Nie ma na świecie smutniejszej historii niż opowieść „Słodycz na diecie”. W praktyce psychoterapii wyróżnia się kilka rodzajów zaburzonych relacji z ciałem, z których każdy ma swoje charakterystyczne oznaki i konsekwencje. Oto niektóre z nich: 1. Zaburzenie dysmorfii ciała (zaburzenie dysmorfii ciała): Osoby z tym zaburzeniem odczuwają nieproporcjonalne niezadowolenie ze swojego wyglądu i wierzą w obecność wyimaginowanych defektów i niedoskonałości na swoim ciele. Większość czasu spędzają na odkrywaniu, ukrywaniu lub próbie skorygowania tych „wad”, co powoduje, że całą swoją uwagę skupiają na swoim wyglądzie i ideale piękna. We współczesnym świecie zjawisko częste, szczególnie u nastolatków. 2. Ortoporoza: zaburzenie to wiąże się z irracjonalnym strachem i niechęcią do niektórych części ciała. Osoby chore na ortoporozę mogą unikać dotykania, a nawet patrzenia na te części ciała, co może znacząco ograniczać ich codzienne życie.3. Bulimia to zaburzenie psychiczne z grupy zaburzeń odżywiania (ED), które charakteryzuje się epizodami niekontrolowanego spożycia dużych ilości wysokokalorycznych pokarmów, po których następuje „oczyszczenie” żołądka i jelit poprzez sztucznie wywołane wymioty, lewatywy i zażywanie leki moczopędne i/lub środki przeczyszczające. Pacjenci cierpiący na bulimię są zazwyczaj niezadowoleni z siebie i swojego wyglądu; po przejadaniu się mają poczucie winy, wstręt do siebie, przez co często cierpią na zaburzenia lękowe i depresję. Przymusowe opróżnienie żołądka prowadzi do szeregu problemów z przewodem pokarmowym, skórą, narządami jamy ustnej, układem hormonalnym i innymi.4. Anoreksja: Jest to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się skrajnym pragnieniem utraty wagi i złym obrazem własnego ciała. Osoby chore na anoreksję ograniczają jedzenie do skrajności, co prowadzi do niebezpiecznie niskiej wagi i negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Mogą unikać jedzenia, kontrolować kalorie w każdym posiłku i mieć zniekształcone postrzeganie swojego ciała.5. Otyłość: Osoby z tym zaburzeniem mają nadwagę lub otyłość i mają negatywny obraz własnego ciała. Mogą odczuwać wstyd, niską samoocenę i trudności z przystosowaniem się do życia społecznego ze względu na swoją wagę. Często w wywiadzie widzimy CPTSD ze wskaźnikiem ciała powyżej 35. 6. Fiksacja na punkcie wyglądu fizycznego: Zaburzenie to charakteryzuje się perfekcjonistycznym pragnieniem idealnego wyglądu i ciągłym niezadowoleniem z własnego ciała.7. Drankoreksja – picie alkoholu w celu uniknięcia nadmiernego jedzenia. Oprócz zachowań restrykcyjnych dana osoba jest również narażona na ryzyko rozwoju alkoholizmu..