Od autora: Niech Twój osobisty dramat nie przerodzi się w ogólnoświatowy, pozwoli Ci budować swoje szczęście „Ci, którzy wchodzą w związek małżeński, powinni mieć oczy szeroko otwarte przed ślubem, a na wpół przymknięte po” Madeleine de Scudéry Jednym z palących problemów naszych czasów jest głęboki kryzys rodziny i małżeństwa. Jednym z wskaźników tego jest ogromna liczba rozwodów. Jednocześnie ludzie nadal tworzą związki małżeńskie – rodzina pozostaje najlepszą formą przekazywania kultury i wychowania. Rodzina obdarza radością relacji seksualnych opartych na miłości. Wreszcie rodzina pozostaje najlepszą ze wszystkich istniejących form zarządzania. Termin „małżeństwo” pochodzi od staroruskiego „brachiti” (wybierać, wybierać dobro, odrzucać zło). I co z tego – może zapomniałeś, jak wybierać? Rzeczywiście, dawniej selekcji nie dokonywali młodzi, tylko poeci śpiewali o małżeństwach zawieranych w niebie; w większości przypadków małżeństwa opierały się na bardzo przyziemnych podstawach i nawet teraz słychać głosy za małżeństwami aranżowanymi. Ale jeśli spojrzeć na rodzinę z punktu widzenia jej funkcjonowania, okaże się, że we współczesnej rodzinie pojawiła się nowa funkcja w stosunku do starej, tradycyjnej, na tyle znacząca, że ​​pozwala na zarejestrowanie rozwodu w urzędzie stanu cywilnego wyłącznie przyczyny psychologiczne: nie dogadywali się charakterami, różne poglądy na życie, chamstwo, brak szacunku, utrata miłości, zazdrość i zdrada... Oznacza to, że w dzisiejszych czasach mężczyznom naprawdę nie wystarczy utrzymanie rodziny, bycie być autorytetem w oczach dzieci, one także muszą nadal opiekować się, być pocieszycielką kobiety w jej zmartwieniach, zabiegać o wzajemne zrozumienie, znajdować wspólne punkty kontaktu z dziećmi... A od kobiet wymagane jest nie tylko noszenie od obowiązków domowych, wychowywać dzieci, utrzymywać atrakcyjność, ale także rozwijać się społecznie i osobiście, starać się być ciekawym rozmówcą, partnerem, doradcą w biznesie, inspiratorem rodziny... Ważne stają się wspólne interesy, wartości życiowe, wzajemne zrozumienie i szacunek czynniki spójności rodziny i satysfakcji z relacji rodzinnych. Odradzająca się obecnie kościelność, odwoływanie się do wartości chrześcijańskich, oderwana od wychowania w Chrystusie, niewiele może dać obecnemu pokoleniu, które wychowało się na hasłach reklamowych typu: „Pragnijcie wszystkiego – nie dajcie się wyschnąć!” Jednak potrzeba bo bliskość i wspólnota popycha ludzi do eksperymentów, takich jak tworzenie związków osób tej samej płci w oparciu o pozorną bliskość psychologiczną, błędnie wywodzącą się z jedności płci: „Żaden mężczyzna (kobieta) nie zrozumie strachu tak, jak kobieta (mężczyzna)”. popełnianie błędów w związkach międzypłciowych popycha ludzi do tak zwanych małżeństw na próbę, w których początkowo chronią się przed bliskimi związkami, próbując ocenić jakość tej właśnie bliskości. Test to próba, a nie życie - ludzie od razu zgadzają się, że będą się bawić, jeśli coś się stanie, rozstaną się bezboleśnie, ale jeśli tak naprawdę nie zainwestujesz, to jak możesz ocenić życie? Do zbliżenia wymagane jest ujawnienie się, co wiąże się z bezbronnością, dlatego osoby w związkach próbnych tego unikają, ale skutek jest oczywisty – pozostają sobie obcy. W takich związkach nie można stworzyć formacji psychologicznej - poczucie „MY” i separacji jest nieuniknione, a jednak większość wybiera zwykłą rodzinę z rejestracją w urzędzie stanu cywilnego. Do zarejestrowania małżeństwa wystarczy spełnić właściwie dwa warunki: osiągnięcie wieku uprawniającego do zawarcia małżeństwa oraz dobrowolność partnerów. Jednak każdy rozumie, że wiek paszportowy i dojrzałość społeczno-psychiczna rzadko pokrywają się. O dobrowolności decydują często także warunki sytuacyjne. A miesiąc refleksji podany przez urząd stanu cywilnego nie ratuje sytuacji. W rzeczywistości warunki zawarcia małżeństwa są zrównane z przyłączeniem się do klubu interesów. Chyba że ceremonia ślubna zapewnia dodatkowe środki mające zapewnić pewną stabilność w małżeństwie. Psychologowie zalecają sprawdzanie swoich uczuć, relacji i intencji przez półtora do dwóch lat. Należy ze sobą rozmawiać, omawiać różne kwestie,fantazje, otwórzcie się i starajcie