Od autora: „I nudne, i smutne! - i nie ma kto podać ręki w chwili duchowej niedoli. " "I nudne, i smutne! - i nie ma nikogo, kto mógłby podać rękę w chwili duchowej niedoli. Wyobrażam sobie, że Michaił Lermontow przechodzi psychoterapię i rozmawia ze swoim psychologiem o poczuciu samotności i izolacji w okresach przygnębienia. Poeta zdaje się być przekonany, że nikt nie jest w stanie podzielić się jego bólem psychicznym i odblokować go. Jest to jednak przekonanie, i to niezdrowe, ograniczające. Jest jak ciężar, który utwierdza depresję. W mojej fantazji, w procesie psychoterapii ten ciężar zostaje rozwiązany. Poeta zdaje sobie sprawę i akceptuje potrzebę i możliwość otrzymania pomocy i wsparcia, gdy jest źle. Chcę porozmawiać o postanowieniach, które pojawiają się w psychoterapii. Dobra psychoterapia to droga, na której pojawia się wiele postanowień. Można je postrzegać jako pomysły, które pomagają pacjentom poczuć siłę do osiągnięcia większej wolności i szczęścia. Przygotowałem listę takich pomysłów. Byłam świadkiem w swojej praktyce, jak każda z nich, czasem poprzez oświecenie, wnikliwość, docierała do świadomości moich pacjentów i była przez nich akceptowana. Lista jest podzielona na kategorie bardzo warunkowo, raczej dla wygodniejszej lektury. I nie jest to opis ogólnych zasad życia. Są to postanowienia, których doświadczają w psychoterapii bardzo różne osoby. Pozwól czytelnikowi pomyśleć lub fantazjować o tym, jakie ograniczające przekonania nosiła dana osoba, zanim nastąpiło rozwiązanie. Pozwolenia „Relacje” Nie ma nic złego w... ...pozwoleniu sobie na bycie zależnym, jeśli leży to w moim najlepszym interesie. ...zdobądź to, czego potrzebuję i działaj zgodnie z moimi pragnieniami. ...oczekiwać, że moje relacje z ludźmi będą się rozwijać i zmieniać. ...nie czekać, aż mnie wybiorą, ale nominować siebie. ...by wiedzieć, że zawsze jestem ważniejszy niż mój związek z kimkolwiek innym. ...pozostań niezależny, jeśli tak będzie dla mnie wygodniej. ...mieć tak wielu przyjaciół, że nigdy nie będziesz długo sam. ...by wybrać na swojej drodze ludzi, którzy dadzą mi to, czego potrzebuję. Uprawnienia „Możliwości” To w porządku... ...akceptować siebie takim, jakim jestem. ...mówię nie ludziom, którzy każą mi coś zrobić. ...powiedz „Tak” lub „Nie” osobom, które przychodzą do mnie z prośbą. ...mieć wielkie nadzieje, wiedząc, że wszelkie nadzieje są fantazjami. ...mieć mniej lęków, zdając sobie sprawę, że prawie wszystkie lęki są fantazjami. ...oceniaj moją przyszłość na podstawie mojej determinacji i umiejętności, a nie mojej przeszłości. Uprawnienia „Psychoterapia” To normalne... ...potrzebować pomocy, szukać pomocy i ją otrzymywać. ...to ja decyduję, co dokładnie chcę zmienić. ...korzystaj z psychoterapii, aby osiągnąć własne cele. ...poszukaj dla siebie dobrego psychoterapeuty. ...rzuć wyzwanie swojemu terapeucie. Postanowienia „Oczekiwania”. W porządku… ...odłożyć na bok moje oczekiwania wobec innych ludzi i powiedzieć im bezpośrednio, czego chcę. ...przestań próbować spełniać oczekiwania innych ludzi. ...oczekuj, że ludzie dotrzymają słowa. ...wiedzieć, czego naprawdę chcę, niezależnie od tego, czy inni to aprobują. ...nabyć nowe nawyki. ...otrzymuję pomoc, gdy nie wiem, czego chcę. Postanowienia dotyczące samotności. To normalne... ...potrzebować uwagi i otrzymywać ją codziennie. ...umieść potrzebę uwzględnienia wysoko na liście potrzeb, ale nie ponad podstawowymi potrzebami fizycznymi. ...żeby zwrócić na siebie uwagę, nawet jeśli nie jestem w najlepszej kondycji. ...podejmuj rozsądne ryzyko, aby zbliżyć się do ludzi. ...sam regulujesz stopień intymności w swoich relacjach. Uprawnienia „Zmiany osobiste” To normalne... ... wiedzieć, że moje opinie i przekonania ulegną zmianie... kiedy ulegną zmianie moje opinie i przekonania. ...weź odpowiedzialność za zmiany w sobie i zdecyduj o kierunku tych zmian. Pozwolenia na wolność osobistą To w porządku... ...wiedzieć, że nie jestem cudzą własnością. ...pozbyć się „trucizn wolności” (pieniędzy, sukcesu, osiągnięć,.