Obecnie temat ten jest bardzo aktualny. Rodzice często narzekają, że mają trudności z dzieckiem, że dziecko nie jest posłuszne i jest ciągle kapryśne. Ale takie zachowanie może wskazywać, że dziecko jest przestraszone, obrażone, niespokojne, smutne. Nie wszyscy dorośli, a dzieci tym bardziej, wiedzą, jak rozpoznać i wyrazić swoje uczucia. Wyrażają je mimiką, ciałem, zachowaniem. Ze względu na niemożność zdefiniowania i nieumiejętności o tym mówić, dzieci mogą wybierać nieodpowiednie sposoby wyrażania swoich uczuć: mogą krzyczeć, walczyć, wpadać w złość itp. Umiejętność rozumienia swoich emocji, nazywania ich i wyrażania ich w sposób bezpieczny dla siebie i innych to umiejętność, której dzieci mogą nauczyć się jedynie od dorosłych, dlatego to trudne zadanie spada na rodzica. Jeśli rodzic rozumie, że sam ma ogromne trudności z identyfikowaniem i wyrażaniem emocji, to czas się uczyć. Trudno jest nauczyć czegoś, czego nie da się zrobić samemu i jest to nieskuteczne. Możesz zatem wydrukować tabelę uczuć jako ściągawkę i częściej do niej zaglądać; słuchaj wrażeń cielesnych i spróbuj określić, jak to uczucie wygląda. A potem zróbcie to razem z dzieckiem. Jak nauczyć dziecko rozumieć swoje emocje i wyrażać je w sposób bezpieczny dla siebie i innych? Pierwszą rzeczą jest uważne słuchanie i staranie się usłyszeć swoje dziecko częściej mów o jego nastroju. Powiedz, że go słyszysz i rozumiesz, współczuj mu. Nazwij go słowami. Opisz jego stan. Na przykład: „Wygląda na to, że jesteś zdenerwowany oceną. Zmarszczyłeś brwi, a twój głos stał się cichszy”. Podaj przykłady, w których ludzie doświadczają pewnych uczuć. Przedyskutuj z dzieckiem, czego doświadczają bohaterowie książek i kreskówek. Bądź przykładem, porozmawiaj o swoim. uczucia, skojarz je z powodami: „Jestem szczęśliwy, bo skończyłem pracę”. Ważne jest również, aby porozmawiać o swoich uczuciach do niego („Złościsz się, kiedy udajesz, że mnie nie słyszysz”). Pozwól dziecku doświadczyć WSZYSTKICH uczuć. żeby nie zostały stłumione, powiedz, że to normalne, ale będziesz musiał wybrać sposób wyrażania.! Bezpieczne sposoby wyrażania złości dla dzieci! Biegaj, skacz, krzycz, do tego możesz wymyślić pojemnik na przykład szklankę i nazywaj ją „szklanką gniewu” Śpiewaj, tańcz, graj w aktywne gry, rzucaj strzałkami w cel, rysuj gniew, a następnie podrzyj go lub przekształć, zgnij papier i wyrzuć go, wyobrażając sobie, że gniew odchodzi odłóż razem z kartką Zrób figurkę z plasteliny i rozbij ją Uderz w poduszkę Przedyskutuj swoje przeżycia z rodzicami, porozmawiaj z nimi Rozmawiaj o swoich uczuciach za pomocą komunikatów „ja” do osoby, do której są kierowane („Jestem zły na ciebie, bo zabrałeś moją zabawkę”). Wszystko to wymaga od rodziców dużej cierpliwości. Dlatego bardzo ważne jest, aby rodzice utrzymali swój stan, zrozumieli go, znaleźli sposoby na złagodzenie stresu, uzupełnienie zasobów i wsparcie ze strony innych osób. W końcu zdrowie psychiczne dziecka w dużej mierze zależy od stanu jego rodziców! Dbaj o siebie!