REKOMENDACJA PROFESORA V.V. MAKAROVA W krajach o ugruntowanych tradycjach psychoterapii w popularnych publikacjach często można znaleźć informacje o psychoterapeutach, z którymi interakcja jest niebezpieczna, dlatego nie należy się z nimi kontaktować. W naszych specyficznych warunkach ważne jest, aby najpierw wyobrazić sobie, z kim możesz wchodzić w interakcję. Autorka, opierając się na wieloletnim doświadczeniu w poradnictwie z osobami, które odwiedziły różnych terapeutów, określiła osiem kryteriów sukcesu psychoterapeuty. Pożądane jest, aby terapeuta spełniał wszystkie powyższe stanowiska. Można więc zgłosić się do psychoterapeuty: takiego, który posiada wykształcenie zawodowe. Takie wykształcenie potwierdzone jest dyplomem szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Lekarze muszą posiadać specjalny certyfikat psychoterapeuty. Przynależność do społeczności zawodowej potwierdzana jest zaświadczeniem o uczestnictwie oraz specjalną legitymacją. Lepiej, gdy społeczność zawodowa jest na poziomie ogólnorosyjskim. Co z kolei potwierdzają dane rejestracyjne w Ministerstwie Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej. Społeczność ma swoje mechanizmy oddziaływania na profesjonalistów i wymagania dotyczące ich zgodności z przyjętymi standardami zawodowymi. Posiadanie uznania zawodowego potwierdzane jest także odpowiednimi certyfikatami i dyplomami. I pamiętaj, aby publikować listy uznanych specjalistów na specjalnych stronach internetowych i w czasopismach. Zatem w Profesjonalnej Lidze Psychoterapeutycznej Rosji profesjonalista może uzyskać akredytację w dziedzinie poradnictwa psychologicznego, a następnie ubiegać się o certyfikat w dziedzinie poradnictwa psychologicznego. Najlepsi profesjonaliści mogą otrzymać europejski certyfikat psychoterapeuty i wpisać się do jednolitego rejestru certyfikowanych psychoterapeutów w Europie. Posiadanie specjalnego pomieszczenia do pracy to zazwyczaj wyspecjalizowany gabinet. Lepiej, gdy jest specjalnie wyposażone i należy do danego specjalisty. Wielu specjalistów gości w domu. W takim przypadku w domu należy wyposażyć specjalną salę recepcyjną. Specjalista, który jest chętny tylko do pracy i nie ma własnego gabinetu, jest podejrzliwy. Zawsze w dobrej kondycji. Profesjonalista stale dba o dobrą kondycję i przygotowanie do pracy. Nakład pracy i ogólny tryb życia pozwalają mu utrzymać dobrą formę roboczą. Zachowanie uznaje się za nieprofesjonalne, gdy specjalista skarży się na zmęczenie, stan zdrowia lub w inny sposób wykazuje, że nie jest w dobrej formie zawodowej lub ma niską wydajność. Należy o tym pamiętać poradnictwo i psychoterapia dla profesjonalisty to praca. Dlatego zawsze zachowuje granice relacji zawodowych, nie dopuszczając do relacji osobistych, przyjacielskich, biznesowych ani żadnych innych. Oczywiście inne relacje mogą rozwinąć się dopiero po zakończeniu relacji terapeutycznej. Te ostatnie są zwykle regulowane specjalną umową terapeutyczną. Unika negatywnych wypowiedzi kierowanych do współpracowników. Profesjonalista unika kompromitowania współpracowników w jakiejkolwiek formie. Pomimo możliwych powiązań konkurencyjnych negatywne wypowiedzi kierowane pod adresem współpracowników uznawane są za naruszenie etyki zawodowej i są nie do przyjęcia dla tego, kogo lubisz. Konsultant lub psychoterapeuta musi wywrzeć dobre wrażenie na osobie szukającej pomocy i przekonać ją. Jako osoba musi sprawiać pozytywne wrażenie. Ważne jest, aby budził zaufanie i chęć komunikowania się z nim. Wtedy prawdopodobieństwo powodzenia leczenia jest znacznie większe.