Od autora: Ile człowiek traci w życiu przez nieśmiałość, nadmierne wątpliwości i niezdecydowanie. Tymczasem każdy może zmienić swoje przeznaczenie i zdobyć wszystko, na co zasługuje - miłość, przyjaźń, zdrowie, pieniądze, sukces. Aby to zrobić, musisz nabrać pewności siebie, tj. poznaj swoje prawdziwe ja, pokonaj lęki, naucz się rozumieć sytuację i ostatecznie zostań panem swojego życia. Są w życiu takie momenty, kiedy mówię sobie: „Nie miałem wystarczającej pewności siebie”, a potem zdaję sobie sprawę, że nie jestem z siebie zadowolony. A tym, którzy stale żyją w ciągłej niepewności, pozostaje tylko współczuć. Co kryje się za wyrażeniem „Jestem osobą niepewną siebie”? Według moich obserwacji wyrażenie „zwątpienie” jest używane do określenia szerokiej gamy doświadczeń. Wyróżniłbym trzy najczęstsze: strach przed przeżyciem poczucia upokorzenia, wstydu. Takie doświadczenie ma miejsce, gdy człowiek wykształcił sobie idealny obraz siebie, obraz, który nie zawiera wad. Jest on doskonały i dlatego nigdy nie może zaistnieć w rzeczywistości za każdym razem, gdy spotyka się z odchyleniami jego zachowania od niemożliwego ideału , osoba doświadcza bolesnych doświadczeń „Niepewność w sobie” w tym przypadku można ukryć „nieufność do siebie”. Wtedy człowiek nie wierzy, że to, co się z nim dzieje: błąd, słabość, ograniczenie, jest normalne, naturalne i logiczne. Dla takiej osoby liczą się tylko opinie innych na swój temat. Jednocześnie raczej fantazjuje na temat tej opinii, niż jej faktycznie słucha. Nie ma odwagi zaufać własnemu „poczuciu siebie”. Najczęściej za słowami „nie jestem pewien siebie” kryje się próba zignorowania własnego strachu. Istnieją stereotypy kulturowe, które „zapowiadają” strach i wątpliwości "złe przeczucia. Na przykład „chłopiec nie powinien się bać”. Jeśli takie przekonania są głęboko zakorzenione w czyimś umyśle, a on ich nie krytykuje, wówczas takie naturalne doświadczenia, jak zwątpienie i strach, zostaną odebrane jako coś nienormalnego. W wewnętrznym świecie danej osoby zostanie ona oznaczona haniebną „etykietą” – „zwątpieniem”. Ważne jest, aby w procesie psychoterapii osoba była w stanie odzyskać zdolność krytycznego myślenia o pomysłach zasłyszanych w dzieciństwie. Za „zwątpieniem” może kryć się strach przed utratą relacji z drugim człowiekiem, strach przed samotnością Wielu z nas żyje w iluzji, że możemy kontrolować uczucia drugiej osoby. A jeśli będę dobra, to na pewno ktoś inny mnie polubi, wtedy zawsze będzie mnie kochał. Tak naprawdę to tylko złudzenie, rozstanie z tym jest bardzo trudne. Jeśli zdecydujesz się to zrobić, ten rodzaj niepewności zniknie sam. Ponieważ jeśli nie mogę kontrolować uczuć drugiej osoby, mogę pozwolić sobie na bycie tym, kim jestem. Teraz jest dla nas jasne, jakie doświadczenia mogą kryć się za wyrażeniem „Jestem osobą niepewną siebie”. Nie zawsze łatwo jest to od razu zrozumieć, a tym bardziej pośpiech, aby coś od razu zmienić. Niestety, nie ma pigułek na brak pewności siebie. Jeśli chcesz sprawiać wrażenie osoby pewnej siebie, możesz oczywiście ćwiczyć! Aby to zrobić, musisz wiedzieć, z czego składa się pewność siebie i jak objawia się ona w ciele. Przede wszystkim jest to postawa ciała. Najważniejsze, aby Twoja postawa była stabilna. Dlatego jeśli chcesz wyglądać na pewnego siebie, staraj się oprzeć na każdym możliwym wsparciu. Jeśli stoisz, „przyklej” się do podłogi, jeśli siedzisz, oprzyj plecy o oparcie krzesła, reszta to Twój głos, gesty i spojrzenie. Pełne, odpowiednie, spokojne gesty, afirmatywna intonacja, nieruchome spojrzenie - to zewnętrzne przejawy pewnego zachowania. Przypomnij sobie sytuację, w której czułeś się niepewnie, spróbuj poczuć, co stało się z Twoim ciałem. Jeśli jakieś mięśnie Twojego ciała są napięte, napnij je jeszcze bardziej, a następnie rozluźnij. Następnie wyobraź sobie sytuację, w której byłeś całkowicie pewny siebie i obserwuj, jak zmieniają się odczucia w Twoim ciele. Spróbuj to przećwiczyć, przechodząc z niepewnej postawy, patrząc,