Człowiek zyska swoją moc i siłę, gdy powie sobie: „Moi najważniejsi wrogowie są we mnie – Chciwość i (Samo)zagłada. Zaczęliśmy już z Wami rozmawiać o wewnętrznych wrogach człowieka - Dumie i Samoponiżeniu, o sprzyjających warunkach, które są podatnym gruntem dla ich rozwoju. Dziś chcę porozmawiać o kolejnej słodkiej parze naszych wrogów - Chciwości i Zniszczeniu. W nawiasie umieściłem (samo)zniszczenie, ponieważ możesz zniszczyć zarówno zewnętrzne (związki, karierę), jak i własne zdrowie, prowadząc do zniszczenia życia jako całości. Pewnie już zdałeś sobie sprawę, że wszystkie konflikty wewnętrzne mają podwójny biegun, z niż odwrotnie. Z jednej strony pragnienie intymności i miłości, z drugiej pragnienie samotności, z jednej strony wyobrażenie siebie jako wspaniałego i niezwykłego, z drugiej uczucie własnej niższości i brzydoty. Z jednej strony wielka ambicja, z drugiej niedowierzanie we własne siły, by osiągnąć sukces. Z jednej strony chciwość, z drugiej zniszczenie upragnionego obiektu. „Kiedy ptak buduje gniazdo w lesie, zajmuje jedną gałąź. Kiedy jeleń gasi pragnienie, nie pije więcej, niż może pomieścić jego żołądek, gromadzimy, ponieważ nasze serca są puste.” Chciwość, podobnie jak duma, jest uważana za jedną z grzesznych wad, z którymi człowiek musi walczyć. Chciwość i chciwość. nienasycenie - podatnym gruntem dla rozwoju tego naszego wroga jest początkowe pozbawienie czegoś. Zwykle pozbawienie obejmuje wszystkie aspekty życia, od pozbawienia ciepła emocjonalnego, kontaktu fizycznego (dotyku) po pozbawienie prostych przyjemności (słodycze, zabawki). W opowieściach moich klientów bardzo często słyszę, jak ich rodzice nieustannie ukrywali przed nimi słodycze i cukierki i nie pozwalali im jeść dużej ilości tego, na co dziecko miało ochotę. Cały czas obowiązywały pewne ograniczenia i często były w niebezpieczeństwie natura troski o zdrowie i wygląd, nie można jeść, bo to szkodliwe dla zdrowia, dla zębów, wtedy będziesz gruby, a czasami niedobory wynikały z niezbyt dobrej sytuacji finansowej, gdy dostępne były tylko słodycze i bakalie Czasami wręcz przeciwnie, dzieciom niczego się nie odmawia, kupuje się im wszystko, co się da. Rodzice w poczuciu, że starają się zrekompensować swoje winy brakiem uwagi i czasu dla dziecka korzyściami materialnymi, bez względu na przyczyny , dziecko było cały czas czegoś pozbawione. Wychowywał się i dorastał w warunkach niedostatku. Zawsze czegoś mu brakowało. Dziecko przede wszystkim pragnie miłości i emocjonalnego ciepła. Daje mu to poczucie bezpieczeństwa i zaufania do świata, siebie i ludzi. Kiedy rodzice nie mogą zaspokoić swoich potrzeb, dziecko uczy się znajdować przyjemność w innych rzeczach, które zastępują brak zaspokojenia jego rzeczywistych potrzeb. Bardzo często pojawia się poczucie niedostatku jest odbierane przez dziecko jako odrzucenie. Odrzucenie ma bardzo głębokie korzenie i czasami zdarza się nawet w łonie matki. Jeśli jest to ciąża przypadkowa i matka nie chce dziecka, myśli o aborcji. Jeśli dziecko rodzi się z powodu złego płeć. Już od pierwszych minut dziecko zaczyna czuć, że nie jest akceptowane. Od pierwszych minut swojego życia pozbawiane jest tego, co najważniejsze – samoakceptacji, w efekcie odczuwa ciągły głód w sobie Brakuje mu uwagi, miłości, troski. W wyniku odrzucenia tworzy się w nim ogromna czarna dziura, która wywołuje uczucie paniki - aby zagłuszyć to uczucie dziury i ciągłego uczucia głodu szuka sposobów i środków, aby zagłuszyć panikę wywołaną kontaktem z czarną dziurą, jednym z rozwiązań jest chciwość rozciągająca się na wszystko, na świat materialny (gromadzenie, kolekcjonowanie, niemożność dawania, obżarstwo, nadużywanie alkoholu) i o związkach (ciągła potrzeba miłości, uwagi, opieki) Wszelkie przejawy chciwości z pewnością prowadzą do zniszczenia - relacje, zdrowie, kariera Głównym uczuciem związanym z chciwością jest pragnieniesatysfakcja i niemożność znalezienia pełnego