Od autora: Czy mam prawo? Być zdenerwowanym, niezadowolonym, złym i smutnym? Tak! Bajka o uczuciach W pewnym magicznym lesie żył mały lis, rudy, puszysty, bardzo żywy, miły i szczery. I był zupełnie wyjątkowy, bo w nim, w samym sercu, z każdą minutą rodziły się UCZUCIA. Uczucia radości, czułości, wdzięczności, miłości, życzliwości. To było słoneczne uczucie. Kiedy mały lis je wypuścił, wszystko wokół stało się ciepłe, piękne, radosne i słoneczne. Ale czasami w jego sercu rodziły się deszczowe uczucia: uraza, złość, zazdrość i poczucie winy. Były jak małe deszczowe chmurki, a kiedy mały lis je wypuścił, wzleciały w niebo, a jeśli odczucie było bardzo silne, wówczas z chmury kapała kropla deszczu. I pewnego dnia, gdy mały lis spacerował po swoim magicznym lesie, spotkał WĄTPLIWOŚĆ i zaczął z nim rozmawiać. A WĄTPLIWOŚĆ powiedziała małemu liskowi, że jeśli chce być dobry i być kochanym przez wszystkich, mały lis nie powinien okazywać swoich deszczowych uczuć, a wtedy stanie się najlepszy i najbardziej kochany. Rzeczywiście, pomyślał Mały Lis, jaki pożytek przydadzą się wszystkim moim chmurom... i postanowił ich nie wypuszczać. I te chmury zaczęły żyć w jego sercu. I zrobiło się tam ciemno, smutno i wilgotno. I w sercu małego lisa nie było już miejsca na słoneczne uczucia. Małemu liskowi zrobiło się smutno... Zaczął się zastanawiać, kto może mu pomóc i przypomniał sobie, że obok mieszkają ciotki ZAUFANIE i AKCEPTACJA. Podzielił się swoją historią z ciotkami z zaufaniem i akceptacją. Ciotki słuchały uważnie i mówiły mu, że lisek ma PRAWA, jest ich wiele, a wśród tych praw jest PRAWO DO UCZUĆ. Oznacza to, powiedziała AKCEPTACJA, że każde uczucie, które się w tobie rodzi, ma PRAWO do życia i wolności. A TRUST powiedział, że wszyscy kochają małego lisa bez powodu, bo on po prostu istnieje. OK, powiedział mały lis, ale teraz mam tak dużo małych deszczowych chmur, że jeśli je wypuszczę, będzie huragan i powódź, a może nawet tsunami. Obawiam się. „Spróbuj” – powiedział mu TRUST. Wypuszczaj pojedynczo jedną małą chmurkę i mów po niej: „Jestem obrażony. Kolejna – jestem zraniona. Kolejna – jestem zły”. A my będziemy obok Ciebie. I mały lis uwolnił wszystkie chmury. I w miejscu każdej chmury natychmiast rodziło się słoneczne uczucie. A mały lisek poczuł się radosny i ciepły, podziękował za ZAUFANIE i AKCEPTACJĘ i poszedł dawać ciepło i miłość swoim bliskim, bo teraz wiedział, że ZAUFANIE I AKCEPTACJA żyły obok niego i MIŁOŚĆ po prostu istniała i był tak po prostu kochany, za to, czym jest.