Syn jest w drugiej klasie, musiałam rzucić pracę i to nie pomogło, wydaję pieniądze na korepetycje i nie widzę efektów. Mój syn i ja godzinami siedzimy nad odrabianiem zadań domowych, nauczycielka skarży się na niepokój, nieuwagę i złe zachowanie. Synowi w pracy pisemnej brakuje liter, popełnia błędy, choć dobrze zna zasady, ma trudności z rozwiązywaniem problemów. Powiedzcie mi co mam zrobić, czy są rozwiązania takich problemów i jakie są ich przyczyny? To nie przypadek, że w wieku 7-8 lat zabieramy dziecko do szkoły w psychologii, ten wiek jest uważany za synaktywny (najlepszy) dla rozwoju pamięci, uwagi, myślenia, a także dla rozwoju mózgu; cechy wolicjonalne. Dzieci w tym wieku mają nieograniczone możliwości przyjmowania i przyswajania informacji. Dlatego jeśli nauka jest trudna, warto pomyśleć o przyczynach, a istnieją co najmniej dwie główne grupy przyczyn niepowodzeń - zewnętrzne i intrapersonalne. Do przyczyn zewnętrznych zaliczają się zakłócenia i przeszkody środowiskowe, na które uczeń napotyka podczas odrabiania zadań domowych, podczas odpowiadania w klasie . Obejmuje to konflikty rodzinne i problemy z kolegami z klasy. Należy zwracać uwagę na relacje rodzinne, warunki życia społecznego dziecka i jego naukę. Rodzice często stawiają swoim dzieciom wygórowane wymagania - za wszelką cenę chcą, aby ich dzieci były doskonałymi uczniami, jednocześnie wyrządzając dziecku nieodwracalną krzywdę. Dzieci mogą mieć różne zdolności, mogą mieć różne zainteresowania, dziecko może być utalentowane w jednej dziedzinie, a niezdolne w innej, w związku z czym może uczyć się nierównomiernie. Jeśli widzisz, że dziecko jest pracowite i pracowite, ale nie zawsze otrzymuje dobre oceny, nie spiesz się, aby go skarcić, lepiej spróbować zrozumieć jego problemy, nie doprowadzaj go do stresu. Musisz tylko wyjaśnić dziecku, że ty, rodzice, zawsze jesteście po jego stronie i zawsze go rozumiecie, łatwiej jest rozwiązać wszystkie problemy; Podczas nauki w placówce oświatowej dziecko otoczone jest innymi dziećmi i rozwijają się między nimi pewne relacje, czasem dość złożone. Wyobraź sobie, jak by to było, na przykład, odpowiedzieć dziecku w klasie, z którego wyśmiewa się cała klasa, w której jest wyrzutkiem. Intrapersonalnymi przyczynami niepowodzeń szkolnych są wszelkie naruszenia lub odchylenia procesów psychicznych, ich niedorozwój. Bardzo ważne jest zrozumienie prawdziwej przyczyny niepowodzeń w nauce, np. poddanie się kompleksowej diagnozie. Badanie jedynie rozwoju pamięci, uwagi i procesów myślenia oznacza jednostronne spojrzenie na problem. Liczne współczesne badania pokazują, że zwiększanie osiągnięć uczniów to złożony cel, który wymaga całościowego uwzględnienia psychiki dziecka. Dziś nie mówimy osobno o rozwoju jakiejkolwiek cechy psychicznej, ale stawiamy sobie za cel ogólny rozwój umysłowy osobowości dziecka. W wyniku ukończenia przez uczniów kompleksowego programu rozwojowego „5x5” uczniowie nie tylko awansowali ich rozwoju intelektualnego, wielu doświadczyło wzrostu motywacji do nauki, zainteresowania wiedzą, przedmiotami szkoły podstawowej, takimi jak czytanie, matematyka, języki obce, wymagają rozwoju uwagi, pamięci, myślenia i logiki, aby zrozumieć i opanować właściwy poziom. Zajęcia z rozwoju psychologicznego trwające 40-45 minut obejmują różne metody treningu tych procesów z ich przeniesieniem bezpośrednio na zadania praktyczne. Celem programu jest nie tylko rozwój umiejętności myślenia, ale także regulacja stanu emocjonalnego w procesie edukacyjnym. Dzięki temu dziecko potrafi budować relacje z przyjaciółmi, rodzicami i nauczycielami, co wpływa na wzrost poziomu motywacji do nauki. Czasami uczeń mniej zdolny, ale z wysokim poziomem motywacji, może osiągnąć wyższe wyniki w nauce, bo do tego dąży i poświęca nauce więcej czasu i uwagi. Jednocześnie uczeń, który nie jest wystarczająco zmotywowany, może mieć słabe sukcesy w nauce..