zaspokojenia swoich pragnień i potrzeb. Niezadowolenie rodzi rozczarowanie, złość, nienawiść, bezsilność i panikę. Gdy człowiekowi ciągle czegoś brakuje, jego uwaga skupia się na przedmiocie tego, czego pragnie, tak jak człowiek głodny nie może myśleć o niczym innym niż jedzenie, tak i chciwy. Osoba stawia w centrum swojej uwagi to, czego chce i całą swoją energię kieruje na osiągnięcie celu, osiągając cel, nie może odczuwać radości z tego, co osiągnął, ponieważ miał obsesję tylko na drodze do otrzymywania celu, wydaje mu się, że w końcu uda mu się zaspokoić swoje pragnienie i dostać to, czego pragnie, ale nie ma na świecie nic, co byłoby w stanie zaspokoić jego głód. Dlatego nieuniknionym uczuciem przy osiągnięciu celu jest rozczarowanie i brak radości z tego, co udało się osiągnąć, tak jak osoba cierpiąca na bulimię w oczekiwaniu na „festiwal brzucha” odczuje lekkie podekscytowanie i oczekiwanie przyjemności, która nie trwa długo, traci przyjemność z jedzenia i uczucie sytości zdarza się, że człowiek nadal je i je, aż zachoruje, nigdy nie ma dość tego, co jest namiastką prawdziwej potrzeby. Człowiek nie chce jeść - pragnie miłości i ludzkiego ciepła. Wewnętrznego przekonania i pewności siebie że tego nie dostanie, cokolwiek chce, zmusza go do odgrodzenia się od ludzi, zbudowania grubego muru lub nawet podniesienia się z ziemi, „umiejscowienia się daleko w chmurach”. Rezultatem jest chciwość, jak wąż odgryza własny ogon lub niczym skorpion, złapany w ogień, wstrzykuje sobie truciznę w plecy, woli umrzeć własną śmiercią, niż spłonąć w płomieniach ognia. Chciwy człowiek pragnie ciepła i miłości, ale z jego powodu chciwość i nienawiść za to, że nie może otrzymać satysfakcji, odpycha ludzi, którzy mogą dać mu to, czego potrzebuje. W rezultacie pożądanie zawsze pozostaje nieosiągalne. Osoba chciwa jest podatna na obżarstwo, objadanie się, alkoholizm - wszystkie te nawyki niszczą zdrowie i w końcu człowiek pozbawia się możliwości cieszenia się jedzeniem, gdy zaczynają się problemy z narządami trawiennymi, jest po prostu zmuszony ograniczyć się do produktów, które najbardziej lubi. U podstaw samozagłady leży początkowo nienawiść spojrzenie na siebie, ale tak naprawdę na matkę (najczęściej, bo to głęboka trauma od 1. do 3. roku życia) lub na ojca, nienawiść do rodziców, którzy nigdy nie byli w stanie zaspokoić potrzeb dziecka. Ich związek zawsze przypominał desperackie próby dziecka wspinającego się po skalistym, śliskim urwisku, bez względu na to, jak bardzo się starasz, nic nie działa. Rozpacz, panika, bezradność są stałymi towarzyszami dziecka. Panika, ponieważ często pozostawał sam na tym świecie i nie wiedział, czego się spodziewać w następnej minucie. Jego wyobraźnia zawsze rysowała przesadne obrazy tego, co mogło go spotkać. Tak naprawdę nienawiść rodzi się z tego, że przedmiot miłości nie zaspokaja potrzeb i pragnień, nienawiść nie może być skierowana w stronę matki i zwraca się przeciwko sobie, a raczej przeciw. matki, ale która jest w środku. Tam, w człowieku, stara się zniszczyć własną matkę, dlatego niszczy siebie, swoje zdrowie. Kiedy człowiek osiąga sukces, a potem robi wszystko, aby ten sukces zniszczyć, wówczas ta nienawiść jest skierowana wobec ojca Niszcząc swój stan materialny, człowiek próbuje zniszczyć swojego wewnętrznego człowieka - ojca. Niszcząc relacje, człowiek stara się zniszczyć swoją matkę. Chciwość stara się pozostawić po sobie wiele złamanych serc, wiele straconych szans, zmuszając osoba nieustannie poszukująca czegoś lepszego, zmuszająca osobę do wyładowywania swojej złości i nienawiści na tych, którzy nie mogą zaspokoić swoich potrzeb. Chciwość to „stara kobieta z pękniętą rynną”, gdy niemożność zatrzymania się, niemożność radowanie się tym co się ma prowadzi do całkowitej utraty wszystkiego. Chciwi ludzie zawsze mają duże problemy z zaufaniem, nie ufają ludziom, swoim partnerom, nie potrafią ufać miłości i nie ufają.