Kontynuuję i pogłębiam temat poprzedniego artykułu Psychohigiena 4. Czy ofiara przemocy potrzebuje przebaczać? W społeczeństwie panuje przekonanie, że wyrządzoną krzywdę należy wybaczyć, a sprawców pojednać. Czy takie podejście jest zawsze właściwe? Czasem odsyła się nas do cnoty miłosierdzia, czasem jako przykład podaje się przykład biblijny: uderz w lewy policzek, nadstaw prawy. Jednak ten poziom pokory nie jest dostępny dla wielu. A przebaczenie na siłę, bez pragnień i gotowości, wbrew własnym uczuciom, czasami nadepnięcie na gardło, ostatecznie prowadzi do jeszcze bardziej negatywnych konsekwencji niż odmowa przebaczenia i złość na sprawcę. Nie mówimy tu o drobnym, codziennym przypadku ucisku, ale o brutalnych działaniach, które pozostawiają ślad w ludzkiej psychice. Silna, długotrwała przemoc fizyczna/psychiczna, przemoc seksualna, znęcanie się. Celem złości jest ochrona przed przemocą. Odmowa może być odczytana przez psychikę jako kapitulacja, odmowa ochrony. Dosłownie: „Wyrażam zgodę na dalsze niszczenie/niszczenie siebie”. Wierzę, że może to wywołać mechanizmy samookaleczenia (samookaleczenia), wycofania się w chorobę (moje doświadczenie może być interesujące) i myśli samobójcze. Energia gniewu nie może wyjść i zwraca się przeciwko samej osobowości. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, spróbuj pozwolić sobie na to, aby nie przebaczać w tej chwili. I daj sobie pozwolenie na złość. Zwróć uwagę, jeśli Twój stan ulegnie zmianie i napisz w komentarzach. Twoje doświadczenie może być przydatne dla innych. W terapii emocjonalno-wyobrażeniowej (EFT) klienci napotykają „ślady” podczas pracy z przemocą. Są to obrazy igieł, guzików, odłamków szkła, gwoździ, brudu, noży, sztyletów, mieczy, włóczni i innych przedmiotów znajdujących się wewnątrz ciała. Wprowadzenie tych obrazów narusza integralność jednostki, wypierając jakąś jej część. Tak jak kamień wrzucony do pełnej szklanki wody wypiera ją, powodując jej rozlanie. Zanim przebaczysz, musisz przywrócić swoją integralność i usunąć obcy obraz z ciała. W EOT stosuje się metodę oddawania „daru” lub „odwzajemniania zła”, a przebaczenie staje się możliwe. Dlatego dochodzę do wniosku, że przebaczenie przemocy może zaszkodzić ofierze. Ważne jest, aby posłuchać siebie: czy jest jakaś nowa przemoc wobec się w przebaczeniu? Być może trzeba powstrzymać się od takiej decyzji i przygotować grunt, wykonując pracę wewnętrzną , należy przebaczyć, gdy dana osoba jest na to gotowa © Psycholog Igor Malov, 2022. Kopiowanie jest możliwe tylko za wskazaniem autora i link do tej strony. Pomoc w przywróceniu integralności można uzyskać kontaktując się ze mną w celu uzyskania porady za pośrednictwem b17 lub messengera. +79157692322