Ludzie często nazywają wierność absurdem. W rzeczywistości tak nie jest. Jesteśmy biologicznie zaprogramowani na parzystą seksualność, sparowane granice. W naturze kobieta potrzebuje mężczyzny, aby zdobyć pożywienie dla samicy i jej dziecka. W przeciwnym razie nie przetrwają. Seksualność pary jest naszą potrzebą wyłączności w jakiejś wyjątkowej formie związku. To jest nasz świadomy wybór przynależności do tej konkretnej osoby: fizycznie, emocjonalnie, komunikacyjnie. Zazdrość jako obrona granic pary, gdy ktoś twierdzi, że moja wyłączność jest normalnym przejawem. Jednak czasami ludzkie zrozumienie przynależności zmienia się i przekształca w inną (neurotyczną) formę relacji: 👉relacje powinny być tylko ze mną; 👉mężczyźni pragną być dla kobiety numerem jeden; 👉mieć nad kobietą pełną władzę. Te zmienione formy są często trudne do zrealizowania. Osoba wpada w koło neurotyczne. Stąd zazdrość, czasami sięgająca nieadekwatności. Powinien wrócić do własnej wyłączności w życiu drugiego człowieka. Niech zrozumie, że nikt nie zajmie jego miejsca w życiu jego partnerki.⠀Początkowo tę wyłączność daje matka. Jeśli tej podstawy nie ma, wszystko zaczyna się rozpadać w szwach. Na początku związku jest to raczej wybór moralny. Potem przychodzi zrozumienie, że budowanie relacji z jedną osobą jest o wiele przyjemniejsze niż z wieloma. Relacje z jedną osobą są znacznie bardziej zróżnicowane. Zaczynamy bardziej biologicznie reagować na relacje z jednym partnerem. Jednym z najważniejszych elementów uzyskania satysfakcji jest istnienie związku. Aby pozostać wiernym partnerowi, ważne jest, aby parametry jakościowe obejmowały następujące ważne elementy w związku małżeńskim utrzymują się: ⁃ miłość ⁃ troska ⁃ szacunek ⁃ seks ⁃ komunikacja Jeśli te podstawowe rzeczy zawiodą, znika chęć przynależności do tego partnera. Wtedy człowiek dokonuje świadomego wyboru, aby złamać wierność!⠀Twój psycholog, seksuolog Ekaterina Ivanova ❤☎+79191191791@psiholog_ivanova_ekaterina