EKSTRESACJA SEZONOWA nie ma statusu medycznego, mimo to istnieje. Mówiąc o zaostrzeniu, lekarze rozumieją pewne ogólne pogorszenie samopoczucia spowodowane zmianą pory roku, które częściej dotyka młodzież, osoby starsze i osoby z labilnością emocjonalną. Uważa się to za normalne, jeśli nie trwa dłużej niż 2 tygodnie i można je samodzielnie skorygować, stosując zwykłe sposoby dbania o swoją kondycję fizyczną i psychiczną. Dlaczego tak się dzieje? Zmiany temperatury, ciśnienia atmosferycznego i zmiany pory roku już dość silny stres dla organizmu. Jest zmuszony dostosować się i przystosować, na co wydaje znaczną ilość środków, w wyniku czego może wystąpić szybkie zmęczenie, apatia, senność i wahania nastroju. Układ odpornościowy słabnie, choroby przewlekłe się pogłębiają. Choroby psychiczne, które mogą się nasilić poza sezonem. Należą do nich choroba afektywna dwubiegunowa (ChAD), zaburzenie depresyjne nawracające, psychozy afektywne i niektóre formy schizofrenii. Istnieje termin sezonowe zaburzenie afektywne (SAD), które lekarze częściej kojarzą z epizodami depresyjnymi. Stwierdzono, że u osób cierpiących na to zaburzenie występuje zaburzenie równowagi serotoniny, która odgrywa ważną rolę w regulacji nastroju oraz funkcji poznawczych, autonomicznych i motorycznych. Ponadto zmiany w godzinach dziennych powodują dostosowanie produkcji melatoniny i witaminy D w organizmie. Osoby z zaburzeniami psychicznymi trudniej tolerują zmiany hormonalne, zmiany biorytmów i nowe doznania, ponieważ nie potrafi ich właściwie dostrzec. Zaczynają odczuwać niepokój, niepokój, drażliwość itp. Objawy zaostrzenia międzysezonowego: napady silnego zmęczenia, szybkie męczenie się, nagłe zmiany nastroju, roztargnienie, zmniejszona koncentracja, zmniejszony lub zwiększony apetyt, problemy ze snem, zły stan zdrowia rano i niewielka poprawa samopoczucia wieczorem, niepokój, drażliwość, zmniejszenie aktywności ruchowej, ogólnego napięcia i libido, bóle głowy, bóle stawów, objawy alergii i astmy, zaostrzenie problemów żołądkowo-jelitowych. Jak pomóc sobie częściej przebywać na świeżym powietrzu często stosuj zbilansowaną dietę, ćwicz, uzupełniaj niedobory witamin, nie dopuść do zachwiania równowagi w gwarze, nie zaniedbuj higieny snu, dbaj o zdrowie psychiczne. Jeśli stany lękowe utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie, należy wesprzeć się kontaktem z lekarzami - terapeuta, neurolog, psychoterapeuta lub inny wyspecjalizowany specjalista, który dobierze indywidualny program profilaktyczny, a w razie potrzeby leczenie. Dobre zdrowie dla wszystkich!