Poprzedni post zawierał przykład tego, jak możesz się wesprzeć PRZED ważnymi i wymagającymi zmianami. ⠀A jeśli jesteś już „zakryty” i nie ma dla siebie przygotowań? Czym może być „pierwsza pomoc” dla Ciebie? ⠀Pierwszą i najważniejszą rzeczą, którą możesz teraz zrobić, to zwolnić. Zwolnij tempo wszystkiego, co robisz, przynajmniej o połowę. ⠀Teraz - ZWOLNIENIE. ⠀Zatrzymaj pośpiech, zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny. Pośpiech wewnętrzny to uczucie, że tak naprawdę masz mało czasu do zrobienia, a starasz się w myślach przemyśleć całą listę rzeczy, które Cię czekają, przepychasz się, a robiąc jedną rzecz, myślisz w myślach o kilku kolejnych w tym samym czasie. Zatrzymywać się. ⠀Teraz, kiedy przeczytałeś słowo - ZWOLNIJ, co pomyślałeś? Jak się czułeś? ⠀Dlaczego tak trudno jest zwolnić? ⠀Bo od razu pojawiają się następujące myśli: ⠀-jak nie mam teraz czasu, to kto/jak/kiedy... ⠀-jeśli teraz nie przyspieszę, dziecko będzie płakać... ⠀-ja mam już mało czasu, potrzebuję więcej... ⠀- jeśli pozwolę sobie na mniej i dłużej, to po prostu położę się na kanapie, to nie jest możliwe... ⠀-...co jeszcze wyjdzie? ⠀Chodzi o to, że mamy wobec siebie wysokie oczekiwania. ⠀Jeśli w ciągu całego dnia lub nawet gdy Twoje dziecko śpi, nie masz czasu na mycie podłóg i gotowanie obiadu, co się stanie? Możesz spotkać się z faktem, że jeśli będziesz działać zgodnie ze swoim WYGODNYM wewnętrznym tempem, nie uda Ci się w ciągu jednego dnia ugotować barszczu, umyć podłogi i ugotować ciasta, nie zapominając jednocześnie o nakarmieniu dziecka , sam, być może wybierz się na spacer, a nawet poczytaj książkę (gdziekolwiek). ⠀Możesz spotkać się z faktem, że nie jesteś w stanie szybko i od razu zaspokoić wszystkich potrzeb swojego dziecka. Ale uwierz mi, dziecko może chcieć WSZYSTKO na raz, ale nie potrzebuje tego. W rzeczywistości tak się nie dzieje) Jeśli w pierwszych miesiącach biegliśmy do dziecka na pierwszy telefon, to im jest starsze, tym więcej ma możliwości wyrażania swoich emocji, potrzeb i umiejętności przeciwstawiania się frustracji. A im starsze dziecko, tym dłużej może czekać. ⠀Jeśli po miesiącu dziecko chciało jeść i od razu przystawiliśmy je do piersi, po 10 miesiącach obudziło się i może już poczekać 5 minut, aż zrobimy owsiankę, to po 1,5 roku może poczekać 15-20 minut, aż mama przygotowuje śniadanie. Albo poczekaj 5 minut, aż mama będzie w toalecie, wybacz przykład, ale takie pytania pojawiają się często. (Podaję przykłady warunkowe, jasne jest, że wszystkie dzieci są różne i czas będzie inny, ale zasada jest ta sama - wydłużanie czasu). I wszystkie te „co jeśli” i „tak, ale…” - będą nasze opory i „czynniki ryzyka” na ścieżce wypalenia emocjonalnego. Zatem pierwszą rzeczą jest ZWOLNIENIE. Napisz czy masz z tym jakieś trudności? Jeśli tak, to jakie??