Od autorki: Dziecko, którego nikt nie kocha, przestaje być dzieckiem: jest po prostu małym, bezbronnym dorosłym. Gilbert Cesbron. Publikacja po raz pierwszy. -Zaczęła się zachowywać bardzo bezczelnie: jest niegrzeczna, nie słucha, żadna kara jej nie przeraża, my ją karzemy - spokojnie to znosi, nie chce przepraszać... Na przyjęcie przyszła mama trójki dzieci i mówi to wszystko o jej 7-letniej córce. W ramionach mojej mamy jest 11-miesięczna najmłodsza dziewczynka, a w rodzinie jest też 9-letni najstarszy syn. Pytam mamę: – Kiedy zaczęło się to zachowanie u Twojej dziewczynki? długo, potem przypomina sobie: - No, już jakiś rok... - Kiedy urodziła się Twoja najmłodsza córka? - Ale od tego czasu w naszej rodzinie nic się nie zmieniło! (Mama natychmiast staje w obronie swojej rodziny.) Tak, dla mamy może nic się nie zmieniło, gdzie są dwa, są trzy. Ale dla młodszego dziecka jest to poważny stres. Z najmłodszego i ulubieńca rodziny zostaje automatycznie przesunięty w systemie rodzinnym na pozycję środkową, pozbawioną przywilejów i tytułu juniora, a co najważniejsze, pozbawioną uwagi. Teraz będzie mu go katastrofalnie brakować (może chwilowo, a może na zawsze). Tutaj wiele zależy od zrozumienia i zachowania rodziców. Proszę dziewczynę, aby narysowała obraz swojej rodziny. Najpierw rysuje swoją młodszą siostrę w ramionach mamy, potem tatę, w środku starszego brata, a ostatniego na brzegu, obok taty, rysuje siebie... Na pytanie: - co robi rodzina tak? Odpowiedzi: - Idziemy razem na spacer do parku. - Jak dawno temu byłeś na spacerze z całą rodziną? - Nie pamiętam, nigdzie razem nie chodzimy (dziewczyna posmutniała i zaczęła mówić szybko, jakby się bała, że ​​jej przeszkodzi, chcąc powiedzieć więcej):- Tata czasami zabierał mnie i brata do pracy, ale teraz już tego nie robi, choć bardzo go proszę... ona opowiadała o tym, jak brakuje jej uwagi: mama zawsze jest z młodszą siostrą, a tata prawie zawsze jest w pracy, ale kiedy jest w domu, zawsze jest zmęczony i nie ma nastroju... - A kiedy jest w domu, o czym z nim rozmawiasz? - Uczy mnie, jak pomagać mamie i opiekować się siostrą. Kiedy jestem zajęta siostrą i pomagam mamie, on mnie nie karci, ale w ogóle częściej ze sobą rozmawialiśmy... (jej oczy napełniły się łzami). Oto sposób na zwrócenie na siebie uwagi i uzyskanie chociaż części akceptacji taty, aby być dobrą siostrą dla najmłodszego dziecka, tak aby tata był szczęśliwy i może pochwalony (a przynajmniej nie skarcony). Oczywiście to wspaniale, gdy starsze dzieci pomagają rodzicom, stają się przykładem i wsparciem dla młodszych, jednak nie zapominajcie, że wraz z pojawieniem się w rodzinie drugiego, trzeciego, czy piątego dziecka, starsze dzieci nie przestają pozostańcie dziećmi, one też potrzebują waszej uwagi, opieki, uczestnictwa i nie nakładajcie na nie zbyt dużej odpowiedzialności i wymagań tylko dlatego, że są starsze...