się poznać w komunikacji. Właśnie w tym czasie i warunkach młodzi ludzie muszą poznać się bez upiększeń i wystarczająco głęboko w różnych okolicznościach, przystosować się, „przyzwyczaić” się do siebie, sprawdzić się w relacjach z bliskimi partnera, bo kiedy poślubiając jedną osobę, trzeba przyjąć na siebie całych krewnych. Rodzina składa się z miłości i obowiązków – ta formuła obowiązuje od pierwszego dnia wspólnego życia i oba jej elementy są obowiązkowe, bo bez miłości małżeństwo staje się związkiem. układ i bez wzajemnych zobowiązań - epizod miłosny. Zawierając związek małżeński, młodzi ludzie stają przed koniecznością uzgodnienia ogromnej liczby nowych kwestii związanych z organizacją życia codziennego - od drobnych szczegółów po kwestie mieszkaniowe, wypoczynek,. podział wzajemnego zakresu odpowiedzialności, ról i obciążenia pracą rodziny, określenie zasad, tworzenie budżetu i planowanie kariery, posiadanie i wychowywanie dzieci, jakość relacji seksualnych, intymność i opieka psychologiczna, komunikacja duchowa, budowanie granic rodzinnych, relacje z bliskimi. .. Wszystkie kwestie są krytyczne dla pomyślnego rozwoju rodziny i jeśli nie są spójne, ale zostaną po cichu przeniesione z doświadczeń rodzin rodziców, rodzina popada w kryzys, jednak niektóre codzienne troski mogą chwilowo przyćmić znaczenie nierozwiązane wpadają w sferę nieświadomości, odbierają energię psychiczną, prowokują kryzys, podważają intymność i dają o sobie znać, gdy tylko rodzina zostanie uwolniona od bieżących problemów. Na przykład brak intymności między małżonkami daje o sobie znać ponownie, gdy zbliża się czas rozstania z dorosłymi dziećmi – dlatego tak trudno rodzicom pozwolić im odejść i pobłogosławić je na swojej drodze. Zdarza się, że ludzie nawet chorują, aby usprawiedliwić niemożność wyjazdu, nawet nieobecność dzieci. Oczywiście dzieje się to nieświadomie, nikt świadomie nie powie: „Zachoruję, jeśli odejdziesz”, to po prostu się dzieje. Można temu łatwo zapobiec, jeśli zajmiesz się tym w odpowiednim czasie. Powszechną praktyką stało się już sprawdzanie gotowości dzieci do nauki w szkole, co pozwala na dobór programu edukacyjnego i zajęć wyrównawczych odpowiedniego do ich poziomu rozwojowego. Kandydaci przechodzą testy, przy ubieganiu się o pracę kandydat przechodzi rozmowę kwalifikacyjną i inne procedury selekcyjne, a przy zakładaniu rodziny – być może najważniejszy wybór w życiu, jak dotąd wszystko odbywa się po staremu – wróżenie z fusów kawy. co najwyżej spowiedź od księdza. Psychologowie też mówią o gotowości do małżeństwa. Osoba nieprzygotowana, bez względu na to, jak wyjątkowy może być jej partner, nie odważy się wyjść za mąż. Ten, kto jest gotowy do zawarcia małżeństwa, poważnie potraktuje ten punkt zwrotny w swoim życiu. Sugeruję kilka pytań, które partnerzy powinni rozważyć przed ślubem (a jeśli jesteś już w związku małżeńskim, korzystne będzie również rozważenie tych pytań): • Czy jesteś wolny od. przeszłość? Czy Twoim wyborem nie jest chęć zemsty na kimś, zapomnienia o kimś i odwrotnie – czy Twój wybraniec przypomina Ci kogoś? • Kiedy się poznaliście, jak się widzieliście, o czym myśleliście, kto zrobił przedstawiasz, jak postrzegał swojego partnera, jakie obrazy, pragnienia, fantazje zrodziły się w nim? • Jak się czujesz w stosunku do swojego partnera, czym chcesz się podzielić, czym i jak sprawić przyjemność swojemu partnerowi? • Jakie są Twoje oczekiwania wobec siebie? • Czy postrzegasz swojego partnera jako osobę, z którą będzie prosto, dobrze, bez potrzeby zmian, czy też jako osobę, przy której masz większe szanse na osobisty rozwój, odniesienie sukcesu, osiągnięcie tego, czego chcesz? • Jak to jest zgodność wyrażana w waszej parze - wzajemne uzupełnianie się i podobieństwo? • Czy łatwo akceptujesz odmienność i odmienność swojego partnera? • Jak zrównoważone są Twoje aspiracje do dawania, dawania partnerowi i otrzymywania, akceptowania? rodzina, wartości Twojej rodziny odpowiadają wartościom Twojego partnera • Czy stworzyłeś podstawę wzajemnego zrozumienia – jedno pole wartości etyczne, estetyczne, informacyjno-emocjonalne? Czy jesteście sobą zainteresowani, czy darzycie się wzajemnym szacunkiem? • Czy istnieje wystarczający stopień zaufania do Was).