciuk, aby złagodzić stres, gdyż odczuje brak matczynej opieki. Etap oralny kończy się, gdy dziecko przestaje karmić piersią. Jeżeli na tym etapie dziecku nie zapewniono wystarczającego kontaktu z piersią, szybko zabrano mu smoczek i neurotycznie zabrano mu wszystkie przedmioty, które dziecko ssało (poduszki, kocyki, palce, zabawki), to być może rozwinie się u niego zespół oralny- pasywny typ osobowości. Taka osoba wygląda na pogodną, ​​aktywną, ale oczekuje od świata troskliwej, matczynej postawy wobec swojej osoby, nieustannie szukającej aprobaty, nieustannie próbującej za wszelką cenę zasłużyć na miłość. Taka osoba jest zbyt ufna i może być nadmiernie zależna. Wtedy w tym samym okresie u dziecka zaczynają pojawiać się zęby, a faza oralna staje się agresywna. W tym momencie ważne jest gryzienie. Nadmierna koncentracja na tym etapie, która powstaje w wyniku braku opieki, prowadzi następnie do takich cech osobowości w wieku dorosłym, jak zainteresowanie ciągłymi sporami, sarkazm, osobowość może być pesymistyczna. Tacy ludzie uwielbiają dowodzić, uwielbiają zarządzać w celu samoafirmacji. Etap analny. Rozpoczyna się w wieku około 1,5 roku i kończy w wieku około 3 lat. Freud uważał, że w tym okresie dzieci bardzo lubią chodzić do toalety. Podoba im się sam proces. Freud był przekonany, że metoda wpływu rodziców na naukę korzystania z nocnika ostro odbija się w dorosłym życiu już ukształtowanej osobowości. Jeśli rodzice za bardzo wymagają od dziecka nocnika, zmuszają go do pójścia do toalety niemal zgodnie z planem i kontrolują wypróżnienia, wówczas dziecko może zacząć protestować w postaci zaparć. Jeśli ten styl rodzicielski będzie utrzymywany i wzmacniany, wówczas może uformować się typ osobowości zachowujący anal. Ci ludzie są skąpi, uparci i nadmiernie punktualni. Może też uformować się typ osobowości wpychający odbyt. Tacy ludzie są niespokojni, okrutni i surowi. Jeśli rodzice chwalą swoje dzieci podczas korzystania z toalety i nie kontrolują ich ściśle, wówczas dzieci te rozwijają odpowiednią samoocenę i zdolności twórcze. Etap falliczny. Okres od 3-6 lat. Na tym etapie dzieci z zainteresowaniem studiują i badają swoje genitalia. W tym okresie dzieci mogą się masturbować i okazywać zainteresowanie tym, skąd pochodzą. Dzieci mogą przypadkowo zobaczyć, jak ich rodzice odbywają stosunek seksualny i mieć własne, niejasne wyobrażenia na temat stosunków seksualnych. Na tym etapie aktywowane są dwa kompleksy: kompleks Edypa i kompleks Elektry. U chłopców rozwija się kompleks Edypa, gdzie głównym obiektem miłości jest matka. Chłopiec pragnie być wyłącznym właścicielem swojej matki, aktywnie konkurując z ojcem..