Od autora: Wszyscy psychologowie, psychoanalitycy, psychiatrzy, neurolodzy to żywi ludzie, którzy chcą pomagać innym ludziom zrozumieć siebie i swoje zdrowie. Kompetencje, doświadczenie i mądrość doskonaliliśmy przez lata. Gdy tylko znajdziesz się w jakiejś sytuacji i zaczniesz zachowywać się jak zwykły człowiek, od razu słyszysz zdanie: jesteś psychologiem, dlaczego nie potrafisz się kontrolować? Okazuje się, że skoro jestem psychologiem, to znaczy, że muszę stale pełnić tę rolę i nie mam prawa do swoich osobistych emocji i uczuć. Ludzie mają dziwne wyobrażenie o psychologach. Ciekawe, czy oni też tak samo myślą o lekarzach, nauczycielach i sprzedawcach? Tak, psychologowie posiadają wiedzę z zakresu psychologii, neurologii, medycyny i innych pokrewnych dziedzin. Na tej wiedzy opierają swoje praktyczne działania. Nie każda osoba wie, że nauczenie się kontrolowania siebie, swojej mimiki i ciała może zająć lata. Do tego właśnie szkoleni są oficerowie wojska i wywiadu. Pamiętam odcinek z filmu „Tarcza i miecz”, kiedy niespodziewanie za plecami bohatera padł strzał, na który nie powinien był reagować. Niestety, nie wszyscy ludzie mają mocne nerwy i nie każdy zostaje psychiatrą. Kiedyś obrażało mnie stwierdzenie: jesteś psychologiem, dlaczego nie potrafisz się opanować? Odpowiedziałem na te słowa w ten sposób: Nie jestem Panem Bogiem. Nie jestem wszechmocny. Jestem osobą „żywą”. Potem zacząłem czytać artykuły innych psychologów i ich wypowiedzi na ten temat. I zrozumiałam, że nie ma co szukać wymówek. Musisz działać tak, jak czujesz. Tak, powinniśmy starać się reagować adekwatnie do rzeczy, ale z umiarem. Najważniejsze, żeby się nie złamać i nie zrobić sobie krzywdy. Kompetencje przychodzą z doświadczeniem i czasem. Młodzi ludzie popełniają więcej błędów niż dorośli. Osoba jest swoim własnym terapeutą, a psycholog jest „żywym przewodnikiem” po labiryncie mózgu lub duszy. Psycholog jest wektorem, który kieruje, a osoba podejmuje decyzje. Każda działalność, także zawodowa, pozostawia ślad w człowieku. Praca może przyczyniać się do rozwoju osobistego, ale może mieć również negatywne konsekwencje dla jednostki. Możesz nauczyć człowieka: wykorzystywać swoją psychikę jako ważne narzędzie, rozumieć siebie, swoje „prawdziwe” cele i pragnienia, znajdować motywację. Ale to niemożliwe: żyć dla swojego klienta, podejmować ważne decyzje, wybierać to, czego potrzebuje. Czasami słyszysz od klientów takie słowa: Oczekiwałam od sesji więcej, wypowiedziałam się i tyle, ale jaki jest efekt. Podczas pierwszej konsultacji prowadzimy rozmowę, staramy się zrozumieć, czego klient chce, jaki ma problem Jest. A jeśli jest problem, nie można go natychmiast rozwiązać i należy to zrozumieć. Już to wszystko wiem, tak naprawdę nie potrzebowałem żadnej pomocy. Pomyślałem więc, że wyjdzie coś nowego. Masz prawo wiedzieć wszystko, ale nie masz kompetencji psychologa. Zgadzając się na konsultację, wziąłeś na siebie odpowiedzialność za tę sprawę. Nowe rzeczy pojawią się, gdy zostaną usunięte bariery, bloki i zaciski. A to dużo pracy nad sobą, nie wywiązuję się z zadań, które mi zlecasz. Chyba jestem nieodpowiedzialny. Nie marnuj czasu swojego psychologa. Jeśli nie chcesz realizować zadań, nie chcesz pracować nad sobą, nie chcesz czegoś zmieniać, to nie zgadzaj się na konsultacje. Szanuj pracę drugiego człowieka! Wszyscy psychologowie, psychoanalitycy, psychiatrzy, neurolodzy to żywi ludzie, którzy chcą pomagać innym ludziom zrozumieć siebie i swoje zdrowie. Kompetencje, doświadczenie i mądrość kształcimy latami Drodzy PSYCHOLOGI! ŻYCZĘ KREATYWNEGO I PROFESJONALNEGO SUKCESU! © Yulia Vadimovna Voronina, Psycholog, Biblioterapeuta - Petersburg, 2021. Wszelkie prawa zastrzeżone. https://www.b17.ru/woronina/#consultationZapraszam do mojej grupy „Pomoc psychologiczna. Terapia sztuką”: https://vk.com/metaforina