Od autora: Najczęstszą prośbą, z jaką ludzie do mnie przychodzą, jest: „Chcę kochać siebie”. Miłość do siebie jest teraz w modzie. Kochaj siebie - a inni będą cię kochać, a znajdziesz swoją bratnią duszę i swoje powołanie, a w końcu zyskasz pewność siebie, harmonię, szczęście! Ale jak to zrobić? Najpierw spróbujmy to rozgryźć. Miłość do siebie – czym jest Miłość to uczucie. Z moich obserwacji wynika, że ​​większość ludzi nie rozumie, co czują. I zdarza się, że rozumieją, ale nie chcą doświadczyć jakiegoś uczucia. A potem pytają mnie: „Nie chcę być zły/niespokojny/zazdrosny itp. Wyciągnij to ze mnie.” Ale zabraniając sobie przynajmniej jednego zmysłu, automatycznie „wyłączasz” lub zmniejszasz moc wszystkich pozostałych. Na przykład, jeśli nie pozwolisz sobie na złość, nie możesz być naprawdę szczęśliwy... A miłość nie będzie miłością... I jeszcze jedno. Jeśli nie pozwolisz sobie na uczucia, staną się one niekontrolowane i zamanifestują się w destrukcyjny sposób. Na przykład wzorowa matka stara się nie krzyczeć na swoje dzieci, uważa, że ​​​​to źle. Ciągle powstrzymując irytację, wewnętrzne napięcie rośnie, by w końcu załamać się tak, że nie jest w stanie się opanować. Potem - poczucie winy i znowu wszystko w kółko... Wszystkie nasze uczucia mają prawo istnieć, nie ma uczuć „złych” i „dobrych”. Całe pytanie polega na tym, jak siebie traktujemy, odczuwając to czy tamto. Miłość własna to umiejętność posiadania określonego stosunku do siebie - uważania się za znaczącego i interesującego, rozumienia swoich potrzeb i ich zaspokajania, znajdowania własnych ludzi i zajęć według własnych upodobań. . To jest poczucie własnej wartości. Nie myl tego z poczuciem własnej wartości. Poczucie własnej wartości to wartość człowieka samego w sobie, wartość jego życia i doświadczeń. Jest to z reguły ustalane w dzieciństwie przez rodziców i środowisko, jako rodzaj wewnętrznej podstawy stosunku człowieka do samego siebie. Jeśli rodzice dewaluowali, odrzucali, byli obojętni, to osobowość „przerastała” psychologicznymi mechanizmami obronnymi, które chroniły przed świadomością własnej nieadekwatności. A potem pojawia się ciągłe poczucie, że tak naprawdę nie jestem sobą i żyję „w ponurych warunkach”. Jeśli chodzi o poczucie własnej wartości, tak właśnie się czuję w porównaniu z innymi. Jeśli stale porównujesz się z innymi, będziesz się martwić, krytykować i starać się doskonalić. To jest droga od ciebie samego. Kochać siebie oznacza porównywać się dzisiaj ze sobą wczoraj, dostrzegać swoje sukcesy, bez względu na to, jak małe, i nie skupiać się na błędach. W naszym systemie wychowania i edukacji niestety panuje zwyczaj krytykowania i skupiania się na niepowodzeniach. Przyzwyczailiśmy się do tego, ale to nie znaczy, że nie możemy nauczyć się robić tego inaczej. Miłość własna jest troską i wyraża się w konkretnych działaniach. Jak o siebie dbasz? O swoim zdrowiu, relaksie i celach, które są dla Ciebie ważne? Prosicie o pomoc, dzielicie się swoimi doświadczeniami? A może „wszystko na sobie” i „w sobie”? I być może najważniejsze. Aby siebie pokochać, trzeba siebie poznać. To bardzo ważny pomysł. Jeśli ktoś zna siebie dobrze, przestaje dążyć do ideału; nie ma potrzeby przerabiania siebie. Relacje ze sobą są podobne do relacji z innymi. Na początku związku możemy doświadczyć podziwu, miłości do jakiegoś idola. Ale zupełnie inne uczucia pojawiają się, gdy żyje się z daną osobą przez wiele lat, to zupełnie inna miłość. A najsilniejsza przyjaźń jest z kimś, kogo znasz „jak obieraczkę”, z którym przeszedłeś i przez ogień, i przez wodę. To samo tyczy się ciebie. Znając swoje możliwości i ograniczenia, mocne i słabe strony oraz zaprzyjaźniając się ze swoimi cechami („karaluchy”, innymi słowy), człowiek zyskuje indywidualność. Czy znasz siebie? Jaki jest Twój temperament, szybkość i umiejętności? Gdzie znajdujesz siłę, co zwiększa Twoją samoocenę? Co z tym wszystkim zrobić? Najpierw naucz się rozpoznawać i wyrażać swoje uczucia. Jak się teraz czujesz po przeczytaniu tego artykułu? Spróbuj go zidentyfikować i nazwać. Pobierz z Internetu diagram podpowiedzi „Co czuję?” i spójrz tam. Następnym krokiem jest nauczenie się wyrażania uczuć. Uwierz mi, gdzie uczucia są wyrażane i wyjaśniane,!