Od autora: Artykuł częściowo wykorzystany w sierpniowym numerze VH. Rola dziadków w wychowaniu dziecka zależy bezpośrednio od stosunku rodziców do rodziców. Stanowi podstawowy szkielet psychologiczny w rozwoju osobowości dziecka. Tak, dziadkowie często rozpieszczają swoje wnuki. Tak, dobrze byłoby, aby wszyscy członkowie rodziny zajęli wspólne stanowisko w sprawie metod wychowania dziecka. W tym celu trzeba nauczyć się kultywować i pielęgnować ciepłe relacje między młodszym i starszym pokoleniem Spróbuj uspokoić zazdrość związaną z gwałtowną reakcją dziecka na przybycie babci lub dziadka – zgromadzona w nim mądrość, uwaga i cierpliwość są bardzo cenne. W końcu kto, jeśli nie babcia, będzie karmił ciasta, uważnie słuchał i pocieszał dziecko. Nie zapominaj, że twoja teściowa lub niekochana teściowa jest babcią twojego dziecka. A potem pamiętajcie o swoich babciach. Pamiętasz, czy w dzieciństwie miało dla Ciebie znaczenie, czy Twoją teściową była Twoja babcia, czy teściowa? Najprawdopodobniej pamiętasz swoje zdziwienie, gdy mama nie była zadowolona ze swojej wspaniałej babci... Sytuacje konfliktowe między młodymi rodzicami a starszym pokoleniem najczęściej zdarzają się, gdy mieszkamy razem. A przyczyną może nie być różnica w sposobach wychowania dziecka, ale zderzenie interesów, różnica w rozumieniu problemów i zadań – przedstawicielom różnych pokoleń często trudno jest znaleźć wspólny język. Nasilony konflikt między członkami rodziny prowadzi do negatywnych, dysharmonijnych konsekwencji w wychowywaniu dzieci. Ponadto, gdy mieszka się na tym samym terytorium, różne style rodzicielstwa i sprzeczne instrukcje wobec dzieci są wyraźniej widoczne i wywierają silniejszy wpływ. Prowadzą nie tylko do dezorientacji w światopoglądzie dziecka, ale także do komplikacji w kształtowaniu jego osobowości – to najbardziej trujący koktajl sprzecznych żądań i instrukcji. Dzieci nie wiedzą, jak się zachować, aby być dobrym w oczach dorosłych, kogo słuchać i czego dalej od nich oczekiwać. Ale tak naprawdę rola dziadków w życiu ich wnuków jest zupełnie inna. Psychologowie nazywają to „bezwarunkową akceptacją”. Osoby starsze, nie mając innych ważnych i odpowiedzialnych zajęć, całkowicie poświęcają się komunikacji z wnukami. Często naprawdę angażują się w dziecięce zabawy, poważnie interesują się problemami dzieci i czasami pozwalają im na znacznie więcej, niż kiedyś pozwalali swoim dzieciom. Dzięki bezwarunkowej miłości dziadków dzieci wyrastają na bardziej pewne siebie, z poczuciem bezpieczeństwa i niezawodnym tyłkiem. Uważa się, że to babcie są w stanie przekazać swoim dzieciom zarówno tradycje rodzinne, jak i łatwość komunikacji. Wszyscy jesteśmy wnukami, póki żyją nasi dziadkowie. Jak nudne byłoby dzieciństwo bez nich!