Zazdrosny oznacza, że ​​kocha❓ Czytam wersety z książki Izarda „Emocje”: „zazdrość budzi emocje, takie jak strach i złość”. - Ciekawe, myślę, ani słowa o miłości... Dlaczego pojawiają się te szczególne emocje? Strach rodzi się z poczucia niebezpieczeństwa utraty miłości, a wraz z nim pewnych korzyści płynących z obiektu zazdrości (na przykład szacunek do samego siebie (byłem zaniedbany), status, wygoda (w sferze finansowej, domowej, seksualnej itp.) .), bezpieczeństwo (zwłaszcza jeśli obiektem zazdrości jest matka, źródło bezpieczeństwa dla dziecka). Próbuje wskrzesić dawne zainteresowanie, ale nie wszystkie kończą się sukcesem – mąż nie zmienia swojego zachowania żona zaczyna podejrzewać, martwić się i obawiać o szczęście rodzinne i stabilność związku, szukać przyczyn takich zmian (może źle wyglądam? Czy ubieram się niemodnie? Nie mam wystarczająco jasnego makijażu? Niewystarczająco). dobry, seksowny, kobiecy... i wiele więcej, na co może wystarczyć kobiecej wyobraźni), a następnie szukać „dowodów” zdrady. Następne działania kobiety najprawdopodobniej zostaną podjęte pod wpływem gniewu. Przypomnij sobie film „To było o Pieńkowie”: Larisa cierpiała, obserwując szczere zainteresowanie męża innym, i ostatecznie postanowiła ją otruć (usunąć przeszkodę). Kadr z filmu „Chodziło o Pieńkowa”. Herbata z trujących ziół. A teraz pamiętajcie, jak zachowała się bohaterka Inna Churikova w filmie „Romans wojenny”. Czy pamiętacie dialog między bohaterką Churikovą, Verą Nikolaevną i Ljubowem Antipową (do którego zabiegał mąż Very)?: - „Jak pozwalasz swojemu męża, żeby wygłupiał się z innymi na twojej oczach? Nie daje mi to spokoju. Rozumiesz? – (wzrusza ramionami). Chyba cię kocham. A żona kompozytora Roshchina z filmu „Inne losy”? Spotkała męża przy stole zastawionym gotowanymi ziemniakami (na tle dostępnego im teraz luksusu i dobrobytu), co przypomniało Roszczinowi przysięgę, którą złożył żonie wówczas, w zubożałej młodości, kiedy to danie było jedyne, na co mogli sobie pozwolić, to bycie zawsze razem, „w smutku i radości”. Zachowanie tych kobiet różniło się w zależności od kontekstu sytuacji, jednak obie zachowały powściągliwość i rozmawiały z mężami, nie tracąc szacunku do siebie, okazując szacunek dla swojej osobowości, biorąc pod uwagę ich wolną wolę i odpowiedzialność, nie robiąc wyrzutów i podważając ich godność. Myślę, że już tutaj jest jasne, że zazdrość to nie to samo, co miłość. Co więcej, takie zachowanie czyni żonę niewrażliwą na techniki uwodzicielek, które w oczywisty sposób zamierzają odebrać mężczyznę rodzinie (swoją drogą te techniki są publicznie dostępne w języku angielskim). książki do odbioru). Metody są takie, żeby zdenerwować żonę (np. włożyć mu szminkę do kieszeni...), a potem po prostu poczekać, aż żona zacznie ulegać emocjom, popełniać błędy, rzucać skandale i dręczyć siebie i męża swoją zazdrością i wyrzuty, żeby wola - mimowolnie, ale pomyśli o rozwodzie... W ten sposób płynnie przeszliśmy od zazdrości do perypetii życia rodzinnego. Oczywiście często trudno jest samemu zrozumieć problemy w relacjach i nie jest to zaskakujące. Przecież będąc w danej sytuacji, często nie widzimy, jaka jest prawdziwa istota problemu, w związku z czym trudno jest zrozumieć, co można zrobić, aby rozwiązać go racjonalnie, a nie impulsywnie. W takich przypadkach z pewnością warto skontaktować się z psychologiem, który Ci w tym pomoże. Na spotkanie ze mną możesz umówić się poprzez WhatsApp, pod numerem 8 747 155 38 32.