Od autora: My tworzymy myśli, a myśli tworzą nasze życie. Można żyć po staremu, iść do pracy, której nie lubisz, żyć z osobą, która się nią wydaje nieźle, utrzymuj status i twarz, żeby wszystko, co widzieliśmy, było w porządku. Wiele osób żyje NORMALNIE. Zawsze mam pytanie - czy to normalne? Nie gorszy od innych czy co? Czy chciałbyś żyć nie gorszy od innych i nie lepszy od innych, ale na swój własny, niepowtarzalny sposób i z przyjemnością. Wiem, jak możesz urzeczywistnić i znaleźć swoją drogę, do tego musisz znaleźć zasoby osobiste w sobie. Podczas gdy korzystamy ze źródeł innych ludzi, tam dajemy swoją moc 3 kroki do stworzenia własnej linii życia 1 krok. Stwórz ścieżkę przegranego. Wyobraź sobie obraz osoby, jakie okoliczności go do tego doprowadziły. Co zrobił, co robi teraz? Co stracił? Czego nie mogłeś zrobić? Jakie cechy charakteru mu przeszkodziły? Krok 2. Napisz przeciwny obraz przegranego. Jaki byłby teraz, gdyby odniósł sukces? Co mu pomogło? Kto mu pomógł, gdzie się uczył, z kim się komunikował, jak długo pracował, jak długo odpoczywał? Co zrobił, gdy się mylił? Jak często zaczynał coś nowego. Krok 3. Teraz sam zdecyduj, która ścieżka najbardziej Ci odpowiada? Zapisz 5 cech, które musisz w sobie ulepszyć. 5 cech, które musisz rozwinąć. Znajdź 5 osób, od których chciałbyś się czegoś nauczyć. Porozmawiaj z nimi, jeśli to możliwe. Jeśli nie, umów się na spotkanie lub konsultację. Powiedzą Ci to samo: „Jeśli czegoś chcesz, to zacznij coś robić już teraz, bez względu na wszystko. To coś stanie się tym, czego POTRZEBUJESZ”. , 5 celów na 10 lat i 1 marzenie, które być może nie spełni się za Twojego życia, ale Twoi wyznawcy mogą to kontynuować. Nie ma nic idealnego, nie ma nic idealnego, jest tylko chęć stworzenia czegoś, co rozgrzeje duszę, gdy tylko będzie sen. Często Twój pomysł może zostać potępiony przez bliskich, wydawać się zabawny znajomym, absurdalny innym i niepotrzebny partnerowi. Ale tylko Twoje oddanie sobie i Twojemu wewnętrznemu głosowi pozwolą Ci stworzyć niemożliwe. Wątpienie leży w ludzkiej naturze: „Pokaż mi, a uwierzę”. Ale cud nie będzie cudem, jeśli wielu ludzi go będzie miało. Chcemy żyć niesamowicie, cudownie, ale tylko dla siebie, a nie dlatego, że pasuje to innym.