Bardzo często rodzice i nauczyciele zwracają się z prośbą o zidentyfikowanie przyczyn i wydanie zaleceń dotyczących komunikacji, szkolenia i edukacji dzieci, które doświadczają problemów w regulowaniu aktywności, problemów przy zmianie zajęć, problemów z przedwczesną mobilnością. Takie dzieci są podekscytowane czynnikami zewnętrznymi (głośne głosy, krzyki, głośna muzyka itp.) i nie mogą przestać, męczą się. Przyczynami nadpobudliwości u dzieci są problemy z chemią mózgu, zaburzenia w przednich częściach mózgu, które mogą być spowodowane wieloma czynnikami: urazem życia wewnątrzmacicznego, urazem porodowym, predyspozycjami genetycznymi, katastrofami ekologicznymi, alkoholizmem rodziców itp. Oznaki nadpobudliwości. często wierci się, wierci się rękami i nogami, może nagle oderwać się od miejsca; często biega (małe dzieci), czuje się niespokojny (nastolatki); łatwo się podnieca; impulsywność. Wie, czego potrzebuje, ale tego nie robi, ponieważ ma chwilowe poczucie tego, co się dzieje i nie jest motywowany dalszymi celami; wyrzuca odpowiedź, nie dosłyszawszy końca pytania; jest natrętny; gwałtownie wtrąca się w rozmowy i zabawy innych osób; z kolei próbuje dotrzeć do początku, chce być pierwszy, wygrywa. Oznaki słabej koncentracji ignoruje szczegóły; wydaje się, że nie słyszy nawet bezpośredniego zwracania się do niego; samodzielne zajęcia (potrzebna jest codzienna rutyna!); nie wykonuje poleceń do końca, szybko traci zainteresowanie; unika zadań wymagających wysiłku umysłowego, które często go nudzą; ; często jest rozproszony przez inne zajęcia; często jest roztargniony. Jeśli u dziecka występuje 7-8 z powyższych objawów, oznacza to zaburzenie uwagi. Dziecko potrzebuje pracy korekcyjnej. Zalecenia dotyczące kontaktu z dzieckiem nadpobudliwym. Niezbędna jest codzienna rutyna, nie ograniczaj jego aktywności, ale raczej nakieruj ją na właściwy kierunek (wykonuj zadanie w ruchu, pozwól mu wstawać podczas pracy, szczególnie pod koniec lekcji pozwól mu położyć kolano na krześle); organizuj szkolenie i edukację tak, aby uzyskać aktywną reakcję; wykorzystaj aktywność jako nagrodę (pobiegnij po coś, pomóż w sprzątaniu, układaj książki lub zabawki, itp.); czekając, pozwól im rysować, kręcić czymś w dłoniach - następnie baw się gumką; jeśli dziecko często przeszkadza, naucz je trzymać w głowie główną myśl, rysuj, ostrzegaj dziecko; o nadchodzących trudnościach; zachęcaj nie do szybkości udzielania odpowiedzi, ale do rozwagi, poproś go, aby głośno myślał; pozwól mu wybierać ciekawe zadania, a nadpobudliwe dziecko powinno siedzieć tyłem do klasy, z dala od niej; okno; dać obciążenie odpowiadające zdolności koncentracji; podzielić okresy pracy na krótsze lub częstsze, pozwolić na przerwy (napój, położenie się, zabawa itp.); obniżyć wymagania dotyczące dokładności, a następnie je zwiększyć; nie wymagaj szybkości wykonywania zadań; nie podawaj zadań na chwilę; korzystaj z pomocy wizualnych, indywidualnych kart (szczególnie na koniec dnia pracy).).