„Regularnie pozwalam ludziom coś hojnie, idę na ustępstwa, a potem złoszczę się, że się nie obroniłem. Jak uniknąć powtórzenia takiego schematu zachowań?” Jeżeli sytuacja powtarza się wielokrotnie, człowiek jest w stanie zrozumieć, jak bardzo doceniono jego hojność, jak wiele za niego odwdzięczono, jakie pozytywne aspekty otrzymał dzięki swemu hojnemu czynowi, jakie zasoby otrzymał ma dzięki swojej hojności. Albo wręcz przeciwnie, jak bardzo hojność się nie opłaciła, jak naruszono i zdewaluowano własne granice (co sugeruje, że jestem zły na osobę, której się poddałam), jak bardzo pogorszyła się relacja (nie było wdzięczności, ja musiał znosić frustrację). Najpierw więc pomyśl analitycznie, a będziesz mógł dojść do wniosku, że to działanie było w rzeczywistości całkowicie bezużyteczne. Osoby, które chcą komuś pomóc, uratować kogoś lub zrobić coś miłego, zwykle otrzymują w zamian niewdzięczność. Dlaczego to się dzieje? We współczesnym świecie prawie każdy z nas ma w sobie narcystyczne zranienie, a osoba, której staramy się pomóc, zwłaszcza nie prosząc jej o to, poczuje się zawstydzona (ktoś ma zasób, a on nie). Doświadczyłam tego typu zachowań z własnego doświadczenia – na samym początku swojej praktyki bardzo starałam się pomóc klientom, w efekcie odeszli, trzaskając drzwiami, ze skandalem. Jest to standardowa narcystyczna reakcja na coś, co ma inna osoba, a ty nie, i nawet nie wiesz, jak to znieść. Sytuację tę ludzie odbierają bardzo boleśnie, dlatego za jakieś hojne uczynki nikt już nie będzie szanowany i nikt na tym nie skorzysta. Jeśli chodzi o komponent emocjonalny, zawsze zadaj sobie pytanie, czy go potrzebujesz („Wtedy będę zły na tę osobę, bo nie doceni tego działania, jaki jest w takim razie sens?”). Jak sprawdzić, czy warto pójść na ustępstwa lub pozwolić sobie na coś hojnie? Zadaj sobie 3 pytania: Czy tego chcę? Czy mogę? Czy mnie zapytano? Jeśli odpowiedź na wszystkie pytania brzmi „Tak”, możesz pójść na ustępstwa. Pamiętajcie – ludzie nie cenią ustępstw i hojności, cenią agresję i umiejętność obrony. To świat ludzki, ale jednocześnie agresywny – kto jest bardziej agresywny, jest królem zwierząt. Jeśli potrafisz dostrzec to stwierdzenie na poziomie świadomości, w przyszłości znacznie łatwiej będzie odmawiać ludziom. Najważniejszą kwestią jest to, dlaczego nie możesz odmówić? Być może nigdy nie zostałeś odrzucony lub byłeś odrzucany zbyt często, więc boisz się, że skrzywdzisz drugą osobę? Sytuacja ma bezpośredni związek z Twoim dzieciństwem – jeśli nie mogłeś odmówić mamie pomocy i wsparcia emocjonalnego, teraz trudno Ci powiedzieć „Nie!” do innych ludzi. Okazuje się, że złość nie jest tak naprawdę na drugą osobę, ale na siebie (za to, że nie potrafię odmówić). Jeśli idziesz na ustępstwa i hojnie pozwalasz na coś innym, ważne jest, aby im o tym powiedzieć („Chciałem to zrobić, ale zgodziłem się na twoją propozycję, żeby cię zadowolić!”, „Ustępuję wobec ciebie, To jest nie jest to dla mnie łatwe, ale ważne jest, aby zrobić ten krok dla Ciebie!”). Podkreśl w rozmowie, że podjąłeś wysiłek, aby coś osiągnąć, a z biegiem czasu w umyśle tej osoby zakorzeni się, że ty także chcesz coś otrzymać w zamian, widzieć w zamian. Moje filmy na temat psychologii i psychoterapii możesz obejrzeć tutaj https://www.youtube.com/user/larisaBanduraZasubskrybuj, aby być na bieżąco z moimi nowymi artykułami