Nie rozwodźmy się nad problemami zdrowotnymi. Tutaj odpowiedź jest jasna: zidentyfikuj chorobę i rozpocznij leczenie. Jaki jest powód, dla którego zdrowe dziecko dzień po dniu odpycha miskę owsianki lub ogranicza się do kilku łyżek? Identyfikujemy przyczynę i szukamy rozwiązania. Wielu rodziców grzeszy, przekarmiając swoje dziecko. Najczęściej problem ten występuje wśród rodziców, którzy utożsamiają się z dzieckiem jako jedną całością. Matka, niedostatecznie spełniona w swoim osobistym, dorosłym życiu, całkowicie rozpływa się w wychowaniu, otaczając dziecko nadmierną opieką i kuratelą. Granica między własnym „ja” a osobowością dziecka zostaje tak zatarta, że ​​własne potrzeby projektowane są na dziecko. Przykładowo, ograniczając kaloryczność własnej diety ze względu na dietę i odczuwanie głodu, stara się mocniej karmić dziecko. Jednak duża porcja przecieru warzywnego może powodować dezorientację u malucha; łatwiej jest mu całkowicie odmówić jedzenia, niż spróbować zjeść ogromną porcję. Jeśli matka ma syndrom doskonałego ucznia, może to zrobić w pogoni za oceną stracić zdolność negocjowania, zdolność widzenia i słyszenia rzeczywistości. Przede wszystkim wychodzi na to, że najważniejsze jest czyste ubranie, jedzenie i rutyna. A życie wyłącznie według zasad często narusza podstawę istnienia: wrażliwość człowieka na jego potrzeby w zakresie jedzenia i snu. Często takim matkom brakowało dobrego kontaktu z własną matką w dzieciństwie. Swoją miłość wyrażali także jedzeniem, leczeniem lub prezentami. A brak relacji w dzieciństwie dziedziczy się niestety na kolejnym pokoleniu. Kolejną skrajnością w rodzicielstwie jest nadmierny niepokój, w którym rodzicowi łatwiej jest nakarmić więcej i szczelniej owinąć dziecko, niż zwrócić na siebie uwagę i spróbować. zrozumieć jego pragnienia. Aby nie odczuwać niepokoju, mama stara się podejmować jak najwięcej działań. Pomaga to na chwilę, ale nie na długo i tak dalej w kółko. Pomoc psychologiczna pomoże przełamać to błędne koło, w którym oprócz starych nabywa się nowe umiejętności budowania relacji: umiejętność odczuwania i mówienia o ważnych rzeczach, umiejętność rozumienia siebie, swoich pragnień i trudności drugiego. Często zdarza się, że matka przychodzi po poradę dotyczącą wychowania dzieci i ostatecznie poprawia swoje życie w ogóle, a zwłaszcza relacje z mężem. Niezły bonus! Naprawa sytuacji Przygnębiający obraz wyłania się w rodzinach, w których każde karmienie przypomina „taniec z tamburynem”. Nieudane próby karmienia dziecka zdrową i pożywną żywnością kończą się paczką ciasteczek podarowanych szalejącej zachciance. Niestety w Twojej rodzinie rośnie manipulator. Trzeba przejąć kontrolę nad sytuacją, aby nie dopuścić do jej pogorszenia. Wskazane jest, aby wszyscy dorośli w rodzinie zajęli takie samo stanowisko i przestrzegali przyjętych zasad. Mama będzie potrzebować pewności siebie, wsparcia bliskich i poszukiwania nowych sposobów okazywania miłości i troski. Jeśli mama nie znajduje zrozumienia u otoczenia, lepiej dla niej zwrócić się o pomoc psychologiczną do specjalisty. Rezygnując z częstych niezdrowych przekąsek tłumiących apetyt, przygotuj się na przeczekanie eksplozji emocji i porozmawiaj z dzieckiem w odpowiednim czasie spokojny ton. Wyjaśnij, że szanujesz jego zdanie i nie będziesz go zmuszać do jedzenia, gdy nie będzie głodny, ale nie będziesz już zakłócać jego apetytu (czytaj: zakłócić samoregulację organizmu). Przez resztę czasu zachowuj się w ten sam sposób wobec dziecka: przytulaj go, całuj, graj w swoje zwykłe gry. Najczęściej możliwe jest skorygowanie zachowania dziecka w ciągu kilku dni. Jeśli jednak proces się opóźni, będziesz potrzebować pomocy psychologa. Dobra matka kontra wystarczająco dobra matka Psychologowie mają koncepcję „wystarczająco dobrej matki”. To matka, która w trosce o dziecko nie zapomina o sobie, która dla dziecka robi wiele, ale jednocześnie pozostaje żywa i dostępna, nie wyczerpana walką o tytuł "dobra matka". Koncepcję tę wprowadził D. Winnicott. Przeczytaj, to przydatna literatura dla matek.